Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 10/3 ---------------------------------------- Ελλάδα/Θέατρο ---------------------------------------- Ο Μιχάλης Σαράντης είναι ο φετινός νικητής του θεατρικού βραβείου «Δημήτρης Χορν» ----------------------------------------

ΕΔΩ ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)

«Σαν ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη, μόνο για να τους δώσουμε ένα μικρό κουράγιο και να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι σε αυτό το δύσκολο δρόμο του θεάτρου» λειτουργεί το θεατρικό βραβείο Δημήτρης Χορν για τους νέους ηθοποιούς, όπως είπε κατά την αποψινή απονομή του ο Σταμάτης Φασουλής από τη σκηνή του θεάτρου που φέρει το όνομα του μεγάλου ηθοποιού. Φετινός νικητής αναδείχτηκε ο Μιχάλης Σαράντης για τον ρόλο του Νότη Σερδάρη στο έργο του Παντελή Χορν, «Φλαντρώ» (Εθνικό Θέατρο, Κτίριο Τσίλλερ- Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος») και για τον ρόλο του Αγγελιοφόρου στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ιππόλυτος» (Επίδαυρος) σε σκηνοθεσίες Λυδίας Κονιόρδου. Πρόκειται για τον δέκατο πέμπτο στη σειρά ηθοποιό στον οποίο απονέμεται η διάκριση, ως αναγνώριση της καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της περασμένης θεατρικής περιόδου. Συνυποψήφιοί του ήταν ο Μάνος Καρατζογιάννης, ο Ντένης Μακρής και ο Γιάννης Παπαδόπουλος. «Τυχαίνει αυτή η βράβευση να γίνεται σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Αλλά έτσι είναι η ζωή έχει και χαρές και λύπες. Δεν θα πρωτοτυπήσω , θα κάνω όλα τα τετριμμένα που προβλέπονται σε τέτοιες εκδηλώσεις», ανέφερε ανεβαίνοντας στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο του, ο Μιχάλης Σαράντης. Ο νεαρός ηθοποιός ευχαρίστησε «από καρδιάς» την επιτροπή, το Νίκο Καραθάνο «που είναι δίπλα μου ή μπροστά μου σε κάθε βήμα μου» και τη Λυδία Κονιόρδου για «τις ευκαιρίες που μου έδωσε, τη θεωρώ δασκάλα μου». Και αφιέρωσε το βραβείο στον «άνθρωπο που θα ήθελε πολύ να είναι εδώ απόψε και δεν είναι. Είναι λίγο πιο πάνω στον Ευαγγελισμό και παλεύει για τη ζωή της. Στην μητέρα μου, η οποία ελπίζω να γυρίσει σύντομα σπίτι. Να είστε καλά, να είστε αγαπημένοι και να είστε υγιείς πάνω από όλα».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία