 |
|
|  Τρίτη 10/3
----------------------------------------
Αργεντινή
----------------------------------------
Δυο Ολυμπιονίκες και μια σπουδαία ιστιοπλόος μεταξύ των νεκρών από τη σύγκρουση των δυο ελικοπτέρων
----------------------------------------
ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ.-
Δυο Γάλλοι Ολυμπιονίκες και μια από τις πλέον διάσημες ιστιοπλόους στον κόσμο είναι μεταξύ των θυμάτων της σύγκρουσης των δυο ελικοπτέρων στην επαρχία Λα Ρόχα στη βόρεια Αργεντινή.
Μεταξύ των νεκρών είναι η κολυμβήτρια Καμίλ Μουφά κάτοχος τριών Ολυμπιακών μεταλλίων στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και ο χάλκινος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας το 2008 στο Πεκίνο, Αλεξίς Βαλτίν. Νεκρή είναι επίσης η περίφημη ιστιοπλόος Φλοράνς Αρτό, η αποκαλούμενη «μικρή σύντροφος του Ατλαντικού».
Τα τρία θύματα όπως και άλλοι πέντε Γάλλοι πολίτες μετείχαν στα γυρίσματα του τηλεοπτικού σόου Drop του γαλλικού καναλιού TF1. Συνολικά δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη σύγκρουση των δύο ελικοπτέρων που πετούσαν σε μια τουριστική περιοχή της Λα Ρόχα στη βόρεια Αργεντινή, όπως δήλωσε ο υφυπουργός Ασφάλειας της επαρχίας.Οι πιλότοι που είναι οι δυο μη Γάλλοι νεκροί του δυστυχήματος, εργάζονταν για τις αντίστοιχες επαρχιακές κυβερνήσεις.
«Υπάρχουν δέκα νεκροί. Δεν υπάρχουν επιζώντες» ανέφερε ο Σέζαρ Ανγκούλο στο ειδησεογραφικό δίκτυο TN. Τα δυο ελικόπτερα είχαν ναυλωθεί από την εταιρεία παραγωγής του τηλεοπτικού προγράμματος και συγκρούστηκαν από άγνωστη αιτία, όπως ανακοίνωσαν αξιωματούχοι της επαρχίας Λα Ρόχα.
«Προφανώς τα δύο ελικόπτερα συγκρούστηκαν στη μέση των γυρισμάτων της σειράς. Δεν υπάρχουν επιζώντες. Δεν ξέρουμε τι προκάλεσε τη σύγκρουση, καθώς ο καιρός στην περιοχή ήταν καλός,» είπε ο εκπρόσωπος της επαρχίας Οράσιο Αλαρκόν. Ένα από τα ελικόπτερα ανήκε στην τοπική κυβέρνηση της επαρχίας Λα Ρόχα και το άλλο της γειτονικής επαρχίας Σαντιάγκο ντελ Εστέρο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
