 |
|
|  Πέμπτη 7/5
----------------------------------------
Ελλάδα
----------------------------------------
Στην φυλακή οδηγείται μετά την απολογία της η μητέρα της Άννυ, η οποία φαίνεται να "βάζει στο κάδρο" και τον φίλο του συντρόφου της
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση Τζούλη Βινιεράτου)
Προφυλακιστέα κρίθηκε η 25χρονη μητέρα της 'Αννυ, μετά από απολογία σχεδόν τεσσάρων ωρών ενώπιον της 10ης Τακτικής Ανακρίτριας.
Η Δήμητρα Μπορίσοβα που είναι αντιμέτωπη με την κακουργηματικού βαθμού κατηγορία της έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο, αλλά και το πλημμέλημα της ψευδορκίας, έδωσε την δική της εκδοχή για όσα συνέβησαν με το παιδί της και το φρικτό τέλος του προσθέτοντας στον κύκλο των συνενόχων τον φίλο του συγκατηγορουμένου της.
Η κατηγορουμένη που ξεκίνησε την απολογία της αργά μετά το μεσημέρι παρέδωσε στην δικαστική λειτουργό υπόμνημα στο οποίο αρνείται ότι γνώριζε το τραγικό τέλος της κόρης της και ότι προσπάθησε να συγκαλύψει οποιαδήποτε φρικιαστική πράξη του συντρόφου της. "Δεν έχω καμία ανάμειξη, αφήστε με να κάνω τα Σαράντα του παιδιού μου" φέρεται να επαναλαμβάνει στο ανακριτικό γραφείο.
Η 25χρονη μητέρα της μικρής Άννυ, σύμφωνα με πληροφορίες απολογούμενη αποδίδει ευθύνες για όσα αποτρόπαια έγιναν, ώστε να εξαφανιστεί το άψυχο σώμα του παιδιού και στον Νικολάι, φίλο του συγκατηγορουμένου και πατέρα της Άννυ. Η Δήμητρα Μπορίσοβα που δια των δηλώσεων της υπεράσπισης της φαίνεται να αποστασιοποιείται από την μέχρι τώρα συγκαταβατική στάση που έδειχνε να κρατά απέναντι στον 27χρονο σύντροφό της, φαίνεται να βάζει "στο κάδρο" της διάπραξης του αδικήματος της περιύβρισης νεκρού και τον αποκαλούμενο "Νίκι".
Όπως η κατηγορουμένη φέρεται να δηλώνει πλέον: "Το Σάββατο 2 Μαΐου μίλησα με τον Σάββα κι επέμεινα να μου δώσει στο τηλέφωνο τον Νικολάι, γιατί είχα υποψίες ότι είχε σχέση με την εξαφάνιση του παιδιού. Ο Νικολάι με καθησύχασε λέγοντας μου "δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά αν ακούσεις και τίποτα μην στενοχωρηθείς. Αφού έμαθα από την αστυνομία τι είχε συμβεί δεν αποκλείω ο Νικολάι να είχε συμμετοχή και στην εξαφάνιση του πτώματος".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
