 |
|
|  Πέμπτη 18/12
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα αποκάλυψε ότι έχει βιώσει το ρατσιμό σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό People
----------------------------------------
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Σε μια συγκυρία που οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους των ΗΠΑ με αφορμή τους θανάτους άοπλων Αφροαμερικανών από λευκούς αστυνομικούς έχουν φέρει το θέμα των ρατσιστικών διακρίσεων στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αποκάλυψε τον ρατσισμό που βίωσε σε διάφορα περιστατικά—όπως για παράδειγμα όταν κάποιοι νόμισαν ότι ήταν σερβιτόρος, ή παρκαδόρος.
Σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό People και δημοσιεύτηκε σήμερα, ο Μπαράκ Ομπάμα και η σύζυγός του Μισέλ ανέφεραν ότι πριν μετακομίσουν στο Λευκό Οίκο πριν από σχεδόν 6 χρόνια, ήρθαν αντιμέτωποι με την προκατάληψη και τα στερεότυπα, ενώ αντιμετώπιζαν πρόβλημα στο να βρουν ταξί για να μετακινηθούν.
«Δεν υπάρχει μαύρος στην ηλικία μου, που είναι επαγγελματίας, που δεν έχει βγει από ένα εστιατόριο και περιμένει να του φέρουν το αυτοκίνητό του και κάποιος δεν του έχει δώσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου του» για να το παρκάρει, είπε ο Αμερικανός πρόεδρος και προσέθεσε ότι αυτό συνέβη και στον ίδιο.
Η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ θυμήθηκε ένα άλλο περιστατικό κατά τη διάρκεια ενός επίσημου δείπνου όταν κάποιος ζήτησε από τον Ομπάμα, ο οποίος φορούσε σμόκιν, να του φέρει έναν καφέ.
Η Μισέλ Ομπάμα επίσης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που συνέβη στο κατάστημα Target όταν μία γυναίκα της ζήτησε να της δώσει κάτι από το ράφι.
«Επειδή δε με έβλεπε ως την Πρώτη Κυρία, θεώρησε ότι ήμουν κάποια που μπορούσε να την βοηθήσει. Αυτά τα περιστατικά συμβαίνουν στην ζωή. Δεν είναι κάτι καινούργιο» τόνισε η ίδια.
Αν και το προεδρικό ζεύγος αναγνώρισε ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί, προσέθεσε ότι πολλά ακόμα πρέπει να γίνουν.
«Οι μικροεκνευρισμοί ή οι προσβολές που βιώσαμε δεν συγκρίνονται σε καμία περίπτωση με όσα βίωσε η προηγούμενη γενιά», επισήμανε ο Ομπάμα.
«Είναι άλλο να νομίζουν ότι είμαι σερβιτόρος σε μία εκδήλωση. Και άλλο να θεωρήσουν ότι ο γιος μου είναι ληστής, να του περάσουν χειροπέδες, ή (να του κάνουν) χειρότερα, εάν τύχει να περπατά στο δρόμο και να έχει ντυθεί με τον τρόπο που ντύνονται οι έφηβοι».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
