 |
|
|  Τρίτη Ωρα 9.45μμ
----------------------------------------
Βρετανία
----------------------------------------
Άρθρο του Αλ. Τσίπρα, υπό τον τίτλο «Τελειώστε με τη λιτότητα πριν ο φόβος σκοτώσει την Ελληνική Δημοκρατία», δημοσιεύουν οι Financial Times
----------------------------------------
ΕΔΩ ΛΟΝΔΙΝΟ.-
Μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για τη διατήρηση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times, υπό τον τίτλο «Τελειώστε με τη λιτότητα πριν ο φόβος σκοτώσει την Ελληνική Δημοκρατία» (End austerity before fear kills Greek Democracy).
Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα σεβαστεί την υποχρέωση της Ελλάδας, ως μέλους της Ευρωζώνης, όσον αφορά τη διατήρηση ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και δεσμεύεται για τους ποσοτικούς στόχους, αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times.
Ωστόσο, προσθέτει, αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα για τη δημοκρατία μια νέα εκλεγμένη κυβέρνηση να αποφασίσει από μόνη της πώς θα επιτύχει τους στόχους αυτούς. «Η λιτότητα δεν είναι μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών. Η δημοκρατία και η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας είναι. Αν ο ελληνικός λαός μας εμπιστευτεί με την ψήφο του, η εφαρμογή του οικονομικού μας προγράμματος δεν θα είναι μια "μονομερής" πράξη, αλλά μια δημοκρατική υποχρέωση» σημειώνει ο κ. Τσίπρας.
«Το κόμμα μου, ο ΣΥΡΙΖΑ, εγγυάται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την πολιτική σταθερότητα και την οικονομική ασφάλεια. Προσφέρουμε πολιτικές που βάζουν τέλος στη λιτότητα, ενισχύουν τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή και βάζουν πάλι στα πόδια της τη μεσαία τάξη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ενισχύσουμε την Ευρωζώνη και να κάνουμε το ευρωπαϊκό όραμα ελκυστικό στους Ευρωπαίους πολίτες» τονίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτοντας: «Πρέπει να βάλουμε τέλος στη λιτότητα για να μην αφήσουμε τον φόβο να σκοτώσει τη Δημοκρατία. Αν δεν αλλάξουν την Ευρώπη οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις, θα την αλλάξουν η Μαρίν Λεπέν και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι».
«Είναι καθήκον μας να διαπραγματευτούμε με ανοιχτό και ειλικρινή τρόπο, ως ίσοι απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους μας. Η επίδειξη δύναμης από την κάθε πλευρά δεν έχει κανένα νόημα» συνεχίζει το άρθρο. «Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω μια παρανόηση: ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού δεν απαιτεί αυτόματα και λιτότητα» επισημαίνει ο κ. Τσίπρας συμπληρώνοντας: «Υπάρχει κάποιο λογικό επιχείρημα για τη συνέχιση μιας συνταγής που οδηγεί σε μετάσταση της ασθένειας; Η λιτότητα απέτυχε στην Ελλάδα. Παρέλυσε την οικονομία και άφησε σχεδόν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού άνεργο. Πρόκειται για μια ανθρωπιστική κρίση. Η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί στους δανειστές της χώρας πως θα μειώσει και άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις και θα αυξήσει τους φόρους το 2015. Αλλά οι υποχρεώσεις αυτές δεσμεύουν μόνο την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, η οποία, γι' αυτόν τον λόγο, θα χάσει τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου».
«Θέλουμε να επαναφέρουμε την Ελλάδα», αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στο επίπεδο μιας κανονικής, δημοκρατικής ευρωπαϊκής χώρας. «Το μανιφέστο μας, γνωστό ως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, περιλαμβάνει μια σειρά από δημοσιονομικά ουδέτερα βραχυπρόθεσμα μέτρα για τον μετριασμό της ανθρωπιστικής κρίσης, την επανέναρξη της οικονομίας και την επιστροφή των ανθρώπων στην αγορά εργασίας. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, θα αντιμετωπίσουμε παράγοντες στο εσωτερικό της χώρας που έχουν παρατείνει την κρίση. Θα σταθούμε απέναντι στην οικονομική ολιγαρχία που φοροδιαφεύγει. Θα διασφαλίσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη, στο πλαίσιο μιας κοινωνικής οικονομίας της αγοράς (social market economy)» υπογραμμίζει.
Το δημόσιο χρέος έχει ανέλθει στο ιλιγγιώδες 177% του ΑΕΠ, σημειώνει ο κ. Τσίπρας και αναφέρει: «Δεν είναι βιώσιμο και η αποπληρωμή του είναι πολύ δύσκολη. Όσον αφορά τα υπάρχοντα δάνεια, ζητούμε όρους αποπληρωμής που δεν θα προκαλούν ύφεση και δεν θα οδηγήσουν τους πολίτες σε μεγαλύτερη απελπισία και φτώχεια. Δεν ζητούμε νέα δάνεια. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε να αυξάνουμε το βουνό του χρέους. Η Συνθήκη του Λονδίνου του 1953 βοήθησε τη Γερμανία να πετύχει το μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα, ανακουφίζοντας τη χώρα από το βάρος των παλαιών λαθών της. (Η Ελλάδα περιλαμβανόταν στους διεθνείς πιστωτές που συμμετείχαν). Δεδομένου ότι η λιτότητα έχει προκαλέσει υπερβολική ανάληψη χρέους σε όλη την Ευρώπη, ζητούμε τώρα τη σύγκληση Συνόδου για το ευρωπαϊκό χρέος, η οποία -κατ' αναλογία-θα προσφέρει μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη της Ευρώπης. Δεν πρόκειται για άσκηση δημιουργίας ηθικού κινδύνου. Πρόκειται για ηθική υποχρέωση. Περιμένουμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εισάγει πλήρες πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Είναι κάτι που αναμενόταν επί μακρόν. Θα πρέπει να έχει τέτοιο μεγάλο μέγεθος, που να επαρκέσει για τη θεραπεία της Ευρωζώνης και να δώσει νόημα στην φράση "ό,τι χρειαστεί" («whatever it takes») για να σωθεί το ενιαίο νόμισμα.Ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί χρόνο για να αλλάξει η Ελλάδα. Μπορούμε όμως σίγουρα να εγγυηθούμε για την απαλλαγή από την πελατειακή και κλεπτοκρατική πρακτική των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Δεν έχουμε βρεθεί στην κυβέρνηση. Είμαστε μια νέα δύναμη που δεν χρωστά όρκους πίστης στο παρελθόν. Θα κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματικά ανάγκη η Ελλάδα».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
