Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή Ωρα 10.25μμ ---------------------------------------- Βρετανία ---------------------------------------- Η παρακολούθηση των τζιχαντιστών γίνεται πλέον από την οθόνη του υπολογιστή ----------------------------------------

(Πηγή: Financial Times)

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο Πίτερ Βαν Οστάεγεν πέρασε λίγη ώρα με την οικογένεια του αδελφού του και στη συνέχεια πήγε στο σπίτι του για να δουλέψει. Η δουλειά του, που συνεχίζεται τη νύχτα και στις διακοπές του, δεν έχει σχέση με την απασχόλησή του ως αναλυτή επιχειρήσεων. Είναι κάτι όμως που τον παθιάζει: να χρησιμοποιεί το Twitter και το Facebook για να παρακολουθεί βέλγους εξτρεμιστές που πολεμούν για το «Ισλαμικό Κράτος» ή το «Μέτωπο αλ Νούσρα» της Συρίας. Καθώς οι τζιχαντιστές καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βρουν νέους εθελοντές, οι μπλόγκερ έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν από μακρυά τις δραστηριότητές τους. Ορισμένοι το κάνουν στο πλαίσιο της δουλειάς τους. Άλλοι, όπως ο Οστάεγεν, ελπίζουν μια μέρα να αποκομίσουν κέρδη απ' αυτό. Ο Οστάεγεν μένει στην πόλη Μεσελέν του Βελγίου. Μετά τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo και το εβραϊκό παντοπωλείο, προσπάθησε να βρει στο Διαδίκτυο σημαντικές πληροφορίες για την απειλή από βέλγους μαχητές. Ανάμεσα σ' αυτά που ανακάλυψε ήταν και η έκκληση ενός βέλγου τζιχαντιστή που πολεμά στο Ιράκ να κινητοποιηθούν οι ομοϊδεάτες του στη χώρα του. Σύμφωνα με τον Οστάεγεν, πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι δυτικοί τζιχαντιστές είναι άτομα με διαταραγμένη προσωπικότητα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντλήσει κανείς πληροφορίες γύρω από τους τζιχαντιστές. Ο Οστάεγεν δημιούργησε κάποτε μια πλαστή ταυτότητα ενός εικονικού τζιχαντιστή και ανήρτησε μια φωτογραφία ενός άντρα με καλυμμένο το πρόσωπο που κρατούσε μια σημαία του Ισλαμικού Κράτους σε ένα βουνό. Πολύ γρήγορα απέκτησε 1.400 «φίλους» απ' όλη την Ευρώπη. «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα προπαγανδιστικό εργαλείο», τονίζει. Κι αυτό, σε μια εποχή που οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει στόχος των τζιχαντιστών, όπως δείχνουν οι αποκεφαλισμοί του Τζέιμς Φόλεϊ και του Στίβεν Σότλοφ. Σύμφωνα με την Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων, 79 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στη Συρία από το 1992, ενώ ο απολογισμός στο Ιράκ φτάνει τους 166 νεκρούς. Η νέα ερευνητική προσέγγιση αναλύει τους εξτρεμιστές από απόσταση, όχι στα πεδία της μάχης. Ο Οστάεγεν, που αυτή την εποχή γράφει ένα βιβλίο για τη Μέση Ανατολή από τις σταυροφορίες μέχρι σήμερα, θεωρεί ότι ο πρωτοπόρος σ' αυτή την αλλαγή είναι ο Έλιοτ Χίγκινς, που έγινε γνωστός με το όνομα Μπράουν Μόζες. Ο τελευταίος, ένας φανατικός των βίντεο γκέιμς που έχει εργαστεί στο παρελθόν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, παρακολουθεί τον πόλεμο στη Συρία από το σπίτι του, στο Λέστερ. «Η δουλειά του για τα συριακά όπλα και την κατάρριψη του αεροσκάφους ΜΗ17 είναι συνταρακτική», λέει ο Οστάεγεν. «Αποτελεί υπόδειγμα ανεξάρτητου αναλυτή, γράφει αυτό που θέλει». Το παν είναι το κύρος, τονίζει ο Χίγκινς, που δίνει τώρα διαλέξεις σε δημοσιογράφους. «Μόνο αυτό έχεις. Χρειάζεται πολλή δουλειά για να παράγεις αξιόπιστο υλικό». Ένας κίνδυνος είναι η παρακολούθηση φρικτών σκηνών βίας. «Με τον πρώτο αποκεφαλισμό αρρώστησα», παραδέχεται ο Οστάεγεν. «Τώρα έχω αποκτήσει ανοσία». Οι επαγγελματίες ερευνητές ακολουθούν τη δική τους στρατηγική. Ο Τζ. Μ. Μπέργκερ, συγγραφέας του βιβλίου «Ο Τζο του τζιχάντ: Αμερικανοί που πηγαίνουν στον πόλεμο στο όνομα του ισλάμ», έχει μάθει να αξιολογεί γρήγορα και αποτελεσματικά τη βία στα βίντεο. Σε κρίσιμα σημεία, κλείνει απλώς τον ήχο. «Το πιο σημαντικό είναι να δικτυώνεσαι συχνά με τη ζωή εκτός δουλειάς και να θυμάσαι ότι ακόμα κι όταν τα εξτρεμιστικά κινήματα έχουν επιτυχίες, εξακολουθούν να εκπροσωπούν μια πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων». Αυτό που θέλει να κάνει γνωστό ο 38χρονος Μπέργκερ είναι οι λόγοι που πηγαίνουν άνθρωποι να πολεμήσουν στη Συρία. Αλλά υπάρχει κόστος. Όπως λέει στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, έχει χάσει τον κοινωνικό του κύκλο. «Αυτή δεν είναι ζωή. Ζω μόνος με μια γάτα».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία