 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 10.30μμ
----------------------------------------
Ελλάδα
----------------------------------------
Διεθνής πρωτιά για ΄Ελληνα κινηματογραφιστή
----------------------------------------
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-(Ανταπόκριση Ε.Σοφιανού)
Είναι 33 ετών, κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και πρόσφατα αναδείχθηκε νικητής του διεθνούς διαγωνισμού για το καλύτερο βίντεο γάμου για το 2014. Ο Μιχάλης Μπασιάκος, βιντεογράφος, ξεχώρισε ανάμεσα σε περίπου 40 συμμετοχές στον διεθνή διαγωνισμό Photodex/SCU, για το ultimate wedding story,με το βίντεο "Love in the City of Lights", έναν γάμο που έγινε στην "πόλη του φωτός", το Παρίσι.
Πρωταγωνιστές του βίντεο, ο γαμπρός, ένας Γαλλομαροκινός, αλλά και η νύφη, μία Γαλλοαλγερινή, που τους "κέρδισε" η δουλειά του Θεσσαλονικιού δημιουργού.
Σε δηλώσεις του , ο Μιχάλης Μπασιάκος αποκάλυψε πως αφορμή για να ασχοληθεί με το μοντάζ γάμου ήταν μια... κοπέλα. "Γυρνώντας από τον στρατό, περίπου έναν χρόνο μετά, γνώρισα μια κοπέλα και με ρώτησε με τι ασχολούμαι. Ντράπηκα λίγο να της πω ότι δεν κάνω τίποτα και έτσι της είπα ότι κάνω μοντάζ γάμου. Και έπρεπε να το δικαιολογήσω με κάποιον τρόπο" θυμάται.
Έτσι, λοιπόν, και αφού οι συνθήκες είχαν ωριμάσει, αποφάσισε να πέσει με τα... μούτρα στη δουλειά, προσπάθησε να δικτυωθεί κάνοντας δουλειές και στέλνοντας βιογραφικά και γύρισε σχεδόν όλα τα φωτογραφεία της Θεσσαλονίκης, αφήνοντας περίπου 70 DVD. Χρειάστηκε, ωστόσο, τελικά μόνο ένας άνθρωπος που πίστεψε στον Μιχάλη και τού έδωσε τη σωστή κατεύθυνση, όπως λέει, για να ακολουθήσει και το σωστό μονοπάτι.
Ο Μιχάλης Μπασιάκος, ο οποίος από παιδί είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τα "making of", τα οποία έβλεπε πριν από τα DVD, προτού κατασταλάξει στη σημερινή του επαγγελματική ενασχόληση, "πέρασε" από το ΤΕΙ Σερρών, όπου σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων. Μάλιστα, επιχείρησε μια... δοκιμή στη γραφιστική, αλλά αποφάσισε ότι δεν είναι το "φόρτε" του και μπήκε δυναμικά στον κόσμο του 3D animation.
Ο ίδιος, αν και μένει πλέον στον Βόλο, δεν ξεχνά τη Θεσσαλονίκη, την οποία χαρακτηρίζει μια "δεύτερη Κωνσταντινούπολη", πόλη με την οποία μπορείς να δουλέψεις στα ιδιαίτερά της τοπία και χαρακτηριστικά, στις στοές της, να πιάσεις τον "παλμό" του κόσμου, πέρα από τα "κλασικά" σημεία (Κάστρα, παραλία, Λευκός Πύργος κ.ά.).
Τις επόμενες ημέρες, ο Μιχάλης Μπασιάκος, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον Βόλο, θα πραγματοποιήσει δύο σεμινάρια για την κινηματογράφηση γάμου, σε Αθήνα (21-22/3) και Θεσσαλονίκη (28-29/3).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
