 |
|
|  Παρασκευή 20/2
----------------------------------------
Πορτογαλία
----------------------------------------
Η επικεφαλής του Αριστερού Μπλοκ Καταρίνα Μαρτίνς προειδοποιεί ότι η χώρα της θα γίνει ο επόμενος στόχος αν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη
----------------------------------------
ΛΙΣΑΒΟΝΑ.-
Το κρατικό χρέος της Πορτογαλίας θα γίνει ο επόμενος στόχος των κερδοσκόπων στην περίπτωση που οι ευρωπαϊκές χώρες ωθήσουν την Ελλάδα εκτός της ευρωζώνης με τις απαιτήσεις τους να εφαρμόσει κι άλλη λιτότητα», δήλωσε η ηγέτις του κόμματος Αριστερό Μπλοκ της Πορτογαλίας.
Η Καταρίνα Μαρτίνς προέβλεψε επίσης την κατάρρευση του ευρώ εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από την ευρωζώνη.
«Εάν μια χώρα βγει από την ευρωζώνη, και άλλες μπορεί να ακολουθήσουν. Η κερδοσκοπία θα είναι πάρα πολύ έντονη και η Πορτογαλία θα είναι η πιο αδύναμη χώρα, εξαιρετικά ευάλωτη στις κερδοσκοπικές πιέσεις έναντι των οποίων δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της», είπε η Μαρτίνς κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.
Το Αριστερό Μπλοκ είναι το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Πορτογαλία, αλλά το ποσοστό του είναι πολύ πιο χαμηλό, καθώς η κεντροαριστερά, οι Σοσιαλιστές, και η κεντροδεξιά, οι Σοσιαλδημοκράτες, συνεχίζουν να κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό.
«Το ευρώ θα είναι καταδικασμένο από τη στιγμή που θα αποχωρήσει η πρώτη χώρα. Το να διατηρούνται τα πάντα ως έχουν σήμερα καταδικάζει το ευρώ, διότι η λιτότητα δεν είναι τρόπος να ισοσκελίσεις το ισοζύγιό σου ή να πληρώσεις χρέη», υπογράμμισε η Μαρτίνς και πρόσθεσε πως η λιτότητα έχει αυξήσει τις ανισότητες ανάμεσα στα πλούσια κράτη του ευρωπαϊκού πυρήνα και τα κράτη της περιφέρειας, τον λεγόμενο ευρωπαϊκό νότο.
Η Καταρίνα Μαρτίνς είπε επίσης ότι η Πορτογαλία έχει ένα πολύ μεγάλο μέρος του κρατικού χρέους της σε χέρια ιδιωτών πιστωτών, μεγάλα χρέη του ιδιωτικού τομέα και άσχημο εμπορικό ισοζύγιο, αλλά και έναν πληθυσμό που γηράσκει, χαμηλό δείκτη γεννητικότητας και υψηλό ποσοστό μετανάστευσης μεταξύ των νέων, στοιχεία που όπως τόνισε σημαίνουν ότι κινδυνεύει να είναι η επόμενη που θα βρεθεί «στη γραμμή του πυρός».
Η πορτογαλική κυβέρνηση επιμένει ότι η χώρα δεν θα αντιμετωπίσει πλέον κανέναν τέτοιο κίνδυνο, εάν συνεχίσει να μειώνει το έλλειμμα και το χρέος της, ενώ επιχειρηματολογεί πως οι πολιτικές λιτότητας οι οποίες εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια καρποφόρησαν, διότι η οικονομία αναπτύσσεται ξανά.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε δηλώσεις του χθες βράδυ παρούσης της Πορτογαλίδας ομολόγου του Μαρίας Λουίς Αλμπουκέρκι, χαρακτήρισε την Πορτογαλία «την καλύτερη απόδειξη πως τα προγράμματα προσαρμογής δουλεύουν».
Η Μαρτίνς όμως τόνισε ότι παρά τη λιτότητα το χρέος της Πορτογαλίας έχει αυξηθεί σε απόλυτους αριθμούς ενώ το ΑΕΠ της έχει συρρικνωθεί, πράγμα που σημαίνει ότι το χρέος της δεν είναι βιώσιμο. Αυτό, ανέφερε η ίδια, είναι κάτι «στο οποίο συναινούν όλοι οι οικονομολόγοι που δεν προασπίζονται τις θέσεις της κυβέρνησης».
Η επικεφαλής του Αριστερού Μπλοκ είπε επίσης πως συμφωνεί με τις εκτιμήσεις αρκετών πολιτικών αναλυτών οι οποίοι αναμένουν ότι οι Σοσιαλιστές, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο αναμένεται να κερδίσει στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου ή του Οκτωβρίου στην Πορτογαλία, πιθανόν θα συνεχίσουν σε γενικές γραμμές να ασκούν την πολιτική της σημερινής κεντροδεξιάς κυβέρνησης.
«Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν θα αποτελέσει μέρος μιας εναλλακτικής λύσης... διότι δεν είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει το επίπεδο της σύγκρουσης που απαιτείται στην Ευρώπη σήμερα».
Ωστόσο η ίδια είπε ότι θα συνεργαζόταν με μια κυβέρνηση για να υπάρξει αναδιαπραγμάτευση του χρέους και για να «απελευθερωθεί η χώρα από δεσμεύσεις που είναι αδύνατον να τηρήσει, όπως αυτές για τη μείωση του ελλείμματος, του χρέους και τις δημοσιονομικές περικοπές».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
