 |
|
|  Τετάρτη 10/12
----------------------------------------
ΕΠΕΙΓΟΝ
----------------------------------------
Καταδικάζει το συμβάν ο Μαχμούντ Αμπάς
----------------------------------------
Νεκρός ένας παλαιστίνιος υπουργός έπειτα από ξυλοδαρμό του από ισραηλινούς στρατιώτες
----------------------------------------
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΑ ΕΔΑΦΗ.-
Ένας παλαιστίνιος υπουργός εξέπνευσε έπειτα από ξυλοδαρμό που υπέστη σήμερα από ισραηλινούς στρατιώτες στη διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, δήλωσε ένας φωτογράφος του Ρόιτερς ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, καθώς και ένας παλαιστίνιος γιατρός.
Ο περίπου 50 ετών Ζίαντ Αμπού Έιν, υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και υπεύθυνος για το ζήτημα του εποικισμού στα Παλαιστινιακά Εδάφη, απομακρύνθηκε με ασθενοφόρο από την περιοχή, το χωριό Τουρμουσίγια, αλλά εξέπνευσε καθ'οδόν προς τη γειτονική πόλη Ραμάλα στα Παλαιστινιακά Εδάφη, δήλωσε πηγή των παλαιστινιακών αρχών ασφαλείας.
Ο Αμπού Έιν χτυπήθηκε, πιθανόν με γροθιά, στο λαιμό στη διάρκεια φιλονικίας με δύο από τους στρατιώτες και λίγο αργότερα απομακρύνθηκε με το ασθενοφόρο, είπε ο φωτογράφος του Ρόιτερς.
Περίπου 100 ξένοι και Παλαιστίνιοι ακτιβιστές της "Επιτροπής ενάντια στο Τείχος και τους Εποικισμούς", μίας κυβερνητικής οργάνωσης διαμαρτυρίας της οποίας ήταν επικεφαλής ο Αμπού Έιν, μετέβαιναν σε περιοχή κοντά σε ισραηλινό οικισμό για να διαδηλώσουν και να πραγματοποιήσουν δενδροφύτευση όταν κλήθηκαν να σταματήσουν σε αυτοσχέδιο σημείο ελέγχου, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.
Μία ομάδα από περίπου 15 ισραηλινούς στρατιώτες έριξαν δακρυγόνα στους διαδηλωτές και ενεπλάκησαν σε συγκρούσεις μαζί τους.
Σε ανακοίνωσή του, ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς καταδίκασε το περιστατικό χαρακτηρίζοντάς το "βάρβαρη πράξη, για την οποία δεν μπορούμε να σωπάσουμε και την οποία δεν μπορούμε να δεχτούμε".
Κηρύσσοντας τριήμερο εθνικό πένθος, ο Αμπάς είπε ότι θα λάβει "τα απαραίτητα μέτρα" αφού προηγηθεί έρευνα.
Ο ισραηλινός στρατός ερευνά τις συνθήκες του περιστατικού, σύμφωνα με εκπρόσωπό του, η οποία ωστόσο δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες.
Τις τελευταίες εβδομάδες, κλιμακώνεται η ένταση στις σχέσεις Ισραηλινών-Παλαιστινίων έπειτα από τον θάνατο δέκα Ισραηλινών και ενός ξένου υπηκόου σε παλαιστινιακές επιθέσεις. Περισσότεροι από 12 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν την ίδια περίοδο, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους για τις επιθέσεις.
Οι Παλαιστίνιοι στη Ραμάλα έκλεισαν τα καταστήματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον θάνατο του υπουργού, ενώ νεαροί επιτέθηκαν με πέτρες εναντίον ισραηλινών στρατιωτών που φρουρούσαν εβραϊκό οικισμό έξω από την πόλη, σύμφωνα με πηγές των παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
