Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΓΙΑΤΙ Η ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ

Τρελός ή μεθοδικός ο Κιμ Γιονγκ Ουν;

Ποιος ο ρόλος τη Κίνας;

Γράφει ο Γαβριήλ Μανωλάτος
Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης


Όλος ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα όσα συμβαίνουν ανάμεσα σε ΗΠΑ και Βόρεια Κορέα.

Ποιοι είναι πραγματικά οι λόγοι που ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ και τις ΗΠΑ;  Είναι πράγματι τόσο τρελός όσο τον παρουσιάζουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και όσο  πιστεύει ο κόσμος;

Πόσο ανησυχητική είναι η δήλωση του νοτιοκορεατικού υπουργείου άμυνας ότι θεωρεί πως η Βόρεια Κορέα πέτυχε την ελαχιστοποίηση πυρηνικού όπλου κατά τρόπο ώστε να μπορεί να οπλίσει έναν πύραυλο;

Ποιος είναι ο ρόλος της Κίνας στην προκειμένη περίπτωση; «Προσπαθεί η Κίνα να βοηθήσει, αλλά με μικρή επιτυχία» όπως λέει ο Τραμπ ή έχει άλλους στόχους;
Εξετάζοντας προσεκτικά την εξέλιξη των γεγονότων σχηματίζουμε την  πεποίθηση ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Είναι μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων για να φανεί ότι αποθαρρύνεται από τις απειλές του Τραμπ και τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής. Φαίνεται να γνωρίζει τον τρόπο που λειτουργούν οι ΗΠΑ και γι’ αυτό ακριβώς δεν φοβάται τον Τραμπ. Κατάφερε να αποδυναμώσει μια συμμαχία πολλών δεκαετιών, των ΗΠΑ με τη Νότια Κορέα η οποία θεωρεί ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παίζει το παιχνίδι της Πιονγκγιάνγκ…

ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ Η Β. ΚΟΡΕΑ 

Πρώτον: Παρότι ο Τραμπ απειλεί με πόλεμο και εξαφάνιση τη Β. Κορέα, ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι σίγουρος πως δεν θα προχωρήσει σε μια τέτοια καταστροφική  κίνηση, αφού δεν το έκανε όταν η χώρα του δεν διέθετε πυρηνικά όπλα. Η Νότια Κορέα, πλούσια χώρα, θα αντιταχθεί στις ΗΠΑ να προχωρήσουν σε ένα τέτοιο βήμα. Οι συνέπειες ενός πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Β. Κορέας, θα ήταν καταστροφικές και για τη Ν. Κορέα.  Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι σε περίπτωση πολέμου, η Νότια Κορέα θα μετρήσει 20.000 νεκρούς. Εξάλλου, μία παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη, όπως οι ΗΠΑ, δεν θα διακινδυνεύσει την ύπαρξή της απλώς για να ξεκινήσει έναν πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα. Αλλά και η Κίνα θα ασκήσει όλη την επιρροή της για να αποφευχθεί ένα πόλεμος στο κατώφλι της. Έτσι η Πιονγκγιάνγκ δε φοβάται τις απειλές του Τραμπ και συνεχίζει με σταθερά βήματά στην βελτιστοποίηση του οπλοστασίου της.

Δεύτερον: Η Κίνα ισχυροποιείται στην περιοχή ενώ οι ΗΠΑ χάνουν έδαφος και οι επί δεκαετίες σύμμαχοί τους Ιαπωνία και Νότια Κορέα θα πρέπει να επιλέξουν αν θα ταχθούν με το μέρους τους ή με την ανερχόμενη δύναμη, την Κίνα. Η Κίνα εξάλλου προτιμά, σίγουρα, τη Βόρια Κορέα με πυρηνικά όπλα από το να  κυριαρχούν απόλυτα οι ΗΠΑ στην περιοχή.

Τρίτον: Αν η Β. Κορέα εγκαταλείψει το πυρηνικό της πρόγραμμα χάνει το σημαντικότερο στήριγμά της και το διαπραγματευτικό της όπλο. Σίγουρα ο Κιμ Γιονγκ Ουν γνωρίζει τα παραδείγματα του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη, που συμφώνησαν να εγκαταλείψουν τα «όπλα» τους και το πλήρωσαν ακριβά. Οι συνέπειες που είχαν οι δύο αυτοί ηγέτες και οι χώρες τους πείθουν τον Κιμ Γιονγκ Ουν πως τα πυρηνικά του είναι το πιο σίγουρο «χαρτί» στην επιτυχία της χώρας.

Τέταρτον: Χρόνια τώρα, οι ΗΠΑ επιβάλουν κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα για την ανάπτυξη του πυρηνικού της προγράμματος χωρίς να κατορθώνουν το παραμικρό. Στην πραγματικότητα,   υπήρχε πάντοτε, από αμερικανικής πλευράς, η επιθυμία διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών.  Όμως όσο το πυρηνικό και πυραυλικό  πρόγραμμα της Βορείου Κορέας «ευημερεί» τόσο αυξάνεται το πλεονέκτημα της Πιονγκγιάνγκ σε διαπραγματευτικό επίπεδο με τον «εχθρό».

Οι ΗΠΑ δε θα υλοποιήσουν τις απειλές του Τραμπ. Θα προχωρήσουν σε διάλογο με την Β. Κορέα όπως και στο παρελθόν. Εκτός εάν, οι λεονταρισμοί της Βορείου Κορέας χρησιμεύουν στις ΗΠΑ σαν μια καλή αφορμή και ευκαιρία για  να συντρίψουν το ανερχόμενο κύρος της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή και ίσως και την ίδια την Κίνα. Όσο καθυστερούν οι συνομιλίες τόσο ενισχύεται το πυρηνικό και πυραυλικό οπλοστάσιο της  Πιονγκγιάνγκ και η διαπραγματευτική θέση του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Ας ελπίσουμε ότι οι ηγεσίες των δύο χωρών θα λειτουργήσουν ορθολογικά και θα φερθούν με σύνεση και όχι παρορμητικά και ανταγωνιστικά για το ποιος θα δείξει μεγαλύτερη τρέλα.

Για τα σχόλιά σας ή για παρατηρήσεις γράψετε: gamanol@teiath.gr


 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία