 |
|
|  Παρασκευή 18/9
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Αστυνομικοί έκλεισαν Αφροαμερικανίδα στο ψυχιατρείο επειδή δεν πίστευαν ότι το ...όχημα ήταν δικό της
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-
Οκτώ νύχτες πέρασε σε ψυχιατρική κλινική μια Αφροαμερικανίδα, επειδή -όπως ισχυρίστηκε- ένας αστυνομικός δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το ακριβό αυτοκίνητο που οδηγούσε ήταν δικό της. Η 32χρονη υπέβαλλε μήνυση κατά του δήμου της Νέας Υόρκης για το περιστατικό.
Η Kamilah Brock, που εργάζεται σε τράπεζα, είπε ότι η αστυνομία την προσέγγισε αρχικά ενώ περίμενε σταματημένη με το πολυτελές αυτοκίνητό της σε ένα κόκκινο φανάρι στο Χάρλεμ. Όπως λέει, οι αστυνομικοί τη ρώτησαν γιατί δεν είχε τα χέρια της στο τιμόνι και όταν εκείνη τους απάντησε ότι βρισκόταν σε φανάρι, άρα δεν χρειαζόταν, της ζήτησαν να βγει από το όχημα.
Στη συνέχεια, η Brock συνελήφθη και μεταφέρθηκε σε αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης, όπου παρέμεινε αρκετές ώρες υπό κράτηση, χωρίς ωστόσο να της απαγγελθούν κατηγορίες. Μετά από αρκετή αναμονή, η γυναίκα αφέθηκε ελεύθερη, με την οδηγία να επιστρέψει την επόμενη μέρα για να παραλάβει το αυτοκίνητό της.
Ωστόσο, αυτό στάθηκε αδύνατον αφού όταν γύρισε στο τμήμα μετά από ένα 24ωρο κανείς δεν πίστευε ότι το πανάκριβο Ι.Χ. ήταν δικό της.
«Από τη στιγμή που είπα ότι το αμάξι μου άνηκε, με αντιμετώπισαν σαν ψεύτρα», είπε η Brock σε έναν τοπικό τηλεοπτικό σταθμό, εξηγώντας ότι όταν η συζήτηση κατέληξε σε αδιέξοδο, οι αστυνομικοί της φόρεσαν χειροπέδες και κάλεσαν ένα ασθενοφόρο να την παραλάβει, με το πρόσχημα ότι θα τη μετέφερε στο αμάξι της.
Το ασθενοφόρο, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά της, την μετέφερε στην ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου του Χάρλεμ, όπου της χορηγήθηκε με τη βία λίθιο και της έκαναν ένεση με ισχυρά ηρεμιστικά.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο της άτυχης γυναίκας, το προσωπικό του νοσοκομείου την κράτησε έγκλειστη επί οκτώ ολόκληρες ημέρες, προσπαθώντας επανειλημμένα να την πείσει να παραδεχτεί ότι το αυτοκίνητο δεν της άνηκε και δεν εργαζόταν σε τράπεζα, παρά τις διαβεβαιώσεις τις ότι έλεγε την αλήθεια.
Η 32χρονη δήλωσε ότι το χρώμα του δέρματός της έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίδραση της αστυνομίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
