Ένας από τους λαούς που αξίζει την επιβράβευση της παγκόσμιας κοινής γνώμης είναι ο εβραϊκός. Επειδή κατόρθωσε, χωρίς κρατική υπόσταση και χωρίς να δημιουργήσει ποτέ δική του αυτοκρατορία, μέσω της ανθρώπινης διασποράς του ανά την υφήλιο, όχι μόνο  να αφομοιώσει τις διαφορετικές κουλτούρες των εθνοτήτων που τον υποδέχτηκαν στις χώρες τους αλλά και να τις υπερβεί δημιουργώντας το δικό του ιδιαίτερο στίγμα στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ως λαός επανέφερε και επαναβεβαίωσε την ξεχωριστή ύπαρξή του με την ίδρυση του δικού του κράτους στις πατρογονικές του εστίες. Ένα κράτος, που μη έχοντας την ανάγκη να στήσει την δική του αυτοκρατορία, αναπτύσσεται δυναμικά σε όλους τους τομείς αναδεικνύοντας  πλέον επί του δικού του εδάφους τις ιδιαίτερες ικανότητες και τα επιτεύγματα των πολιτών του.

Πολλοί θεωρούν ότι η  επικέντρωσή τους στην συγκέντρωση του πλούτου και της εξουσίας είναι αυτά που τους ξεχώρισαν στις χώρες όπου είχαν εγκατασταθεί μετά τον διωγμό τους από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Όμως ο προσανατολισμός και η ροπή τους προς την γενικότερη γνώση, τις τέχνες, τον πολιτισμό και τις επιστήμες καθώς και η αφοσίωση τους προς αυτά, τα κατέστησε κτήμα τους. Αυτά στην ουσία τους ξεχώρισαν και τους επέτρεψαν να γίνουν αποδεκτοί από τις κυρίαρχες εθνότητες των χωρών όπου είχαν εγκατασταθεί. Μετά από αυτό ήτανε πλέον θέμα χρόνου να συγκεντρώσουν τον πλούτο και την εξουσία που τους αναλογούσε από την αντίστοιχη καταβαλλόμενη προσπάθεια

Η ιστορία όμως έχει πολλά γυρίσματα και όχι πάντοτε ευχάριστα. Στις δύσκολες ιστορικές περιόδους αξιοποιείται, εναντίον της εβραϊκής διασποράς, η μήνι των κυρίαρχων εθνοτήτων που διαβιούν στις χώρες όπου έχει αυτή εγκατασταθεί. Στις περιόδους αυτές, οι εβραϊκοί πληθυσμοί υφίστανται διωγμούς, γενοκτονίες και βίαιες μετακινήσεις όπως π.χ. αυτά που συνέβησαν παλαιότερα στην Ισπανία και όταν οι Ναζί κατέλαβαν  την εξουσία στην Γερμανία. Οι διωγμοί, που υπέστησαν σε όλη την Ευρώπη, αφύπνισαν τον εβραϊκό λαό και επιδίωξε και πέτυχε την δημιουργία του δικού του κράτους στα εδάφη του σημερινού Ισραήλ. Με την κρατική του οντότητα κατοχυρωμένη, πετυχαίνει να διατηρήσει την ξεχωριστή του υπόσταση, την παγκοσμιότητα του πολιτισμού και την μεταλαμπάδευση των επιτευγμάτων του στην παγκόσμια κοινότητα.

Πολλοί παρεξηγούν την εμμονή των εβραϊκών πληθυσμών στην διατήρηση και ενίσχυση της κρατικής τους υπόστασης καθώς και στην υπεράσπιση των καλώς εννοούμενων συμφερόντων τους. Όμως ως λαός που έχει υποστεί τόσα δεινά ανά τους αιώνες δεν έχει άλλο τρόπο να διατηρήσει την εθνική του ιδιοσυγκρασία και την προσφορά του στην ανθρωπότητα.

Εξάλλου η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων λαών και πολιτισμών που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, επειδή δεν κατόρθωσαν να υπερασπιστούν αποφασιστικά τα συμφέροντά τους και την ξεχωριστή τους υπόσταση.

Μόνο τυχαίο, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι, ο εβραϊκός λαός, εκτός από τα δεινά που υπέστη στην σύγχρονη ιστορία, άντεξε στις πιέσεις πολλών αυτοκρατοριών [ Αιγυπτιακής, Περσικής, Αρχαιοελληνικής, Ρωμαϊκής, Οθωμανικής κ. α. ] καθώς και στην κυριαρχία των αραβικών λαών στις πατρογονικές του εστίες.

