 |
|
|  Δευτέρα 7/9
----------------------------------------
Ελλάδα/Εκλογές/Πάνος Καμμένος
----------------------------------------
Τα στέλεχη του ΣΥΡΙΖΑ που έριξαν την κυβέρνηση γνώριζαν ότι δεν υπήρχε εναλλακτική πρόταση για την χώρα
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
Ο Πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ, Πάνος Καμμένος, σε συνέντευξη στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ είπε ότι το κρίσιμο βράδυ της διαπραγμάτευσης το ερώτημα ήταν αν η Ελλάδα θα δεχόταν την πρόταση Σόιμπλε για έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρώπη με αντάλλαγμα κάποιες δεκάδων δισεκατομμυρίων ανθρωπιστικής βοήθειας και την μετατροπή, της χώρας σε «φυλακή» μεταναστών και προσφύγων, προκειμένου να μην πάνε στο Βερολίνο, το Παρίσι και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Επέκρινε για την πτώση της κυβέρνησης συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διότι, όπως είπε, γνώριζαν ότι δεν υπήρχε εναλλακτική πρόταση για την χώρα.
Σε ότι αφορά το μεταναστευτικό, ο κ. Καμμένος είπε ότι «ούτε για αστείο» δεν συζητά την μεγαλύτερη συμμετοχή του στρατού στο θέμα της περιφρούρησης των θαλάσσιων συνόρων, διότι «αποτροπή από την πλευρά των Ενόπλων Δυνάμεων», σημαίνει εντολή να πυροβοληθούν και να πνιχτούν δίχρονα παιδιά.
Ο κ. Καμμένος κατήγγειλε ότι στο Αιγαίο οι βάρκες με τα παιδιά και τις γυναίκες έρχονται στα ελληνικά θαλάσσια σύνορα συνοδευόμενες από την τουρκική ακτοφυλακή, πολλά στελέχη της οποίας «τα αρπάζουν», και πρόσθεσε ότι «βγάλαμε και βίντεο από το υπουργείο Εθνικής 'Αμυνας».
Επέκρινε επίσης την Frontex, ότι δεν κάνει απολύτως τίποτα.
Ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ είπε πως δεν του βγαίνει από το μυαλό πως το σχέδιο Σόιμπλε ήταν εν γνώσει του κ. Γ. Βαρουφάκη, ενώ εξέφρασε και την εκτίμησή του ότι η κ. Κωνσταντοπούλου «έβαλε νερό στο κρασί της» σε θέματα διαφθοράς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
