 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 6.40μμ
----------------------------------------
Αυστρία
----------------------------------------
«Ο ελληνικός προεκλογικός αγώνας είναι υπόθεση των Ελλήνων» διαμηνύει ο καγκελάριος Β. Φάιμαν
----------------------------------------
ΕΔΩ ΒΙΕΝΝΗ.-(Ανταπόκριση Δημήτρης Δημητρακούδης)
Ως «περισσότερο από περιττή» και «ασέβεια απέναντι στους Έλληνες ψηφοφόρους, όπως επίσης και απέναντι στους Ευρωπαίους πολίτες» καταδικάζει ο καγκελάριος της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν, την αναζωπυρωθείσα συζήτηση για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, σε δηλώσεις του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ» διαμηνύοντας, ταυτόχρονα, πως «όσα συζητούνται στον προεκλογικό αγώνα στην Ελλάδα είναι υπόθεση των Ελλήνων».
Για τον Αυστριακό καγκελάριο και αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών είναι «άσκοπη έπαρση» να προσπαθεί κανείς να εξηγήσει σε έναν λαό που βρίσκεται προ εκλογών, το πώς βλέπουν στο Βερολίνο την εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα. «Η Ελλάδα τήρησε στο παρελθόν όλες τις συμφωνίες και τις υποχρεώσεις και δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα τις χειριστεί έτσι και στο μέλλον» τονίζει.
Ο κ. Φάιμαν σημειώνει ότι «δεν έχει καθόλου κατανόηση για τη μεγαλοποίηση που γίνεται ως προς τους προεκλογικούς τόνους στην Ελλάδα και την ως εκ τούτου πρόκληση μίας συζήτησης για έξοδο από το ευρώ». «Όλα όσα συζητούνται σε έναν προεκλογικό αγώνα είναι υπόθεση των Ελλήνων. Τώρα θα διεξαχθούν εκλογές στην Ελλάδα και είναι άσκοπο να δημιουργείται η εντύπωση μίας απειλής απέναντι στους Έλληνες, ενώ η παρέμβαση στη συζήτηση και η πρόκληση ανασφάλειας στους ανθρώπους δεν αποφέρει τίποτε» επισημαίνει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την ηγεσία των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών.
Ταυτόχρονα, απευθύνει έκκληση προς τους συναδέλφους του στην Ευρωπαϊκή Ένωση «να πράξουν περισσότερα για το ευρωπαϊκό εγχείρημα και να εξασφαλίσουν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη» θεωρώντας πως «θα υπάρξουν ακόμη πολλά εμπόδια και πως η συζήτηση για την Ελλάδα ακόμη δεν έχει τελειώσει».
Ήδη, τη Δευτέρα 5 Ιανουαρίου, ο Αυστριακός καγκελάριος, είχε αποστείλει σαφέστατο μήνυμα ότι «ο ελληνικός λαός έχει το δικαίωμα να εκλέξει μία Βουλή και μία κυβέρνηση, όπως αυτός θεωρεί σωστό» ενώ είχε απορρίψει ως «άχρηστη έπαρση» την όλη συζήτηση για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Αυτές τις θέσεις του κ. Φάιμαν ήρθαν να συμπληρώσουν οι χθεσινές νουθεσίες προς τη Γερμανία για «αυτοσυγκράτηση στη συζήτηση ως προς την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη» από τον Αυστριακό υπουργό Οικονομικών, Χανς Γεργκ Σέλινγκ, του συγκυβερνώντος με τους Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος. «Δεν είναι εύστοχο ούτε να αναμιγνύεται κανείς στους προεκλογικούς αγώνες άλλων χωρών, ούτε και να υπερερμηνεύει δηλώσεις που γίνονται στο πλαίσιο ενός προεκλογικού αγώνα» είχε επισημάνει ο Αυστριακός υπουργός, απευθυνόμενος, προφανώς, προς την ηγεσία του αδελφού κόμματος των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
