Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 8/2 ---------------------------------------- Ιράκ ---------------------------------------- Οι κάτοικοι της Βαγδάτης γιόρτασαν μέχρι το πρωί την άρση της νυκτερινής απαγόρευσης της κυκλοφορίας ----------------------------------------

ΒΑΓΔΑΤΗ.-

Οι Ιρακινοί γιόρτασαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα την άρση της νυχτερινής απαγόρευσης της κυκλοφορίας που ίσχυε εδώ και χρόνια στη Βαγδάτη, διασχίζοντας τους δρόμους της πρωτεύουσας πεζοί ή με τα αυτοκίνητά τους όπου χτυπούσαν εορταστικά τα κλάξον και ύψωναν ιρακινές σημαίες. "Ζήτω το Ιράκ", φώναζε ένας νέος που κρεμόταν από την πόρτα ενός αυτοκινήτου. Η απαγόρευση είχε επιβληθεί για να περιορίσει τις πολύνεκρες επιθέσεις στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Οι ώρες της απαγόρευσης μεταβάλλονταν με την πάροδο των ετών, αλλά πρόσφατα το μέτρο ίσχυε από τις 0:00 έως τις 5:00 το πρωί. "Πριν, είχαμε την εντύπωση πως ήμαστε στη φυλακή", δήλωσε ο Φάεζ Αμπντουλιλάχ Αχμέντ, ιδιοκτήτης καφενείου στην Καράντα Ντάχιλ, μεγάλη εμπορική οδική αρτηρία της Βαγδάτης. "Επρεπε να φεύγουμε από τις 23.30' για να είμαστε στο σπίτι ακριβώς πριν από τα μεσάνυχτα". "Περιμέναμε αυτή την απόφαση για χρόνια", δηλώνει ένας άλλος καταστηματάρχης. Πολλοί νέοι προτίμησαν να διασχίσουν την πόλη πάνω σε μεγάλα αυτοκίνητα, χτυπώντας δυνατά τα κλάξον. Δεκάδες οδηγοί στάθμευσαν τα αυτοκίνητά τους πάνω σε μιαγέφυρα, ορισμένοι ανάμεσά τους χόρευαν με τη μουσική να ακούγεται στη διαπασών από τα ηχεία των αυτοκινήτων. Είχαν δώσει ραντεβού μέσω Facebook για να συναντηθούν και να γιορτάσουν τη λήξη του μέτρου αυτού, λέει ο Ματζίντ Αλι Μόσεν, φοιτητής που οδηγούσε ένα παλιό αμερικανικό Dodge Charger στο οποίο κυμάτιζε η ιρακινή σημαία. "Αυτό που νιώθουμε σήμερα; Όλοι αισθανόμαστε τη διαφορά. Τώρα, ο δόξα σοι ο Θεός, βγαίνουμε με τα παιδιά και απολαμβάνουμε" τη ζωή", δηλώνουν. Τις προηγούμενες ώρες η πόλη συγκλονιζόταν από επιθέσεις: τουλάχιστον 32 νεκροί, 71 τραυματίες. Η πιο αιματηρή επίθεση σημειώθηκε μέσα σε εστιατόριο της συνοικίας Μπαγκντάντ Αλ-Τζαντίντα, στην ανατολική πρωτεύουσα. Καμικάζι πυροδότησε τα εκρηκτικά της ζώνης του σκοτώνοντας τουλάχιστον 23 ανθρώπους και τραυματίζοντας 43. Άλλη επίθεση, ο επιχειρησιακός τρόπος της οποίας παραμένει ασαφής, προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον εννέα ανθρώπων και τον τραυματισμό 28 μέσα σε εμπορικό κέντρο στην καρδιά της Βαγδάτης. Αν και η τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος ελέγχει μεγάλα τμήματα του ιρακινού εδάφους, η Βαγδάτη δεν θεωρείται ότι αποτελεί στόχο μεγάλης τζιχαντιστικής επίθεσης, ωστόσο παραμένει στόχος επιθέσεων κυρίως εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας και της σιιτικής κοινότητας. Παρά τις συχνές επιθέσεις εναντίον της Βαγδάτης, το μέτρο της νυκτερινής απαγόρευσης της κυκλοφορίας ήρθη με αίτημα του πρωθυπουργού Χάιντερ αλ-Αμπάντι προκειμένου "η ζωή να ανακτήσει όσο το δυνατόν το φυσιολογικό της ρυθμό, παρότι (η κυβέρνηση) έχει εμπλακεί σε πόλεμο". Τα καφενεία και τα εστιατόρια θα μπορούν πλέον να μένουν ανοικτά μετά τα μεσάνυχτα και οι καταστηματάρχες ελπίζουν να αυξήσουν την πελατεία και τα κέρδη τους. Συμβολικά, η χθεσινή επίθεση είχε στόχο ένα από τα εστιατόρια αυτά. Ο πρωθυπουργός Αμπάντι έχει ζητήσει επίσης οι μεγάλοι δρόμοι της πρωτεύουσας να ανοίξουν εκ νέου "για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών" και οι συνοικίες Αζαμίγια και Καζιμίγια, στη βόρεια Βαγδάτη να είναι "αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες". Τα οδοφράγματα του στρατού και της αστυνομίας σε όλη την Βαγδάτη προκαλούν μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση, κάτι που εξοργίζει πολλούς κατοίκους.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία