Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 30/11 ---------------------------------------- Ουρουγουάη ---------------------------------------- Οι ψηφοφόροι επιλέγουν τον διάδοχο του προέδρου "Πέπε" Μουχίκα, με φαβορί τον υποψήφιος τής Αριστεράς ----------------------------------------

ΜΟΝΤΕΒΙΔΕΟ.-

Οι ουρουγουανοί ψηφοφόροι επιλέγουν σήμερα τον διάδοχο του προέδρου τους Χοσέ Μουχίκα και μεγάλο φαβορί αυτού του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών είναι ο υποψήφιος του ίδιου αριστερού κόμματος Ταμπαρέ Βάσκες, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος και στο παρελθόν. Οι κάλπες άνοιξαν στις 08:00 (τοπική ώρα, 12:00 ώρα Ελλάδας) και πρόκειται να κλείσουν στις 19:30 (τοπική ώρα, 23:30 ώρα Ελλάδας), ενώ υπάρχει δυνατότητα η ψηφοφορία να παραταθεί κατά μία επιπλέον ώρα σε περίπτωση που υπάρξει μεγάλη συρροή στα εκλογικά τμήματα. Στη χώρα αυτή των 3,3 εκατ. κατοίκων όπου η ψήφος είναι υποχρεωτική και η αποχή τιμωρείται με πρόστιμο, 2,6 εκατ. ψηφοφόροι καλούνται στις κάλπες, πέντε εβδομάδες μετά τον πρώτο γύρο, ο οποίος συνδυάσθηκε με τις βουλευτικές εκλογές. Ο αριστερός συνασπισμός Φρέντε Άμπιο (FA), ο οποίος έχει ήδη εξασφαλίσει ότι διατηρεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του, οδεύει προς μια τρίτη διαδοχική εντολή, έπειτα απ' αυτές του Ταμπαρέ Βάσκες και μετά του Χοσέ Μουχίκα, του αποκαλούμενου "Πέπε", ο οποίος έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο για την ευθύτητά του και τον ταπεινό τρόπο ζωής του. Ο Ταμπαρέ Βάσκες υπήρξε από το 2005 ως το 2010 ο πρώτος αριστερός πρόεδρος της χώρας. Στον πρώτο γύρο που διεξήχθη στις 26 Οκτωβρίου, αυτός ο 74χρονος καρκινολόγος, ο οποίος δεν είχε διακόψει την άσκηση της ιατρικής κατά την περίοδο που ηγούνταν της χώρας, συγκέντρωσε 47,8% των ψήφων, κερδίζοντας με διαφορά τον κεντροδεξιό αντίπαλό του, τον 41χρονο βουλευτή Λουίς Λακάγε Που (30,9%). Αυτός ο τελευταίος αναμένεται ότι θα πάρει στο δεύτερο γύρο τις ψήφους του Πέντρο Μπορνταμπέρι, του έτερου υποψηφίου της δεξιάς, ο οποίος είχε όμως συγκεντρώσει στον πρώτο γύρο μόνο 12,9%. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδιναν στον Ταμπαρέ Βάσκες 52% ως 55% της πρόθεσης ψήφου, έναντι 37% ως 41% για τον Λουίς Λακάγε Που, υποψήφιο του Εθνικού Κόμματος. Γιος ενός πρώην προέδρου, ο Λουίς Λακάγε Που, ο οποίος ποντάρει στη εικόνα του ως νεαρού και δυναμικού ανθρώπου, εξακολουθεί πάντως να πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει: "Είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατον", διαβεβαίωσε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία