Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη Ωρα 6.35μμ ---------------------------------------- Ρωσία ---------------------------------------- Ο ομογενής Αλεξάντρ Αφέντικοφ το νέο «αφεντικό» του ουκρανικού Ντεμπάλτσεβο, που πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια των ρωσόφωνων ανταρτών ----------------------------------------

ΕΔΩ ΜΟΣΧΑ.-(Ανταπόκριση Θανάσης Αυγερινός)

Ο 40χρονος ομογενής οπλαρχηγός των ρωσόφωνων ανταρτών Αλεξάντρ Αφέντικοφ, πρώην επικεφαλής της στρατονομίας της Μακέγεφκα, προαστίου της πρωτεύουσας της περιφέρειας Ντονιέτσκ, διορίστηκε χθες Δήμαρχος της πόλης του Ντεμπάλτσεβο, ο “κλοιός” γύρω από την οποία βρέθηκε να απασχολεί έντονα τις διαβουλεύσεις του κουαρτέτου των ηγετών Πούτιν-Μέρκελ-Ολάντ-Ποροσένκο. Ο διορισμός έγινε με «διάταγμα” του επικεφαλής της λεγόμενης ΛΔ του Ντονιέτσκ Αλεξάντρ Ζαχάρτσενκο, ο οποίος μάλιστα είχε τραυματιστεί ελαφρά κατά το “σφίξιμο του κλοιού” γύρω από την πόλη, που υποχρέωσε μεγάλος μέρος των πιστών στο Κίεβο δυνάμεων να το εγκαταλείψουν μαζικά και να παραδώσουν τον έλεγχό του στα χέρια των ρωσόφωνων ανταρτών. Πολλά ρωσικά ΜΜΕ αναφέρονται στο γεγονός ότι ο Αφέντικοφ είναι «6η γενιά ελληνικής καταγωγής» και ότι εμφανίστηκε στη χθεσινή πρώτη συνέντευξη Τύπου της τοπικής ηγεσίας έχοντας ραμμένη την ελληνική σημαία στο αριστερό του μπράτσο. Ως πρώτο του καθήκον ο Αφέντικοφ περιέγραψε την ανάγκη να υποστηριχτεί το περίπου 50 % του τοπικού πληθυσμού, που έχει παραμείνει στην πόλη και ζει σε μισοερειπωμένα σπίτια και υπόγεια κατοικιών και να επιλυθούν τα άμεσα προβλήματα, που σχετίζονται με την παροχή φυσικού αερίου, νερού και ηλεκτρικού στην σχεδόν κατεστραμμένη πόλη, η κατάληψη της οποίας από τους αντάρτες χαρακτηρίζεται από Ρώσους στρατιωτικούς ειδικούς “κομβικής σημασίας” για το ηθικό του στρατού του Κιέβου. O Aφέντικοφ ήταν ευρύτερα γνωστός στο κίνημα των ρωσόφωνων ανταρτών με το χαϊδευτικό του μικρού του ονόματος Αλέξανδρος στα ρωσικά «Σάσα Γκρεκ», δηλαδή «ο Έλληνας» και είναι η πρώτη φορά, που αποκαλύπτει δημοσίως το πλήρες όνομά του, το οποίο έμενε ως τώρα άγνωστο. Απαντώντας πριν από λίγο στις εκκλήσεις για έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια στην περιοχή ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Μεντβιέντεφ κάλεσε να εξεταστεί με κατεπείγουσα διαδικασία η δυνατότητα απευθείας παροχής ρωσικού φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή του Ντονμπάς, όπως ονομάζεται μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ουκρανίας. Πριν αναλάβει την ανασυγκρότηση του Ντεμπάλτσεβο, που βρέθηκε στην αιχμή του ουκρανικού εμφυλίου, ο ομογενής οπλαρχηγός είχε “χρεωθεί” την πόλη Γενάκιεβο, άλλο ένα από τα αστικά κέντρα, που πέρασαν στον έλεγχο των ρωσόφωνων ανταρτών τα τελευταία 24ωρα του νέου γύρου διαβουλεύσεων στο Μινσκ, ο οποίος έχει καταλήξει σε κατάπαυση πυρός, που απειλήθηκε να καταρρεύσει από την τύχη του Ντεμπάλτσεβο. Τα ουκρανικά ΜΜΕ και ο πρόεδρος της χώρας Ποροσένκο αρνούνται ότι υπήρξε οποιοσδήποτε “κλοιός” και ανακοίνωσαν ότι τουλάχιστον 2.500 Ουκρανοί στρατιώτες απομακρύνθηκαν από την περιοχή. Σύμφωνα με διάφορες ρωσικές εκτιμήσεις περίπου 6.000-8.000 άνδρες του Κιέβου βρέθηκαν περικυκλωμένοι στην περιοχή, εκ των οποίων αρκετές εκατοντάδες φέρονται να παραδόθηκαν στις στρατιωτικές δυνάμεις της λεγόμενης ΛΔ Ντονιέτσκ. Κατά τον εκπρόσωπο των ρωσόφωνων ανταρτών στην Ομάδα Επαφής, που συνεδριάζει στο Μινσκ, Ντενίς Πουσίλιν, τουλάχιστον 3.000 άνδρες του Κιέβου σκοτώθηκαν στις μάχες για το Ντεμπάλτσεβο.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία