 |
|
|  Τρίτη 3/12
Η πρόεδρος τού Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου καταγγέλλει επιθέσεις που απειλούν την ύπαρξή του
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η πρόεδρος τού Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) κατήγγειλε την Δευτέρα επιθέσεις εναντίον τού δικαστηρίου, το οποίο έχει γίνει στόχος «απειλών, πιέσεων, πράξεων σαμποτάζ» και αντιμετωπίζεται σαν μια τρομοκρατική οργάνωση, μετά τα εντάλματα σύλληψης που εξέδωσε για τους πολέμους στη Γάζα και στην Ουκρανία.
Απευθυνόμενη στην ετήσια διάσκεψη των 124 μελών του ΔΠΔ στη Χάγη, η πρόεδρος τού δικαστηρίου Τομόκο Ακάνε δήλωσε πως το ΔΠΔ αντιμετωπίζει «αναγκαστικά μέτρα, απειλές, πιέσεις και πράξεις σαμποτάζ», χωρίς να κάνει γνωστές λεπτομέρειες.
«Είμαστε σε μια καμπή της ιστορίας (…). Το διεθνές δίκαιο και η διεθνής δικαιοσύνη απειλούνται. Όπως και το μέλλον της ανθρωπότητας», πρόσθεσε.
«Το δικαστήριο απειλείται με δρακόντειες οικονομικές κυρώσεις από θεσμούς ενός (…) μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, σαν να πρόκειται για μια τρομοκρατική οργάνωση», πρόσθεσε υπαινισσόμενη, χωρίς να τις κατονομάσει, τις ΗΠΑ.
«Αν το δικαστήριο εξαφανισθεί, αυτό θα επιφέρει αναπόφευκτα την κατάρρευση όλων των υποθέσεων (…). Ο κίνδυνος για το δικαστήριο είναι υπαρξιακός», συνέχισε.
«Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα συνεχίσει να εκτελεί τη νόμιμη εντολή του, με τρόπο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, χωρίς να υποκύψει σε καμιά εξωτερική ανάμιξη», υπογράμμισε.
Το ΔΠΔ προκάλεσε επικρίσεις μετά τα εντάλματα σύλληψης που εξέδωσε τον περασμένο μήνα σε βάρος του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, του πρώην υπουργού Άμυνας της κυβέρνησής του και ενός αρχηγού της Χαμάς.
Το ΔΠΔ εξέδωσε επίσης ένταλμα σύλληψης σε βάρος του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Η Μόσχα αντέδρασε εκδίδοντας δικά της εντάλματα σύλληψης σε βάρος υψηλόβαθμων αξιωματούχων του δικαστηρίου.
«Αιρετοί απειλούνται σοβαρά και στοχοθετούνται από εντάλματα σύλληψης που εκδίδει ένα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», επισήμανε η Ακάνε.
Είναι «φρικτό» να «σκανδαλίζονται» χώρες όταν το ΔΠΔ εκδίδει εντάλματα σύλληψης βασισμένα στο διεθνές δίκαιο, συνέχισε η Ακάνε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
