Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ζητούνται… «υπεύθυνοι Αη-Βασίληδες»!

της Βάσως Κόλλια

(Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων)



Aθήνα


Καθώς κάνουμε τις χριστουγεννιάτικες αγορές μας, σπάνια συνειδητοποιούμε την ευθύνη που ενέχει η επιλογή ενός παιχνιδιού. Το παιχνίδι, διεγείρει αλλά και κατευθύνει την φαντασία, επιτρέπει στα παιδιά να μιμηθούν κοινωνικούς ρόλους που θα κληθούν να «παίξουν» στο μέλλον, εξελίσσει τις ικανότητες και την κριτική σκέψη. Με άλλα λόγια, το παιχνίδι είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για την εμπιστευτούμε μόνον στα χέρια της βιομηχανίας παιχνιδιών. Το τι παίζει ένα κορίτσι μπορεί να επηρεάσει τις εκπαιδευτικές επιλογές και τον επαγγελματικό προσανατολισμό μιας γυναίκας.

Το «στοίχημα» της εμπλοκής κοριτσιών στην επιστήμη είναι κρίσιμο για την οικονομία της Ευρώπης και όχι μόνο. Στο γεγονός αυτό ομονοούν ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες, τόσο στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ¶λλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που αξιολογεί κάθε χρόνο το οικονομικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών σε 190 περίπου χώρες, παρακολουθεί μεταξύ άλλων τη συμμετοχή των γυναικών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε κατευθύνσεις STEM (Science - Technology - Engineering - Mathematics/ STEM). Ακόμα και στις χώρες που έχουν πετύχει υψηλό βαθμό ισορροπίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μεταξύ των φύλων, όπως στη Σκανδιναβία, τα στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά. Το πρόβλημα δεν είναι απλά πολιτικό αλλά πολιτισμικό και έχει άμεση σχέση με τον ρόλο του… ¶η Βασίλη.

Ένα από τα ζητήματα που αφορούν όλους μας, ως γονείς και ως καταναλωτές, είναι ότι επειδή τα κορίτσια δεν παίζουν τις επιστήμονες, οι νέες γυναίκες δεν ελκύονται από τις λεγόμενος «θετικές κατευθύνσεις» (STEM). Το γεγονός αυτό συντηρεί ένα «ψηφιακό χάσμα», αρχικά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και, αργότερα, μεταξύ ανδρών και γυναικών. Και το χάσμα αυτό εδράζεται πάνω στην πεποίθηση ότι τα κορίτσια μαθαίνουν από σχετικά μικρή ηλικία ότι η επιστήμη δεν ανήκει στην κατηγορία των κοριτσίστικών παιχνιδιών. Η ανάγκη υπέρβασης παρόμοιων στερεοτύπων γίνεται σταδιακά αντιληπτή από ορισμένους παραδοσιακούς κολοσσούς της βιομηχανίας παιχνιδιών, ενώ ορισμένες μικρές εταιρείες έχουν μετατρέψει την υπέρβαση παρόμοιων στερεοτύπων σε κεντρικό ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα στην αγορά παιχνιδιών. Καλό είναι οι υποψιασμένοι καταναλωτές να τιμωρούν και να επιβραβεύουν ανάλογα τις εταιρείες παραγωγής παιχνιδιών.

Το διακύβευμα είναι πολύ σημαντικότερο απ’ ότι συνειδητοποιούμε.  Επειδή τα κορίτσια δεν ενδιαφέρονται αρκετά για την τεχνολογία, οι γυναίκες δε συμμετέχουν επί ίσοις όροις α) στο σχεδιασμό πληροφοριακών συστημάτων και, συνεπώς, στη σύγχρονη διοίκηση επιχειρήσεων, β) στην έρευνα και την καινοτομία και, συνεπώς, σε γ) σε αναδυόμενους οικονομικούς κλάδους.

Τα καλά νέα είναι ότι από τον Ιούνιο του 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάρει τη συγκεκριμένη πρόκληση στα σοβαρά, προσπαθώντας να δώσει σε κορίτσια και νέες γυναίκες νέα πρότυπα και ευκαιρίες να ασχοληθούν με την επιστήμη. Όταν ξεκίνησε η εκστρατεία με το σύνθημα «Επιστήμη: μια γυναικεία υπόθεση», υπήρξαν ορισμένες αντιδράσεις, που αφορούσαν περισσότερο τον τρόπο, παρά τον στόχο που έθετε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.  Διότι το γεγονός είναι ότι πανευρωπαϊκά, η αντιστοιχία των γυναικών αποφοίτων πληροφορικής σε σχέση με τους άνδρες απόφοιτους είναι 3 προς 10. Από τις 1.000 γυναίκες πτυχιούχους στην Ευρώπη, μόλις 4 θα απασχοληθούν με τον τομέα των Τεχνολογία Πληροφοριών και Επικοινωνίας (ΤΠΕ), ενώ μόλις 20% των επιχειρηματιών του κλάδου είναι γυναίκες.

Στην Ελλάδα των μεγάλων ποσοστών ανεργίας που, όμως, ακόμα δεν καλύπτει τις ανάγκες της σε εξειδικευμένο τεχνολογικά επιστημονικό προσωπικό, η ώρα της πολιτισμικής αλλαγής είναι τώρα. Σε μια Ευρώπη όπου το 90% των θέσεων εργασίας απαιτεί ψηφιακές δεξιότητες έχουμε δυο επιλογές: είτε θα γινόμαστε διαρκώς φθηνότεροι, είτε διαρκώς καλύτεροι. Εάν δεν είμαστε φιλόδοξοι στην απάντηση μας, δε θα μιλάμε πλέον για χαμένη γενιά αλλά για χαμένες γενιές. Και η βελτίωση της παραγωγικότητας του γυναικείου ανθρώπινου δυναμικού θα μας έδινε ένα σημαντικό προβάδισμα και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Με μεγάλες φιλοδοξίες, η Γενική Γραμματεία για την Ισότητα των Φύλων πήρε την πρωτοβουλία να  διαμορφώσει μια “Ψηφιακή Συμμαχία για τη Γυναικεία Απασχόληση” που απαρτίζουν εικοσιένα ιδρυτικοί φορείς: διεθνείς, ευρωπαϊκοί και εθνικοί, του δημόσιου, του ιδιωτικού, και του τρίτου τομέα, με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Μεταξύ άλλων, το Σχέδιο Δράσης της Ψηφιακής Δράσης περιλαμβάνει παρεμβάσεις στο χώρο της τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης, της επικοινωνίας, και της εταιρικής ευθύνης, προκειμένου τα κορίτσια και οι νέες γυναίκες να έχουν ευκαιρίες μάθησης και πειραματισμού στο χώρο της επιστήμης και των νέων τεχνολογιών.

Όμως, η Πολιτεία μπορεί να είναι φορέας αλλαγής της πολιτικής μας, όχι του πολιτισμού μας. Για την αλλαγή του πολιτισμού μας, για κάθε κορίτσι που θα γίνει νέα γυναίκα και αργότερα ώριμη επαγγελματίας, ζητούνται χιλιάδες… «υπεύθυνοι ¶η-Βασίληδες»!!!

Η Βάσω Κόλλια είναι Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία