 |
|
|  Πέμπτη 12/2
----------------------------------------
ΗΠΑ/Ελλάδα
----------------------------------------
Μήνυμα αλληλεγγύης στην Ελλάδα από τη Νέα Υόρκη
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-(Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)
Μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στην Ελλάδα έστειλαν από τη Νέα Υόρκη δεκάδες συγκεντρωμένοι μπροστά στα γραφεία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ΟΗΕ.
Οι συγκεντρωθέντες στο Μανχάταν κρατούσαν πλακάτ, διένειμαν ενημερωτικά φυλλάδια στους περαστικούς και φώναζαν συνθήματα ενάντια στην πολιτική της λιτότητας. «Από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Αθήνα επαναστατούμε γιατί δεν μπορούμε να ανασάνουμε» αναγραφόταν σε μεγάλο πανό.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, «στις 11 Φεβρουαρίου, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης απαιτούν το τέλος της πολιτικής λιτότητας της ΕΕ, που, για χρόνια, έχει υποβληθεί σε εκατομμύρια ανθρώπους και έχει δημιουργήσει μια ανθρωπιστική κρίση. Μετά την εκλογική νίκη της ριζοσπαστικής αριστεράς, στις εκλογές του Ιανουαρίου, η νέα ελληνική κυβέρνηση αμφισβητεί την πολιτική της ΕΕ κατά τη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες».
Με δηλώσεις τους συμμετέχοντες στη συγκέντρωση εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους στον Ελληνικό λαό.
Ο Ντάνιελ Μπερκ, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Δράσης Λαρούς, τόνισε ότι «είμαστε Αμερικανοί, συμπαραστεκόμαστε στην Ελλάδα και στην κυβέρνησή της ενάντια στις πολιτικές λιτότητας. Αυτό που λέμε είναι: Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Η τρόικα θα χρεοκοπήσει».
Η ομογενής Μάνια Τσιβόγλου ανέφερε ότι «το μήνυμά μας είναι ότι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όσοι τους στηρίζουν πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι το σύστημα που προσπαθούσαν να επιβάλουν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες δεν λειτούργησε. Έχει αποτύχει με δραματικές συνέπειες στον κόσμο. Οι αλλαγές δεν είναι μόνο αναγκαίες, αλλά επιτακτικές για τη σωτηρία των λαών».
Η Φραγκώ Ακρίβου, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Νέας Υόρκης, δήλωσε ότι «είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε τις προσπάθειες της νέας ελληνικής κυβέρνησης ενάντια στην καταστροφική πολιτική της ΕΕ, ώστε να σταματήσει η λιτότητα. Επίσης, είμαστε εδώ για να δείξουμε στην κυβέρνηση ότι την στηρίζουμε για να παραμείνει αμετακίνητη και σταθερή στις αποφάσεις της».
H Μαρία Ροντρίγκεζ, από το Podemos USA, επεσήμανε ότι «η αρχή έγινε στην Ελλάδα. Η Ισπανία ακολουθεί. Οι λαοί της Ευρώπης ξεσηκώνονται για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Μαζευτήκαμε απόψε για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας που αγωνίζεται ενάντια στην πολιτική της λιτότητας».
Ο Θεόδωρος Παυλάκος, στέλεχος ομογενειακών φορέων, υπογράμμισε ότι «είμαστε απόψε εδώ, ανεξαρτήτως κομματικής και ιδεολογικής τοποθέτησης, για να συμπαρασταθούμε στο έργο του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδας για να βγει η Ελλάδα απ' αυτή την απομόνωση και την οικονομική καταστροφή που βιώνει το μεγαλύτερο τμήμα του Ελληνικού λαού. Διατηρούμε την ελπίδα ότι ο νέος πρωθυπουργός θα παλέψει για να αποχτήσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας».-
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
