 |
|
|  Τρίτη 3/8
Οι πρεσβείες των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Αφγανιστάν κατηγορούν τους Ταλιμπάν για τη «σφαγή δεκάδων αμάχων»
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οι πρεσβείες των ΗΠΑ και της Βρετανίας στην Καμπούλ κατηγόρησαν τους Ταλιμπάν για «σφαγή δεκάδων αμάχων» στο πλαίσιο αντιποίνων στην περιοχή Σπιν Μπόλντακ, στο νότιο Αφγανιστάν, την οποία είχαν καταλάβει στις 14 Ιουλίου.
«Αυτοί οι φόνοι ενδέχεται να συνιστούν εγκλήματα πολέμου. Θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ερευνών και οι μαχητές ή οι επικεφαλής των Ταλιμπάν που ευθύνονται πρέπει να λογοδοτήσουν», αναφέρουν οι δύο πρεσβείες, χρησιμοποιώντας παρόμοιους όρους, στους αντίστοιχους λογαριασμούς τους στο Twitter, παραπέμποντας σε μια έκθεση της ανεξάρτητης αφγανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενός κρατικού οργανισμού.
Οι δύο πρεσβείες τονίζουν πως «η διοίκηση των Ταλιμπάν πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνη για εγκλήματα των μαχητών της. Εάν δεν είστε ικανοί να ελέγξετε τους μαχητές σας τώρα, δεν έχετε καμία δουλειά με την κυβέρνηση αργότερα».
Από την πλευρά του, ο Σουχαΐλ Σαχίν, ένα μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας των Ταλιμπάν, με έδρα την Ντόχα, είπε στο Reuters πως τα tweet με τις κατηγορίες είναι «αβάσιμες αναφορές».
Στην έκθεσή της, η αφγανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γράφει ότι «ανακάλυψε πως αφότου κατέλαβαν τη περιοχή Σπιν Μπόλντακ, οι Ταλιμπάν αναζήτησαν και εντόπισαν παλαιότερους και τωρινούς κυβερνητικούς αξιωματούχους και σκότωσαν αυτούς τους ανθρώπους που δεν είχαν κανένα μάχιμο ρόλο».
Η Επιτροπή επισημαίνει πως αναγνώρισε 40 ανθρώπους που δολοφονήθηκαν στην περιοχή αυτή από τους Ταλιμπάν, όμως «σύμφωνα με τους ισχυρισμούς κάποιων, οι οποίοι δεν μπορούν να επαληθευτούν προς το παρόν, ο αριθμός τους θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος».
Οι αντάρτες προχώρησαν, επιπλέον, σε αντίποινα εναντίον των κατοίκων, που είχαν υποδεχθεί τις αφγανικές δυνάμεις, σε μια προσπάθεια ανακατάληψης της περιοχής, η οποία στο τέλος απέτυχε, σφυροκοπώντας κυρίως τα σπίτια τους. Άμαχοι δολοφονήθηκαν, επίσης, για «προσωπικά κίνητρα» και «παλαιότερες διαμάχες», σύμφωνα με την Επιτροπή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
