Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 1/7

Πούτιν: «Δεν θα συνέβαινε Παγκόσμιος Πόλεμος, ακόμη κι αν η Ρωσία βύθιζε το βρετανικό αντιτορπιλικό»



ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

Ακόμη κι αν η Ρωσία βύθιζε το βρετανικό αντιτορπιλικό Defender στη Μαύρη Θάλασσα πριν από μία εβδομάδα, δεν θα συνέβαινε Παγκόσμιος Πόλεμος, υποστήριξε ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, ερωτηθείς στο πλαίσιο της ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής «Ευθεία Γραμμή» αν ο κόσμος έφθασε στο χείλος ενός τέτοιου πολέμου. «Ακόμη κι αν βυθίζαμε αυτό το πλοίο, θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι ο κόσμος θα έφθανε στο χείλος ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, διότι εκείνοι, που τα πράττουν αυτά, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να βγουν νικητές από τον πόλεμο αυτό», είπε ο Ρώσος πρόεδρος, σημειώνοντας ότι η χώρα του δεν θα χαιρόταν με την έναρξη ενός νέου πολέμου, «αν και τουλάχιστον εμείς γνωρίζουμε για τι αγωνιζόμαστε, αγωνιζόμαστε για τον εαυτό μας στο έδαφός μας, για το μέλλον μας», είπε ο Ρώσος πρόεδρος, σημειώνοντας ότι η χώρα του δεν θα χαιρόταν με την έναρξη ενός νέου πολέμου, «αν και τουλάχιστον εμείς γνωρίζουμε για τι αγωνιζόμαστε, αγωνιζόμαστε για τον εαυτό μας στο έδαφός μας, για το μέλλον μας». Αναφερόμενος στο επεισόδιο της 23ης Ιουνίου κοντά στις ακτές της Κριμαίας, κατά το οποίο ρωσικό σκάφος και αεροπλάνο έριξαν προειδοποιητικά πυρά στην πορεία του Defender, ο Ρώσος πρόεδρος το χαρακτήρισε «ολοφάνερα προβοκάτσια» και μάλιστα «συνδυαστική, που πραγματοποιήθηκε όχι μόνο από Βρετανούς, αλλά και Αμερικανούς». Ο Ρώσος πρόεδρος αναρωτήθηκε ρητορικά «για ποιο λόγο χρειάστηκε να γίνει αυτή η προβοκάτσια» και μάλιστα λίγα 24ωρα μετά τη συνάντηση κορυφής, που είχε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στη Γενεύη, και απάντησε ο ίδιος «για να υπογραμμιστεί ότι οι άνθρωποι αυτοί (σ.σ. στο ΝΑΤΟ) αντιμετωπίζουν χωρίς σεβασμό την επιλογή των κατοίκων της Κριμαίας για την ένωσή τους με τη Ρωσική Ομοσπονδία», προσθέτοντας «καλώς, μην την αναγνωρίζετε περαιτέρω, για ποιο λόγο να υλοποιείτε παρόμοιας φύσης προβοκάτσιες;». Η Μόσχα θεωρεί από το 2014 ρωσικό έδαφος τη χερσόνησο της Κριμαίας, βασιζόμενη στο δημοψήφισμα, που διοργάνωσε η τοπική βουλή, το οποίο τάχθηκε σε ποσοστό 96% και πλέον υπέρ της προσχώρησης στη Ρωσία, διαδικασία που η Ουκρανία θεωρεί κατάληψη εδάφους της και δεν αναγνωρίζεται από τη συντριπτική πλειονότητα των χωρών του πλανήτη. Κατά τον πρόεδρο της Ρωσίας , δεν είναι η χώρα του υπεύθυνη για την ένταση στη Μαύρη Θάλασσα, «δεν πήγαμε εμείς σε εκείνους σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, ήρθαν πετώντας και πλέοντας. Εκείνοι πλησίασαν τα σύνορά μας και παραβίασαν τα χωρικά μας ύδατα και αυτό είναι ουσιαστικό στοιχείο σε όλη αυτή την κατασκευή». Μάλιστα αποκάλυψε ότι μετά τις διεθνείς αντιδράσεις για τα ρωσικά στρατιωτικά γυμνάσια στη νότια Ρωσία, ο ίδιος ζήτησε από τους Ρώσους στρατιωτικούς να τα ολοκληρώσουν, «το κάναμε αυτό, αλλά αντί να αντιδράσουν θετικά σε αυτό και να πουν "Καλώς, καταλάβαμε την αντίδρασή σας στη δυσαρέσκειά μας", αντί γι' αυτό τι έκαναν; "Kόλλησαν" στα σύνορά μας», είπε αιχμηρά ο Β.Πούτιν, ο οποίος λίγο νωρίτερα, σε μια από τις πρώτες ερωτήσεις της «Ευθείας Γραμμής» είχε αναφερθεί στις προβληματικές σχέσεις της Ρωσίας με την Ουκρανία, δηλώνοντας έτοιμος να συναντηθεί με τον πρόεδρό της Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αρκεί «να γίνει κατανοητό για τι θα μιλήσουμε». Προηγουμένως ο Ρώσος πρόεδρος υποστήριξε ότι ο Ουκρανός πρόεδρος «έθεσε την Ουκρανία υπό πλήρη εξωτερική διεύθυνση, κομβικά ζητήματα της ζωής της Ουκρανίας επιλύονται όχι στο Κίεβο, αλλά στην Ουάσιγκτον. Εν μέρει στο Βερολίνο και το Παρίσι» και αναρωτήθηκε «για ποιο πράγμα να συνομιλήσουμε;». Ο Β.Πούτιν συμπλήρωσε ότι περισσότερο απ' όλα ανησυχεί για το «θεμελιώδες» γεγονός της «έναρξης στρατιωτικής αφομοίωσης του ουκρανικού εδάφους», σημειώνοντας ότι «σύμφωνα με το ουκρανικό Σύνταγμα δεν μπορούν να λειτουργήσουν εκεί ξένες στρατιωτικές βάσεις», παρά μόνο κέντρα εκπαίδευσης ή άλλες μορφές στρατιωτικής συνεργασίας. «Η στρατιωτική αφομοίωση του εδάφους, το οποίο συνορεύει άμεσα μαζί μας, προκαλεί για εμάς ουσιαστικά προβλήματα στον τομέα της ασφάλειας. Αυτό αφορά πραγματικά ήδη τα ζωτικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του λαού της Ρωσίας», είπε ο Β.Πούτιν, ο οποίος για πολλοστή φορά υποστήριξε ότι «Ουκρανοί και Ρώσοι είναι εν γένει ένας λαός», χαρακτήρισε «εμφανώς μη φιλική» προς τη Ρωσία τη σημερινή ουκρανική ηγεσία και παρομοίασε με «όπλο μαζικής εξόντωσης» κατά του ρωσικού πληθυσμού στην Ουκρανία το «αδιανόητο», κατά τη γνώμη του, νομοσχέδιο, βάσει του οποίου «από αιώνες ζούσαν εδώ (σ.σ. στο έδαφος της Ουκρανίας) Ρώσοι και τώρα ανακηρύσσονται μη γηγενείς».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία