 |
|
|  Παρασκευή 22/5
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Ο Λευκός Οίκος καλωσορίζει τους πρώτους κουβανούς δημοσιογράφους
----------------------------------------
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-
"Καλώς ήρθατε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Λευκό Οίκο", είπε ο Τζος 'Ερνεστ, εκπρόσωπος του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα χθες, καλωσορίζοντας τους πρώτους δημοσιογράφους από την Κούβα στην καθημερινή ενημέρωση του τύπου.
Οι δημοσιογράφοι βρίσκονται στη Ουάσινγκτον για να καλύψουν τις συνομιλίες για την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μετά από πάνω από μισό αιώνα.
"Υπάρχει πιθανότητα να δούμε τον πρόεδρο Ομπάμα στην Αβάνα μέχρι το τέλος του 2016;" ρώτησε η Κριστίνα Εσκομπάρ, από την κουβανική κρατική τηλεόραση. "Ξέρω ότι θα χαρεί πολύ να επισκεφθεί την Κούβα και ιδιαίτερα την Αβάνα", είπε ο εκπρόσωπος του Ομπάμα.
Ο αμερικανός πρόεδρος και ο κουβανός ομόλογός του Ραούλ Κάστρο ανακοίνωσαν το Δεκέμβριο μια ιστορική συμφιλίωση μετά από 50 χρόνια κρίσης που κληρονόμησαν από τον Ψυχρό Πόλεμο. Οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν σε μια ιστορική συνάντηση στον Παναμά τον Απρίλιο.
Ερωτηθείς τί αλλαγές περιμένει κανείς από την κοινωνία της Κούβας, ο Έρνεστ είπε ότι την απάντηση θα την δώσουν οι ίδιοι οι Κουβανοί. "Η ελπίδα μας είναι ότι θα μπορέσουν να εκφράσουν τις γνώμες και τις διαφωνίες τους δημόσια χωρίς φόβο για αντίποινα. Αυτή είναι μια ελευθερία που οι περισσότεροι Κουβανοί σήμερα δεν έχουν", είπε.
Στο μεταξύ, οι δύο χώρες συνεχίζουν τις συνομιλίες τους για δεύτερη μέρα στη Ουάσινγκτον, είπαν από κοινού χθες. Το τέλος των συνομιλιών σήμερα θα ακολουθήσει ξεχωριστές συνεντεύξεις τύπου, από αμερικανούς και κουβανούς αξιωματούχους, είπε το Στέιτ Ντηπάρτμεντ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
