 |
|
|  Τετάρτη 13/1
«Φως» στις σκοτεινό παρελθόν της Καθολικής Εκκλησίας της Ιρλανδίας
9.000 μωρά και παιδιά πέθαναν στα οικοτροφεία!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Εξεταστική επιτροπή που ερευνούσε σκάνδαλο πρώην οικοτροφείων που φιλοξενούσαν ανύπαντρες μητέρες και τα βρέφη τους στην Ιρλανδία, διαπίστωσε ότι από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1990, 9.000 μωρά και παιδιά έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της διαμονής τους σε αυτά τα ιδρύματα που διευθύνονταν από την Καθολική Εκκλησία της Ιρλανδίας, ένα «αποκρουστικό» ποσοστό θνησιμότητας που αντικατοπτρίζει τις βάναυσες συνθήκες διαβίωσης.
Η έκθεση, η οποία ερεύνησε 18 αποκαλούμενα οικοτροφεία για μητέρες και βρέφη, όπου οι έγκυες γυναίκες κρύβονταν από την κοινωνία για δεκαετίες, είναι η τελευταία έκθεση σε μια σειρά που έχουν ανατεθεί από την κυβέρνηση και αποκαλύπτουν ορισμένες από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας.
Συγγενικά πρόσωπα κατηγορούσαν ότι τα βρέφη είχαν υποστεί κακομεταχείριση επειδή γεννήθηκαν από ανύπαντρες γυναίκες, οι οποίες, όπως τα παιδιά τους, θεωρούνταν στίγμα στην εικόνα της Ιρλανδίας ως ένα ευσεβές καθολικό κράτος.
Κρατικά αρχεία δείχνουν ότι το ποσοστό θνησιμότητας των παιδιών σε αυτά τα οικοτροφεία όπου δεκάδες χιλιάδες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων θυμάτων βιασμού, στάλθηκαν να γεννήσουν, ήταν συχνά πενταπλάσιο συγκριτικά με το ποσοστό εκείνων που γεννήθηκαν από παντρεμένους γονείς.
Διαχειριζόμενα από μοναχές και το ιρλανδικό κράτος, αυτά τα ιδρύματα, που λειτουργούσαν έως το 1998, δέχονταν νεαρά κορίτσια και νεαρές γυναίκες που είχαν απορριφθεί από τις οικογένειές τους. Θεωρούμενα νόθα, τα παιδιά που γεννήθηκαν εκεί χωρίζονταν συχνά από τις μητέρες τους και στη συνέχεια δίνονταν για υιοθεσία, διακόπτοντας όλους τους δεσμούς με τις βιολογικές οικογένειές τους.
Ο πρωθυπουργός Μίχαλ Μάρτιν ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει επίσημη «συγγνώμη» εκ μέρους του ιρλανδικού κράτους από όσους επλήγησαν από το σκάνδαλο, θα παράσχει οικονομική στήριξη και θα εισαγάγει νόμους για την υποστήριξη της εκταφής και, όπου είναι δυνατόν, του εντοπισμού λειψάνων, ανέφερε η κυβέρνηση σε ανακοίνωσή της.
Η έκθεση περιγράφει ένα «σκοτεινό και ντροπιαστικό κεφάλαιο στην πρόσφατη ιστορία της Ιρλανδίας», είπε ο πρωθυπουργός και επισήμανε την «κουλτούρα του μισογυνισμού» που γνωρίζει η χώρα για «αρκετές δεκαετίες». Υπογράμμισε ιδιαίτερα τη «σοβαρή και συστηματική διάκριση κατά των γυναικών, ιδίως εκείνων που γέννησαν εκτός γάμου».
«Είχαμε μια εντελώς παραμορφωμένη στάση απέναντι στη σεξουαλικότητα και την ιδιωτικότητα», μια «δυσλειτουργία» για την οποία «οι νέες μητέρες και οι γιοι και οι κόρες τους» σε αυτά τα ιδρύματα «αναγκάστηκαν να πληρώσουν ένα φοβερό τίμημα», πρόσθεσε ο Μάρτιν.
«Η έκθεση καθιστά ξεκάθαρο ότι εδώ και δεκαετίες, η Ιρλανδία είχε μια ασφυκτική, καταπιεστική και βάναυση κουλτούρα μισογυνισμού, όπου ένας διάχυτος στιγματισμός ανύπαντρων μητέρων και των παιδιών έκλεψε από αυτούς τους ανθρώπους την ελευθεροβουλία τους και μερικές φορές το μέλλον τους», δήλωσε ο υπουργός αρμόδιος για θέματα παιδικής ηλικίας, Ρόντερικ Ο' Γκόρμαν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
