 |
|
|  Δευτέρα 19/1
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Δημοσίευμα στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-(Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)
«Μετά από τόσα χρόνια, στα οποία οι Έλληνες έχουν δει λίγο ή καθόλου όφελος από τις πολιτικές σκληρής λιτότητας και με την κυβέρνηση ανήμπορη να εκτελέσει βασικές λειτουργίες, όπως η συγκέντρωση φόρων, ο κ. Τσίπρας προσφέρει στους ψηφοφόρους ένα λαϊκιστικό όραμα, στο οποίο αυτοί έρχονται πρώτοι» υποστηρίζει δημοσίευμα –ανταπόκριση από την Αθήνα– στη Νιου Γιορκ Τάιμς.
«Ο Αλέξης Τσίπρας, ο υποψήφιος της αριστεράς που μπορεί κάλλιστα να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας το επόμενο Σαββατοκύριακο, δεχόταν πρόσφατα ερωτήσεις από το κοινό στο Twitter» επισημαίνεται στην εφημερίδα της Νέας Υόρκης, σημειώνοντας ότι σε μια από τις ερωτήσεις είπε ότι «δεν πρόκειται να υποσχεθούμε πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε».
Στο δημοσίευμα, μεταξύ άλλων, γίνεται περιγραφή της προσωπικότητας του κ. Τσίπρα, υπογραμμίζοντας ότι «τότε (το 2012), ήταν συνήθως φλογερός αριστερός, που αποτελούσε "φονική απειλή" για το ευρώ, την ΕΕ και ακόμη και για την παγκόσμια οικονομία, αν υλοποιούσε τις απειλές του να αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει ή να αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή και τα δύο».
Στη συνέχεια, τονίζεται ότι «σήμερα, έχει μαλακώσει τη ρητορική του και κάνει επαφές με ηγέτες απ' όλο τον κόσμο, ακόμη και με εκείνους με διαφορετικές απόψεις. Αυτές τις μέρες, ο κ. Τσίπρας είναι πιο πιθανό να μιλήσει για διαπραγμάτευση και την ανάγκη δημιουργίας ενός "σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους", χωρίς διαφθορά, παρά να υποστηρίξει τη χρεοκοπία».
Στο δημοσίευμα παρατίθενται «υποσχέσεις» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι «έκανε σαφές» ότι αναμένει από την Ευρώπη, αλλά και ειδικότερα από τη Γερμανία, παραχωρήσεις σχετικά με το «δυσβάστακτο χρέος» της χώρας.
Επίσης, υποστηρίζεται ότι «σε μια περίοδο που η Ιταλία και η Γαλλία, μεταξύ άλλων χωρών, αμφισβητούν τη γερμανική ορθοδοξία περί λιτότητας, ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής συζήτησης».
Σημειώνεται,ακόμη, η αναφορά του κ. Τσίπρα ότι «εμείς δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με τις δυνάμεις που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
