 |
|
|  Δευτέρα 24/8
----------------------------------------
Ελλάδα/Πολιτική
----------------------------------------
Πρόταση για συνάντηση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, από τον Μ. Γλέζο
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
«Δεν θα μείνω ανενεργός πολίτης κατ' αρχήν. Δεν πρόκειται να εισακούσω εκείνους που λένε "σκάσε επιτέλους, Γλέζο". Εκείνο που πρώτα από όλα κάνω, είναι μία πρόταση για τη συνάντηση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Θα μου πείτε, υπάρχει μεγάλη απόσταση απόψεων, σωστό. Ναι. Πάμε σε εκλογές για να ξεκαθαριστεί το τοπίο από πλευράς στόχων, προθέσεων και προορισμών του τόπου. Όλοι βέβαια, θα υψώσουμε τη σημαία ότι πάμε να σώσουμε τον τόπο. Το θέμα είναι να κρίνει ο λαός από την ιστορία του καθενός, ποιος αυτά που λέει θα τα κάνει πράξη. Με αφορμή, όμως, αυτό, θα ήθελα να απευθύνω μία έκκληση για αποφυγή χαρακτηρισμών και ύβρεων. Όχι μόνο δεν συνάδει σε έναν διάλογο, σημαίνει κι έλλειψη επιχειρημάτων» δήλωσε στον ραδιοσταθμό Βήμα FM ο Μανώλης Γλέζος.
Ερωτηθείς για τον Αλέξη Τσίπρα και εάν έχει χάσει την εμπιστοσύνη του, ο κ. Γλέζος απάντησε: «Το θέμα δεν νομίζω να είναι θέμα προσωπικό. Κρίνονται, βέβαια, τα πρόσωπα αναμφισβήτητα, άλλα πάνω από όλα κρίνονται πολιτικές, κατά τη δική μου γνώμη. Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε την ιστορία της Ελλάδας, την ιστορία της Αριστεράς, την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα από το ότι δεν εφάρμοσε ούτε αυτά που εξήγγειλε προεκλογικά και αμέσως, όταν ανέλαβε την εξουσία. Την ώρα που αγοράζεις ψωμί και το τρως, προσθέτεις αξία στο ψωμί; Είναι εντελώς αδιανόητο ο ΦΠΑ στο ψωμί. Αλλά το σύστημα της εξουσίας, όταν φορολογεί τους πολίτες, δεν σκέφτεται τίποτα και προβαίνει και σε αυτές τις ανοησίες». «Δέχομαι, εφόσον είμαστε στην ευρωπαϊκή ζώνη και όλα τα κράτη εφαρμόζουν τον ΦΠΑ, να τον εφαρμόζουν. Με ποιο δικαίωμα, όμως, μπορούν τα άλλα κράτη στα τρόφιμα να έχουν, όπως η Μάλτα, 0%, άλλες χώρες 3% κι εμείς να μην έχουμε δικαίωμα να πούμε π.χ. στις βρεφικές, στις νηπιακές τροφές, μηδέν συντελεστής; Στα τρόφιμα, στο γάλα των παιδιών, μηδέν. Στα φάρμακα μηδέν, στο ψωμί που τρώμε και στο λάδι, μηδέν. Από εκεί και πέρα, ας βάλουμε στα καλλυντικά 33,43%, για να υπάρξει το ισοδύναμο των εσόδων» πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
