Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




NOVARTIS ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ

"Αει στο διάολο" με ...τις αξιολογήσεις!

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας


ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ κανείς μόνο στοιχειώδη όσφρηση, θα έλεγε πως στον αέρα του Αιγαίου μυρίζει όσο ποτέ άλλοτε ...μπαρούτι! 

ΜΕ ένα επαρκές πολιτικό κριτήριο, θα έλεγε κάποιος πως, στην ατμόσφαιρα του κοινοβουλίου για μια ακόμα φορά διεξάγονται (για την δήθεν αποκάλυψη των σκανδάλων με τα φάρμακα), διαδικασίες... συγκάλυψης! 

ΕΧΟΝΤΑΣ κανείς λίγο παραπάνω νου απο το κανονικό, θα διαισθάνονταν τα ... σύννεφα που σκέπασαν τον ουρανό των μνημονίων, οπότε η (αναμενόμενη) δόση της τελευταίας εκταμίευσης, αργεί ως συνήθως, προσανατολιζόμενη σε στροφή του κοινού ενδιαφέροντος, απο την φτωχοποίηση, στον αυξανόμενο κίνδυνο έξ´ ανατολών, ώστε τα νέα (υποτίθεται τελευταία) μέτρα της αξιολόγησης, προκειμένου να πέσει το χρήμα, να καταστρέψουν  ολοκληρωτικά και τα ελάχιστα νοικοκυριά στον τόπο που απέμειναν ζωντανά. 
 
ΜΙΑ χώρα σε κατάσταση φτώχειας και κάτω απο την απειλή πολέμου, (έστω και αν ο ... χαβάς αυτός των γειτόνων μας έχει ρίζες δεκαετιών), ένα έθνος που πρώτος ο Χρήστος Σαρτζετάκης ως πρόεδρος τότε της δημοκρατίας, το χαρακτήρισε ως "έθνος ανάδελφον" δεν μπορεί να περιμένει και πολλά για το μέλλον, παρά μόνον εάν επενδύσει στην ανίκητη την μοναδική δύναμη που λέγεται εθνική ενότητα. 

ΤΕΤΟΙΟ πράγμα, εθνική ενότητα δηλαδή, με όσα γίνονται και αυτές τις κρίσιμες ημέρες στη Βουλή, δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Οι μισοί βουλευτές θέλουν να βγάλουν τους άλλους μίσους διαπλεκόμενους, δηλαδή κλέφτες! Με έπαθλο την επανεκλογή τους!
 
ΚΑΙ όλα αυτά την στιγμή που έξω απο την αίθουσα, οι Τούρκοι περικυκλώνουν τα νησιά και τις βραχονησίδες του Αιγαίου, οι Σκοπιανοί τα κάνουν πλακάκια με τους Τούρκους και οι ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί σφυρίζουν αδιάφορα. 

ΕΜΕΙΣ εδω, ανοχύρωτοι και μόνοι απέναντι σε σοβαρούς εξωτερικούς κινδύνους, αντί να αγωνιζόμαστε για την ενότητα ... βγάζουμε τα μάτια μας στη Βουλή, λες και υπάρχει έστω ενας απο τους βουλευτές που δεν πιστεύει πως όλοι στο τέλος θα αθωωθούν! Εκείνο που δεν καταλαβαίνουν οι πολιτικοί είναι την αίσθηση του λαού οτι, ούτε ενας εξ´ ημών δεν πιστεύει πλέον στην αθωότητα κανενός! Ούτε ενας...

ΟΙ τελευταίες πολιτικές "κοκορομαχίες" στη Βουλή στην συζήτηση για το σκάνδαλο της Novartis, το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής συμπεριφοράς καταγγελλόντων και καταγγελλομένων, το πρωτοφανές "άει στο διάολο..." της προέδρου, ανέδειξε για μια ακόμη φορά οτι τον τόπο αυτό, απο το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί και να θέλει να τον σώσει. Κανείς! 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία