«Εξειδίκευση, το κλειδί της επιτυχίας!» ακούγαμε πριν λίγα χρόνια από παντού γύρω μας και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε γιατί άραγε είναι τόσο σημαντική αυτή η «εξειδίκευση» και τι πρέπει να κάνουμε για να μην θεωρηθούμε αποτυχημένοι…

Ψάχνοντας, καταλαβαίναμε πως το να εξειδικευτούμε σήμαινε να μάθουμε ένα επάγγελμα, μια τέχνη, μια δραστηριότητα όσο καλύτερα μπορούσαμε, ώστε να γίνουμε «εξειδικευμένοι» στο αντικείμενό μας.

Έπρεπε για το σκοπό αυτό να κάνουμε κτήμα μας κάθε τι που σχετιζόταν με αυτό το αντικείμενο που είχαμε επιλέξει και να εμβαθύνουμε όσο περισσότερο γινόταν τις γνώσεις μας γύρω από αυτό. Ο στόχος μας, αν θέλαμε να πετύχουμε, θα έπρεπε να είναι να γίνουμε ειδικοί στο χώρο μας, οι καλύτεροι!

Σε κάθε κλάδο λοιπόν, για αρκετά χρόνια επικράτησε ο «πυρετός της εξειδίκευσης». Επαγγελματίες όλων των ειδικοτήτων επικεντρώνονταν αποκλειστικά σε αυτό που έκαναν, το μελετούσαν από κάθε άποψη και προοπτική, το βελτίωναν όσο μπορούσαν, το τροποποιούσαν, το διαφοροποιούσαν, αναζητούσαν επιπλέον τρόπους να ενισχύσουν την τεχνογνωσία τους και να ξεχωρίσουν ο καθένας στο χώρο του.

Αυτός ο αγώνας για την κατάκτηση της εξειδίκευσης δεν άφηνε ωστόσο πολλά περιθώρια μελέτης των άλλων χώρων της οικονομίας, χώρων που ανήκαν σε άλλη σφαίρα από εκείνη του επαγγέλματος που ασκούσε ο καθένας μας. Κλεινόμασταν έτσι όλο και πιο πολύ στο δικό μας χώρο, μας απασχολούσαν μόνο τα ζητήματα του δικού μας κλάδου και όλα τα υπόλοιπα φαίνονταν ξένα και αποκομμένα από τον δικό μας επαγγελματικό κόσμο. Ο καθένας γνώριζε τις προδιαγραφές του επαγγέλματός του και το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να φροντίσει να το εξασκεί καλά. 

Οι αλλαγές όμως στην οικονομία μας τα τελευταία χρόνια και οι νέες παγκόσμιες τάσεις, ξαφνικά μας φωνάζουν «Συνεργασία!», απαιτώντας από εμάς να βγούμε από την απομόνωση και να μεταμορφωθούμε σε εξειδικευμένους επαγγελματίες με πολύπλευρη πλέον γνώση, με σφαιρική ματιά και ικανότητες που άλλοτε έμοιαζαν ασύνδετες μεταξύ τους.

Η εξειδίκευση από μόνη της, χωρίς τις νέες δεξιότητες συνεργασίας και τη δια βίου μάθηση, τώρα φαντάζει τροχοπέδη, εμπόδιο στην υιοθέτηση των νέων επιχειρηματικών μοντέλων που ζητούν σήμερα από τον επαγγελματία γνώσεις και εμπειρία από διάφορους χώρους της οικονομίας.

Ο αγρότης σήμερα δεν φτάνει να είναι ένας εξειδικευμένος κτηνοτρόφος ή καλλιεργητής, αν θέλει να πετύχει. Το ίδιο και ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο επιστήμονας, ο μεταποιητής.

Το τοπίο δεν θα είναι τόσο δύσβατο όσο φαντάζει τώρα στα μάτια μας, αν κατανοήσουμε πως οι σύγχρονες απαιτήσεις της οικονομίας κρύβουν μέσα τους και ενδιαφέρουσες προκλήσεις για την επαγγελματική αλλά και προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη του καθενός μας.

Βγαίνοντας από το στενό μας ως τώρα περιβάλλον, θα ανακαλύψουμε σπουδαίους παράλληλους κόσμους μπροστά μας: η διοίκηση επιχειρήσεων, το μάρκετινγκ, οι δημόσιες σχέσεις, η κοινωνιολογία, η διαχείριση των πόρων (φυσικών και ανθρώπινων), η αειφορία, οι νέες τεχνολογίες…

Το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είναι να αξιοποιήσουμε κατάλληλα τα θαυμάσια εργαλεία που μας προσφέρονται και να τα συνδυάσουμε μεταξύ τους, ώστε να γίνουμε οι καλύτεροι στο χώρο μας.

Αυτοί οι παράλληλοι κόσμοι είναι εκεί έξω, είναι ορατοί και περιμένουν να τους κατακτήσουμε στο δρόμο μας για την κορυφή!

vasso-charitopoulou@hotmail.com