Ο ελληνισμός, υπέστη και αυτός ανάλογους διωγμούς και κατοχές των εδαφών του, από αντίστοιχες αυτοκρατορίες. Διεσπάρη δε ανά την Ευρώπη, με σκοπό, να διατηρήσει την υπόσταση του και να ανακτήσει τις δυνάμεις του έως ότου κατορθώσει να επανέλθει κυρίαρχος στο πατρογονικά του εδάφη.

Όμως, παρόλο που τα πατρογονικά μας εδάφη ξεκίνησαν να απελευθερώνονται εδώ και δύο αιώνες, δεν αναδείξαμε την ορμή, την δύναμη, την σύνεση και την γνώση που επέδειξε ο εβραϊκός λαός την περίοδο που δημιούργησε το δικό του κράτος. Με αποτέλεσμα αρκετές φορές να διακινδυνεύσει η κρατική μας υπόσταση.

Η οποία τελικά διεσώθη χάρις στις φιλότιμες προσπάθειες και την συνδρομή των φιλελληνικών δυνάμεων που κυριαρχούσαν στις επίμαχες ιστορικές περιόδους, όπου δοκιμαζότανε η ύπαρξη των ελληνικών πληθυσμών από την φθίνουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η διαφορά ,της παγκοσμιότητας, του ελληνικού πολιτισμού από τον εβραϊκό, έγκειται στο γεγονός ότι ο δικός μας ανέδειξε την ανωτερότητά του με τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των επιγόνων της μετέπειτα ελληνιστικής εποχής. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αλλά και μετά την πτώση του Βυζαντίου, οι εξαναγκασμένοι σε εξορία, ελληνικοί πληθυσμοί, μεταλαμπάδευσαν, δια ζώσης, τα πολιτιστικά μας επιτεύγματα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμως ,η Οθωμανική κατοχή, διήρκησε επί μακρόν ενώ ο ελληνισμός άργησε να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Εξ αιτίας αυτών των συμβάντων, απωλέσαμε ένα μεγάλο μέρος της πολιτισμικής μας παγκοσμιότητας, ενώ ταυτόχρονα, οι κυρίαρχες την εποχή εκείνη εθνότητες αφομοίωσαν τα επιτεύγματά μας, έκτισαν πάνω σε αυτά και τα προσπέρασαν.

Στο χέρι μας είναι πλέον, να δημιουργήσουμε ένα κράτος που θα αναδείξει τις επιδεξιότητές μας και θα αποκαταστήσει την απολεσθείσα πολιτιστική μας παγκοσμιότητα. Απαιτείται, όμως, η δική μας κυρίαρχη ελίτ να σεβαστεί τις πολιτιστικές μας ιδιαιτερότητες και να σταματήσει την καταστροφή της παραγωγικής μας δεινότητας. Επιπλέον, χρειάζεται να μπλοκάρει το παίξιμο, κατά το δοκούν, με την εθνική της συνείδηση εκτιμώντας ότι έτσι εκφράζεται ελεύθερα καθώς αισθάνεται άνετη και ασφαλή στα μεγαλοπρεπή σαλόνια των ηγεμονικών εκπροσώπων των κυρίαρχων εθνοτήτων του σύγχρονου κόσμου.

Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε, ότι, η χώρα μας ανήκει στους κυρίαρχους συνασπισμούς του σύγχρονου κόσμου. Αυτό μας παρέχει την δυνατότητα να συνομιλούμε και να συνεργαζόμαστε ισότιμα με τις κυρίαρχες ελίτ χωρίς να χρειάζεται να παίζουμε με την εθνική μας συνείδηση για να το πετύχουμε.

Όσοι επί τόσο μακρό χρονικό διάστημα, έχουν επενδύσει στις ξεχωριστές δεξιότητες του λαού μας, περιμένουν με ανυπομονησία την ώρα που ο ελληνικός πολιτισμός θα αναγεννηθεί και θα μπολιάσει εκ νέου, τον παγκόσμιο πολιτισμό, με τα επιτεύγματά του και το γόνιμο πνεύμα του. Κάτι που ήδη διαπράττουν πολλοί άξιοι εκπρόσωποί μας, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες, στην νέα διαστημική εποχή που ανατέλλει με την επικείμενη αποίκηση άλλων πλανητών.

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΑΦΕΚΗΣ

Κοινωνιολόγος - Ερευνητής
Σύμβουλος Τοπικής Αυτοδιοίκησης & Επιχειρήσεων