 |
|
|  Κυριακή 5/7
----------------------------------------
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ/Τσίπρας
----------------------------------------
Η αποφασιστικότητα του λαού νικάει την προπαγάνδα του φόβου
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
«Σήμερα η δημοκρατία νικάει τον φόβο» είναι το μήνυμα που έστειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αμέσως μετά την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος στην Κυψέλη. Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι η αποφασιστικότητα του λαού μας απ΄ότι φαίνεται σήμερα νικάει την προπαγάνδα του φόβου και δήλωσε βέβαιος ότι από αύριο θα έχουμε ανοίξει έναν δρόμο για όλους τους λαούς της Ευρώπης. «Πολλοί μπορεί να αγνοήσουνε τη βούληση μιας κυβέρνησης. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη βούληση ενός λαού» είπε ο πρωθυπουργός.
«Σήμερα είναι ημέρα γιορτής διότι η δημοκρατία είναι γιορτή, είναι χαρά. Και όταν η δημοκρατία νικάει τον φόβο και τους εκβιασμούς τότε είναι και λύτρωση είναι και διέξοδος. Ο ελληνικός λαός σήμερα στέλνει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα αξιοπρέπειας, αποφασιστικότητας. Το μήνυμα ότι έχει στα χέρια του την επιλογή. Πολλοί μπορούν να αγνοήσουν τη βούληση μιας κυβέρνησης. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη βούληση ενός λαού να ζήσει. Να ζήσει με αποφασιστικότητα, να πάρει τη ζωή στα χέρια του» είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε: «Σήμερα η δημοκρατία κερδίζει τον φόβο, η αποφασιστικότητα του λαού μας νικάει από ότι φαίνεται την προπαγάνδα του φόβου. Είμαι βέβαιος ότι από αύριο θα έχουμε ανοίξει έναν δρόμο για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Έναν δρόμο επιστροφής στις ιδρυτικές αξίες της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη στέλνοντας ένα μήνυμα ισχυρής αποφασιστικότητας, όχι μόνο να μείνουμε αλλά και να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στην Ευρώπη. Να προκόψουμε να δουλέψουμε ως ίσοι απέναντι σε ίσους. Ας κάνουμε λοιπόν αυτή την πράξη της ισχυρής βούλησης αυτή την πράξη τη γιορτινή της δημοκρατίας πράξη αποφασιστικότητας για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Είμαι πολύ αισιόδοξος».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
