 |
|
|  Τρίτη 4/8
----------------------------------------
Ρωσία
----------------------------------------
Το πολυτελές ρολόι του εκπροσώπου Tύπου του προέδρου Πούτιν προκαλεί σάλο
----------------------------------------
ΜΟΣΧΑ.-
Oι φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζεται ο εκπρόσωπος τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ να φοράει στο γάμο του με μια πρωταθλήτρια του πατινάζ ένα ρολόι, η αξία του οποίου υπολογίζεται, σύμφωνα με έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης, σε περισσότερα από 500.000 ευρώ προκάλεσε μια δημόσια αντιπαράθεση στη Ρωσία, που μαστίζεται από οικονομική κρίση.
Η γαμήλια τελετή, η οποία καλύφθηκε με εκτενή ρεπορτάζ από τα μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας, του Πεσκόφ και της Τατιάνας Νάβκα πραγματοποιήθηκε στο παραθαλάσσιο θέρετρο Σότσι, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, με την παρουσία εκλεκτών προσκεκλημένων, απουσία ωστόσο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν.
Την προσοχή σύντομα τράβηξε το επιβλητικό ρολόι του έμπιστου συνεργάτη του Ρώσου προέδρου, το οποίο ο Αλεξέι Ναβάλνι, στέλεχος την αντιπολίτευσης, εντόπισε ότι είναι ένα Richard Mille RM-5201, του οποίου κυκλοφορούν μόνο 30 κομμάτια.
Η αξία του ρολογιού, το οποίο είναι διακοσμημένο με μία νεκροκεφαλή από ροζ χρυσό, ανέρχεται στα 620.000 δολάρια (565.000 ευρώ) επισήμανε ο ίδιος στο μπλογκ του, όπου επικαλείται ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ελβετικής εταιρείας, σε ένα άρθρο με τίτλο «Το ρολόι του γαμπρού στοιχίζει περισσότερα από το διαμέρισμά σας».
Ο Αλεξέι Ναβάλνι κατόπιν δημοσίευσε πολλές φωτογραφίες του Ντμίτρι Πεσκόφ να φορά πανάκριβα ρολόγια, μεταξύ αυτών ένα Rolex, ένα Omega και άλλο ένα Richard Mille και κατηγόρησε τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο για «παράνομο πλουτισμό».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
