 |
|
|  Κυριακή 28/12
----------------------------------------
Αντίο Αφγανιστάν....
----------------------------------------
Τα μάχιμα στρατεύματα του ΝΑΤΟ αποχωρούν από τη χώρα
----------------------------------------
ΚΑΜΠΟΥΛ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Η δύναμη του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (ISAF) θα αποχαιρετήσει σήμερα το Αφγανιστάν σε ειδική τελετή που θα σημάνει το τέλος των 13 χρόνων μαχών σε μια χώρα που εξακολουθεί να μαστίζεται από τη βίαιη ένοπλη δράση των Ταλιμπάν.
Το ΝΑΤΟ δεν δημοσιοποίησε λεπτομέρειες της τελετής αυτής που θα πραγματοποιηθεί υπό τον αμερικανό στρατηγό Τζον Κάμπελ, διοικητή της ISAF στο αρχηγείο της διεθνούς δύναμης στην Καμπούλ, λόγω της απειλής των ένοπλων επιθέσεων των Ταλιμπάν, οι οποίοι έχουν θέσει στο στόχαστρό τους την αφγανική πρωτεύουσα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.
Την 1η Ιανουαρίου η αποστολή "Σταθερή υποστήριξη" για την αρωγή και την εκπαίδευση του αφγανικού στρατού θα διαδεχθεί την αποστολή των μάχιμων στρατευμάτων της ISAF, η οποία έχει χάσει 3.485 στρατιώτες από το 2001.
Περίπου 12.500 άνδρες θα παραμείνουν στο Αφγανιστάν για να βοηθήσουν τις αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας, που αριθμούν 350.000 άνδρες, οι οποίες πλέον εγγυώνται μόνες τους την ασφάλεια της χώρας απέναντι στους Ταλιμπάν που κυβέρνησαν στο Αφγανιστάν μεταξύ 1996 και 2001.
Η ISAF είχε έως και 130.000 στρατιώτες από 50 χώρες το 2011, χρονιά κατά την οποία αναπτύχθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη χώρα.
"Σε μερικές ημέρες, η πολεμική αποστολή μας στο Αφγανιστάν θα έχει τερματιστεί", δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα στην ομιλία του τα Χριστούγεννα. "Ο πιο μακροχρόνιος πόλεμος στον οποίο έχουμε εμπλακεί θα τελειώσει με υπεύθυνο τρόπο", πρόσθεσε.
Ωστόσο τα πρόσφατα περιστατικά βίας, κυρίως στην Καμπούλ, υπογράμμισαν τις δυσκολίες της διεθνούς δύναμης να καταπολεμήσει την ένοπλη δράση των Ταλιμπάν.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τα θύματα μεταξύ των αμάχων αυξήθηκαν κατά 19% το 2014, με 3.188 θανάτους να έχουν καταγραφεί στα τέλη Νοεμβρίου.
Η αστυνομία και ο στρατός του Αφγανιστάν υπέστησαν βαριές απώλειες με περισσότερους από 4.600 νεκρούς στους πρώτους 10 μήνες του 2014, δηλαδή περισσότερα θύματα από το ΝΑΤΟ από το 2001.
Από το 2001, βοήθεια ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων έχει δαπανηθεί στο Αφγανιστάν από τη διεθνή κοινότητα αλλά χωρίς να υπάρχουν σπουδαία αποτελέσματα δεδομένης της διαφθοράς που ενδημεί.
Το 2014, οι προεδρικές εκλογές που αναμένετο να αναδείξουν το υπόδειγμα μιας συμφιλιωμένης χώρας, με σταθερή δημοκρατική μετάβαση, σημαδεύτηκε από κατηγορίες για νοθεία και μια επικίνδυνη αναμέτρηση μεταξύ των δύο υποψηφίων στο δεύτερο γύρο καθώς και των υποστηρικτών τους. Ο Ασράφ Γάνι επικράτησε τελικά του αντιπάλου του Αμπντουλάχ Αμπντουλάχ, αλλά οι δύο άνδρες που επρόκειτο να σχηματίσουν κυβέρνηση "εθνικής ενότητας", δεν έχουν συμφωνήσει ακόμη στο διορισμό νέων υπουργών τρεις μήνες μετά την ορκωμοσία του προέδρου.
Από την πλευρά τους, οι Ταλιμπάν ελπίζουν να επωφεληθούν από το πολιτικό αυτό κενό για να παραμείνουν σε ισχυρή θέση σε περίπτωση ενδεχόμενων διαπραγματεύσεων με τη νέα κυβέρνηση. Οι επιθέσεις τους στην Καμπούλ τις τελευταίες εβδομάδες είχαν στόχο τις κατοικίες ξένων που διαμένουν στη χώρα, διπλωματικές αυτοκινητοπομπές, λεωφορεία του αφγανικού στρατού και το γαλλικό πολιτιστικό κέντρο.
Ο πρώην πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι (2001-2014) άρχισε προκαταρκτικές συζητήσεις με τους Ταλιμπάν, οι οποίες κατέληξαν σε αποτυχία πέρυσι.
Εως το τέλος του 2015 οι αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν θα έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ. Στα τέλη του 2016, δεν θα παραμένει παρά μια περιορισμένη δύναμη για να προστατεύει την πρεσβεία στην Καμπούλ. Οι ΗΠΑ ωστόσο θα συνεχίσουν να παρέχουν αεροπορική υποστήριξη στους Αφγανούς και πιθανόν να επεμβαίνουν άμεσα σε περίπτωση ταχείας προέλασης των Ταλιμπάν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
