 |
|
|  Παρασκευή 27/2
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Εννέα νεκροί στο Μιζούρι σε διαφορετικά περιστατικά που αποδίδονται στον ίδιο δράστη, ο οποίος αυτοκτόνησε
----------------------------------------
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Εννέα άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί έπειτα από διαφορετικά επεισόδια με πυροβολισμούς που φαίνεται να διαπράχθηκαν από τον ίδιο δράστη, ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτόνησε, σε ένα χωριό του Μιζούρι στις κεντρικές ΗΠΑ, ανακοίνωσε η αστυνομία.
Σύμφωνα με την έρευνα που συνεχίζεται, επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν χθες Πέμπτη βράδυ σε τέσσερα διαφορετικά σπίτια του μικρού χωριού Ταϊρόν.
Ένα όγδοο θύμα, μια ηλικιωμένη γυναίκα, εντοπίστηκε νεκρή σε ένα άλλο σπίτι, όμως «ενδέχεται να πρόκειται για θάνατο από φυσικά αίτια», σύμφωνα με την αστυνομία της πολιτείας Μιζούρι.
«Το πρόσωπο που φέρεται να ευθύνεται για τους πυροβολισμούς, ένας άνδρας ηλικίας 36 ετών από το Ταϊρόν, εντοπίστηκε νεκρό μέσα σε ένα αυτοκίνητο στη (γειτονική) κομητεία Σάνον, οπού προφανώς αυτοπυροβολήθηκε», επεσήμανε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Τζεφ Κίντερ.
«Συνολικά υπάρχουν εννέα νεκροί, περιλαμβανομένης της ηλικιωμένης και του υπόπτου», πρόσθεσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Χθες το βράδυ περίπου στις 22:15 η αστυνομία της κομητείας του Τέξας ενημερώθηκε από μια νεαρή γυναίκα ότι ακούστηκαν «πυροβολισμοί» στο σπίτι όπου βρισκόταν και απ' όπου κατάφερε να διαφύγει.
Σε αυτό το σπίτι εντοπίστηκαν δύο πτώματα και στη συνέχεια πέντε ακόμη, καθώς και ένας τραυματίας, σε τρία άλλα σπίτια.
Η αστυνομία δεν έχει διευκρινίσει αν υπάρχει κάποια συγγενική σχέση μεταξύ των θυμάτων και του δράστη.
Το Ταϊρόν είναι ένα χωριό 2.000 κατοίκων σε μια κομητεία του Μιζούρι όπου το 97% των κατοίκων είναι λευκοί και ο ένας κάτοικος στους πέντε ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
