 |
|
|  Τρίτη 13/1
----------------------------------------
Αφγανιστάν
----------------------------------------
Με καθυστέρηση 100 και πλέον ημερών, σχηματίστηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην χώρα
----------------------------------------
ΚΑΜΠΟΥΛ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας ορίστηκε εντέλει στο Αφγανιστάν, 3 μήνες και πλέον μετά την ορκωμοσία του προέδρου Άσραφ Γάνι, ενώ το πολιτικό αδιέξοδο που επικρατούσε απειλούσε να υπονομεύσει την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και να τροφοδοτήσει την εξέγερση των ισλαμιστών.
Ο επικεφαλής του γραφείου του προέδρου Άμπντουλ Σάλαμ Ραχίμι ανέγνωσε τα ονόματα των 25 υπουργών, περιλαμβανομένων 3 γυναικών, που συγκροτούν τη νέα κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε έπειτα από πολλές εβδομάδες διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο αντιπάλων στις προεδρικές εκλογές του 2014, του προέδρου Γάνι και του Αμπντουλά Αμπντουλά.
Η νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας αποτελεί ένα συνονθύλευμα ονομάτων που πρότειναν τα δύο στρατόπεδα και οι βασικότερες εθνοτικές ομάδες της χώρας, όπως οι Τατζίκοι και οι Παστούν.
Μεταξύ των νέων υπουργών βρίσκονται ο Σαλαχουντίν Ραμπανί, ένας Τατζίκος στενός συνεργάτης του Αμπντουλά, γιος ενός πρώην προέδρου και επικεφαλής του Ανώτατου Συμβουλίου για την Ειρήνη, του οργάνου τον οποίο έχει ορίσει η Καμπούλ προκειμένου να οργανώσει τις συνομιλίες με τους Ταλιμπάν, ο οποίος ανέλαβε την θέση του υπουργού Εξωτερικών του Αφγανιστάν.
Ο Σερ Μοχάμαντ Καρίμι, ένας Παστούν στενός συνεργάτης του Γάνι, ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο της Άμυνας σε μια περίοδο όπου τα μάχιμα στρατεύματα του ΝΑΤΟ μόλις αποσύρθηκαν από το πεδίο της μάχης. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν θα αντιμετωπίζουν μόνες την εξέγερση των Ταλιμπάν.
Επίσης ένας Παστούν, αυτήν την φορά στενός συνεργάτης του Αμπντουλά, ο Νορούλ Χακ Ουλούμι, ορίστηκε υπουργός Εσωτερικών.
Ένα άλλο στέλεχος, που αναλαμβάνει το κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών, ο Γουλάμ Τζαϊλάνι Ποπάλ, ανήκει επίσης στους Παστούν και είναι στενός συνεργάτης του Γάνι.
Υπουργός Γυναικείων Υποθέσεων ορίστηκε η Νατζίμπα Αγιούμπι, μία δημοσιογράφος που ανήκει στην εθνοτική ομάδα των Τατζίκων, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το νέο υπουργικό συμβούλιο πρέπει επίσης να εγκριθεί από την κάτω Βουλή του αφγανικού κοινοβουλίου. Εκτός των 25 υπουργών ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών (NDS) και ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας ορίστηκαν επίσης σήμερα.
Πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο Γάνι ορκίστηκε την 29η Σεπτεμβρίου έπειτα από ένα πολιτικό αδιέξοδο που διήρκησε πολλές εβδομάδες με επίκεντρο το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της 14η Ιουνίου, όπου τα αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα αντάλλαξαν κατηγορίες για νοθεία.
Το μπρα ντε φερ μεταξύ του Γάνι και του αντιπάλου του Αμπντουλάχ είχε οξύνει επικίνδυνα τα πνεύματα μεταξύ των οπαδών των δύο πολιτικών ενώ απειλούσε να αναζωπυρώσει τον ανταγωνισμό που επικρατούσε την περίοδο του εμφυλίου μεταξύ των διαφορετικών φατριών και εθνοτικών ομάδων (1992- 1994).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
