 |
|
|  Κυριακή 6/9
----------------------------------------
Ελλάδα/Εκλογές/Γκάλοπ
----------------------------------------
Ντέρμπι ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ ενόψει των εκλογών δείχνουν δύο νέες δημοσκοπήσεις
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ χαμηλότερη του στατιστικού λάθους -κατά 0,6%- δίνει νέα δημοσκόπηση της Κάπα Research για λογαριασμό του Βήματος της Κυριακής.
Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώσει 26,5%, η ΝΔ 25,9%, η Χρυσή Αυγή 6,5%, το ΠΑΣΟΚ 5,8%, το ΚΚΕ 5,3%, το Ποτάμι 5,1%, η Λαϊκή Ενότητα 4,7%, η Ένωση Κεντρώων 3,5% και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στο 3%. Η αδιευκρίνιστη ψήφος βρίσκεται στο 11,6%.
Στην παράσταση νίκης, το 46,1% θεωρεί πως πρώτο κόμμα θα αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και το 34,5% η ΝΔ. Μεταξύ των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων, καταλληλότερο για πρωθυπουργό θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα το 37,2% και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη το 35,2%.
Στο ερώτημα "αν δεν προκύψει αυτοδύμανη κυβέρνηση ποια λύση κυβερνητικής συνεργασίας πιστεύεται ότι θα είναι καλύτερη για τη χώρα;", κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ προτιμά το 30,3%, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι το 25,9%, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το 18,1% και ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι το 9,1%.
Συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας επιθυμούν οι επτά στους δέκα ερωτηθέντες δημοσκόπησης της εταιρείας Marc για το Έθνος της Κυριακής. Ειδικότερα, το 34,4% δηλώνει πως προτιμά κυβέρνηση εθνικής ενότητας, το 18,5% κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τη ΝΔ και 17,7% κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοδύναμη κυβέρνηση προτιμά το 20,2%, εκ των οποίων το 14,3% επιθυμεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το 5,9% κυβέρνηση ΝΔ.
Στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να έχει βραχύ προβάδισμα 0,4% έναντι της ΝΔ με ποσοστά 24,4% και 24% αντίστοιχα. Ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 5,9%, το Ποτάμι με 5,1%, το ΚΚΕ με 4,8%, το ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ ΜΕ 4,3%, η Λαϊκή Ενότητα με 3,6%, η Ένωση Κεντρώων με 3,6% και οι ΑΝΕΛ με 2,8%. Το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι 14,1%.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
