 |
|
|  Σάββατο Ωρα 10.15μμ
----------------------------------------
Ισραήλ/Γαλλία
----------------------------------------
Νετανιάχου προς τους εβραίους της Γαλλίας: "Το Ισραήλ είναι το σπίτι σας"
----------------------------------------
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε απόψε απευθυνόμενος προς τους εβραίους της Γαλλίας ότι "το Ισραήλ είναι το σπίτι τους", επαναλαμβάνοντας την πρόσκληση που απηύθυνε χθες μετά κατά το τηλεοπτικό του μήνυμα μετά την επίθεση στο σούπερ μάρκετ κασέρ στο Παρίσι.
"Προς όλους τους εβραίους της Γαλλίας, όλους τους εβραίους της Ευρώπης, σας λέω: το Ισραήλ δεν είναι μόνο ο τόπος προς τον οποίο στρέφεστε για να προσευχηθείτε, το κράτος του Ισραήλ είναι το σπίτι σας", είπε.
Από την Τετάρτη, ημέρα της επίθεσης στο Charlie Hebdo, το Ισραήλ καταγγέλλει "απόπειρα των δυνάμεων του κακού που ενσαρκώνει ο εξτρεμιστικός ισλαμισμός να σπείρουν τον φόβο και τον τρόμο στη Δύση". Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου κάλεσε το Παρίσι να διατηρήσει αυξημένα μέτρα ασφαλείας γύρω από τους εβραϊκούς θεσμούς στη Γαλλία.
Το 2014, για πρώτη φορά από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα προέλευσης μεταναστών προς το Ισραήλ. Περισσότεροι από 6.000 εβραίοι μετανάστευσαν κατά τη διάρκεια του έτους στο Ισραήλ, έναντι 3.400 το 2013.
Η εβραϊκή κοινότητα της Γαλλίας αριθμεί 500.000 έως 600.000 μέλη, είναι η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στην Ευρώπη και η τρίτη στον κόσμο, έπειτα από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Αν και συνήθως τα κίνητρα της μετανάστευσης προς το Ισραήλ είναι θρησκευτικού χαρακτήρα, όλο και περισσότεροι εβραίοι της Γαλλίας αναφέρουν ότι διακατέχονται από αίσθημα ανασφάλειας.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Αβίγκντορ Λίμπερμαν θα συμμετάσχει αύριο στη μεγάλη πορεία που οργανώνεται στο Παρίσι ως φόρος τιμής στα θύματα των τζιχαντιστικών επιθέσεων στη Γαλλία, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
