Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 23/2 ---------------------------------------- ΗΠΑ ---------------------------------------- Το Facebook θέλει να "συνοδεύει" τους χρήστες του έως τον θάνατο και ακόμα και... στη μεταθανάτια ζωή ----------------------------------------

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)

O ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης Facebook επιδιώκει να αποτελεί το αγαπημένο κοινωνικό δίκτυο των χρηστών του για όλη τους τη ζωή αλλά ακόμα και για την... μεταθανάτιά τους ζωή. Ο μεγαλύτερος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης του κόσμου παρουσίασε σήμερα μία εφαρμογή που επιτρέπει στον χρήστη να ορίσει έναν «κληρονόμο», στον οποίο θα δίνει την άδεια να ελέγχει το προφίλ του θανόντος και ακόμα και να δημοσιεύει μηνύματα με το όνομά του. «Το Facebook είναι ένα χώρος όπου οι χρήστες μπορούν να μοιράζονται διάφορα και να έρχονται πιο κοντά με την οικογένεια και τους φίλους τους. Και για πολλούς εξ ημών πρόκειται για έναν ιστότοπο με τον οποίο μπορούμε να θυμόμαστε και να αποτίνουμε φόρο τιμής σε εκείνους που έφυγαν από κοντά μας» ανακοίνωσε ο ιστότοπος στο μπλογκ του. Παλιότερα, το Facebook συνήθιζε να δημιουργεί μία σελίδα για τη μνήμη του θανόντος όταν γνωστοποιούνταν ο θάνατός ενός εκ των μελών του, όμως το λογαριασμό αυτό δεν μπορούσε να τον διαχειριστεί κάποιο τρίτο πρόσωπο. Όμως «αφού μιλήσαμε με ανθρώπους που βίωσαν την απώλεια ενός κοντινού τους προσώπου, συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για τους ανθρώπους που πενθούν και για εκείνους που θα ήθελαν να διατηρήσουν το έλεγχο του λογαριασμού τους μετά τον θάνατό τους». Εκ μέρους των χρηστών που το επιθυμούν, ο «κληρονόμος» θα μπορεί να αναρτήσει ένα μήνυμα προκειμένου να ανακοινώσει την κηδεία ή να μοιραστεί κάποιο ιδιαίτερο γεγονός. Το πρόσωπο που διαχειρίζεται το λογαριασμό θα μπορούσε επίσης να ενημερώνει το προφίλ και να αλλάξει την φωτογραφία του, όπως επίσης και να απαντά στα αιτήματα φιλίας των μελών της οικογένειας και των φίλων με τους οποίων δεν είχε ακόμα συνδεθεί. Ορίζοντας έναν «κληροδόχο» το μέλος θα μπορούσε επίσης να του δώσει την άδεια προκειμένου να μεταφορτώσει φωτογραφίες, όπως και πληροφορίες του λογαριασμού του το Facebook. «Οι άλλες παράμετροι θα παραμείνουν οι ίδιες με πριν προκειμένου ο λογαριασμός να μη γίνει ένας λογαριασμός για τη μνήμη του θανόντος» συνέχισε το Facebook. Εντούτοις «ο κληροδόχος δεν θα μπορεί να συνδέεται απευθείας με τον λογαριασμό του θανόντος ή να βλέπει τα προσωπικά του μηνύματα» τονίζεται.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία