|
| Σάββατο 16/3
ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ 1 ΕΥΡΩ!
Πώς η Ιταλία έδωσε ζωή σε εγκαταλελειμμένα χωριά
newmoney.gr
Όλα ξεκίνησαν με μια δελεαστική προσφορά: σπίτια σε μια γραφική πόλη της Σικελίας, με μόλις ένα ευρώ.
Η πόλη Μουσομέλι είναι στην ουσία ένα μικρό χωριό της Σικελίας, στη νότια Ιταλία, με ιστορία, που χρονολογείται από το Μεσαίωνα. Είναι γνωστή για τα στενά γραφικά σοκάκια της, τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και το εντυπωσιακό κάστρο Mussomeli, που χτίστηκε τον 14ο αιώνα.
Πολλά μικρά χωριά στην Ιταλία έχουν υιοθετήσει την πρακτική «1 Euro Houses», ή αλλιώς, σπίτια με ένα ευρώ, με σκοπό να αναζωογονήσουν εγκαταλελειμμένες περιοχές και να προσελκύσουν νέους κατοίκους. Οι όροι της συμφωνίας μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με το χωριό και τις συνθήκες, αλλά συνήθως οι αγοραστές υποχρεούνται να ανακαινίσουν το ακίνητο, και δεσμεύονται, ότι θα το αξιοποιήσουν ως κύρια κατοικία, για τουλάχιστον ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα. Η πρωτοβουλία έχει προσελκύσει πολλά άτομα, που ενδιαφέρονται να ζήσουν σε παραδοσιακά ιταλικά χωριά και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της τοπικής κοινότητας.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο της πόλης Μουσομέλι, η εν λόγω πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2017 και πυροδότησε μια συνολική αναζωογόνηση της άλλοτε υποβαθμισμένης περιοχής, προσελκύοντας τουρίστες, απομακρυσμένους εργαζόμενους και επενδύσεις στην περιοχή.
Ο Τότι Νιγκρέλι, δήλωσε στο Business Insider, ότι πριν από την εφαρμογή του προγράμματος, η πόλη βρισκόταν στα πρόθυρα της εγκατάλειψης. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πληθυσμός μειώθηκε σταδιακά από 25.000 σε περίπου 10.000, καθώς οι κάτοικοι μετανάστευσαν στις ΗΠΑ και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών αφήνοντας πίσω δεκάδες άδεια σπίτια, ιδιαίτερα στην Παλιά Πόλη.
Όταν ξεκίνησε να εφαρμόζεται το πρόγραμμα, η ανταπόκριση ήταν συντριπτική, δήλωσε ο αντιδήμαρχος. Ειδικότερα, μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια πουλήθηκαν σχεδόν 300 σπίτια – περίπου το 95% του αποθέματος κατοικιών με μόλις ένα ευρώ, έκαστο. «Τώρα βλέπουμε πολλούς ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ταυτόχρονα παρατηρήθηκε δεκαπλάσια αύξηση του τουρισμού. Η πρόσφατη ανάπτυξη της πόλης προσέλκυσε, επίσης σημαντικές επενδύσεις – δεκάδες εκατομμύρια ευρώ – από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ιταλική κυβέρνηση, δήλωσε ο Νιγκρέλι. Τα κεφάλαια αυτά προορίζονται για νέους δρόμους και την αναδιαμόρφωση της κεντρικής πλατείας της Παλιάς Πόλης, εξηγεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|