 |
|
|  Σάββατο 30/5
----------------------------------------
Ιταλία
---------------------------------------
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι...μπέρδεψε τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, ενόψει των αυριανών τοπικών εκλογών στην Ιταλία και πήγε σε εκδήλωση... αντιπάλου του
----------------------------------------
ΜΙΛΑΝΟ.-
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που πραγματοποιεί προεκλογική εκστρατεία ενόψει των τοπικών εκλογών στην Ιταλία που θα διεξαχθούν αύριο, πήγε σε μία συγκέντρωση των αντιπάλων του της αριστεράς χθες το βράδυ κοντά στο Μιλάνο, αποκάλυψε σήμερα ο υποψήφιος στον οποίο κατά λάθος προσέφερε την υποστήριξή του.
«Με τη στήριξη του Καβαλιέρε, μπορώ να πω ότι έχω κερδίσει» είπε με ειρωνικό τόνο ο Πάολο Μικέλι, ο υποψήφιος που υποστηρίζει το Δημοκρατικό Κόμμα του Ματέο Ρέντσι για τη θέση του δημάρχου του Σεγκράτε, σε μήνυμα που ανήρτησε στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook.
Χθες το βράδυ ο πρώην Καβαλιέρε παρουσιάστηκε, περιστοιχισμένος από 6 σωματοφύλακες, σε μία πλατεία της πόλης όπου νεαροί υποστηρικτές του Μικέλι είχαν οργανώσει μία γιορτή, δύο ημέρες πριν από τις εκλογές που θα διεξαχθούν αύριο σε 7 περιφέρειες και 1000 δήμους της Ιταλίας.
Σύμφωνα με έναν εκ των συμμετεχόντων, ο Μπερλουσκόνι περπάτησε για λίγα λεπτά ανάμεσα στους παρευρισκόμενους, ρώτησε το όνομα του υποψηφίου και φώναξε «εσείς οι νέοι, υπολογίζω σε εσάς, ψηφίστε όλοι τον Πάολο».
Κάποιος ωστόσο από το περιβάλλον του εξεπλάγη που ο υποψήφιος ήταν άνδρας και η ολιγομελής ομάδα σύντομα αποχώρησε.
Την ίδια χρονική στιγμή, η υποψήφια του Forza Italia σε αυτόν το δήμο των 34.000 κατοίκων, η Τέτσλα Φρασκίνι πραγματοποιούσε τη δική της συγκέντρωση σε αίθουσα του δημαρχείου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
