 |
|
|  Πέμπτη 15/10
----------------------------------------
Χρηματαγορά-Ομόλογα-Ευρώ
----------------------------------------
Η ενδεικτική ισοτιμία ευρώ/δολαρίου διαμορφώθηκε στα 1,1439 δολ.
----------------------------------------
ΛΟΝΔΙΝΟ/ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ/ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-
Υποχωρεί το απόγευμα το ευρώ έναντι του δολαρίου, αφού προηγούμενως είχε καταρρίψει το όριο των 1,14 δολαρίων.
Έτσι, πριν από λίγο, το ευρώ διαπραγματευόταν στα 1,1378 δολ. από το επίπεδο των 1,1445 δολαρίων που έκλεισε αργά χθες το βράδυ στην αγορά της Νέας Υόκρης.
Το ευρώ το προσγείωσαν οι δηλώσεις του μέλους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Αυστρίας) Ewald Nowotny, ο οποίος παρατήρησε ότι ο δομικός πληθωρισμός στην ευρωζώνη συνέχει να αποκλίνει από τους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Υπενθυμίζεται ότι τόσο η ΕΚΤ όσο και η Fed από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα τελευταία δύο χρόνια καταβάλλουν συστηματικές προσπάθειες, προκειμένου να επαναφέρουν τον πληθωρισμό σε επίπεδα συμβατά για την ανάκαμψη της οικονομίας. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη διολίσθηση των διεθνών τιμών του πετρελαίου (έχει υποχωρήσει στα 50 δολάρια το βαρέλι) έχει προκαλέσει πρόσθετα εμπόδια προς την κατεύθυνση αυτή.
Στη δευτερογενή αγορά ομολόγων δεν καταγράφηκαν σήμερα συναλλαγές. Η απόδοση του 10ετους ομολόγου αυξήθηκε στο 7,89% από 7,95% που έκλεισε χθες, με αποτέλεσμα το περιθώριο έναντι του αντίστοιχου γερμανικού τίτλου με απόδοση 0,55% να διαμορφωθεί στο 7,34% από 7,39% που έκλεισε χθες.
Στη διατραπεζική αγορά τα επιτόκια στις περισσότερες περιόδους κινήθηκαν πτωτικά. Έτσι, το επιτόκιο στη διάρκεια του ενός έτους μειώθηκε στο 0,134% από 0,139%, στη διάρκεια των 9 μηνών υποχώρησε στο 0,068% από 0,071%, στο εξάμηνο μειώθηκε στο 0,024% από 0,027%, στο τρίμηνο διαμορφώθηκε στο -0,052% από -0,049%, τέλος στο μήνα το επιτόκιο διαμορφώθηκε -0,114%.
Η ενδεικτική ισοτιμία ευρώ/δολαρίου που ανακοινώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διαμορφώθηκε στα 1,1439 δολ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
