H Σημερινή Κάρπαθος

Τα χωριά της Καρπάθου δημιουργούν δυο κύκλους που φέρνουν ένα γύρο ολόκληρο το νησί.

Με αφετηρία τα Πηγάδια ο δρόμος τραβά κατά το Απέρι, ανηφορίζει για την κοντινή Βωλάδα και συνεχίζει να ανεβαίνει μέχρι το "υπερνεφέλες" Όθος, μετά κινείται στην πλαγιά του υψηλότερου βουνού του νησιού, της Λάστου, περνά απο τις Πυλές και αρχίζει να κατηφορίζει προς τη θάλασσα, στην άλλη, δυτική ακτή του νησιού.

"Κάρπαθος όμορφο νησί, χαίρου την ομορφιά σου, στολίδι είναι ξεχωριστό, καθένα απ' τα χωριά σου".

Δίπλα στο κύμα ο δρόμος πορεύεται κατά το Φοινίκι και μετά μπαίνει στην Αρκάσα.

Απο εκεί κατευθύνεται πάλι προς τα μεσόγεια του νησιού, περνά μέσα απο τις Μενετές και επιστρέφει στα Πηγάδια, ολοκληρώνοντας έτσι το μικρό κύκλο.

Ο μεγάλος κύκλος αφήνει έξω τα χωριά Βωλάδα, Όθος και Πυλές.

Απο το Απέρι ο δρόμος φεύγει βόρεια, διατρέχοντας την πιο εντυπωσιακή πλευρά, την ανατολική, του νησιού, τραβάει ψηλά στις πλαγιές των βουνών, ενώ κάτω, στην ακτογραμμή, υπάρχουν οι πιο φιλόξενες αγγαλιές: Οι παραλίες Αχάττα, Κάτω Λάκος, Κυρά Παναγιά και τα φημισμένα Άπελλα έτσι πορεύεται μέχρι τα Σπόα.

Καθώς ολοκληρώνεται το πρώτο ημικύκλιο ο δρόμος στρίβει αριστερά, περνά δίπλα απο τους ανεμόμυλους των Σπόων και κατευθύνεται προς το Μεσοχώρι.

Μετά το χωριό, μια διακλάδωση κατεβαίνει στις παραλίες του Λευκού, ενώ η κεντρική αρτηρία συνεχίζει έχοντας συνεχώς επαφή με τη θάλασσα μέχρι το Φοινίκι και την Αρκάσα μετά ανηφορίζει προς Μενετές για να καταλήξει στα Πηγάδια, όταν κλείνει ο μεγάλος κύκλος.

Αλλά και οι κύκλοι έχουν τις αθέατες και γι' αυτό γοητευτικές γωνιές τους.

Στον μεγάλο κύκλο, μετά το Απέρι στο δρόμο προς τα Σπόα το τοπίο καλεί για μια στάση στο Μερτώνα, με τη φημισμένη πηγή και την Παναγία τη Μερτωνιάτισσα του 12ου αιώνα. Πιο πάνω, η παράκαμψη που κατηφορίζει για τα Άπελλα, περνά δίπλα απο ένα κρυμμένο μνημείο.

Αριστερά του δρόμου το ερημοκκλήσι του Οσίου Λουκά (12ος αιώνας) μέσα στη σπηλιά είναι το δώρο των αιώνων. Τέτοια εκκλησάκια υπάρχουν κι άλλα επάνω ή δίπλα στον μεγάλο κύκλο, όπως του Αϊ Γιώργη, του 12ου - 13ου αιώνα, με γοητευτικά σπαράγματα τοιχογραφιών και η Παναγιά η Γιαλοχωραφίτισσα του 14ου αιώνα, που συνθέτουν το σιωπιλό παρελθόν του Λευκού.

Κοντά στο δρόμο που συνδέει την Αρκάσα με τις Μενετές υπάρχει ένα σπουδαίο βυζαντινό μνημείο, ο Άγιος Μάμας, ένα εκκλησάκι με πρωτότυπη αρχιτεκτονική και ωραίες τοιχογραφίες.

Πριν την Αρκάσα, δυο παραλίες πλαισιώνουν το Παλαιόκαστρο, τη χερσόνησο που βρισκόταν η αρχαία Αρκεσία.

Ένα ασπρισμένο μονοπάτι ανεβαίνει στην κορυφή του βράχου προσφέροντας πανοραμικές εικόνες προς τη στεριά και τη θάλασσα.

www.karpathos.gr