«Η Πάτμος είναι το νησί της αγάπης», «η Πάτμος είναι το νησί του Ιωάννη του Θεολόγου, ο οποίος συνέγραψε εκεί την Αποκάλυψη», «η Πάτμος είναι μια μοναδική γωνιά του ορθόδοξου κόσμου», «η Πάτμος είναι ένα νησί με κατοίκους χαμογελαστούς, έτοιμους να μοιραστούν μαζί σου τα πάντα», «η Πάτμος είναι ένα νησί όπου δεν κλειδώνουν τις πόρτες των σπιτιών και των αυτοκινήτων», «η Πάτμος είναι ένα νησί που το νοσταλγούν εκατοντάδες ξενιτεμένοι κάτοικοί του, που σκορπίστηκαν σε όλο τον κόσμο», αυτά και άλλα τόσα καλά λένε για το νησί της Αποκάλυψης όσοι επισκέπτονται το ιερό νησί. «Το ταξίδι μας στην Πάτμο ήταν όνειρο ζωής», δηλώνουν οι Ρώσοι προσκυνητές, Μαρία και Αλεξάντρ, παντρεμένοι με πέντε παιδιά. «Στη Ρωσία ξέρουν πολύ καλά ότι η Πάτμος συνδέεται με τη χριστιανική θρησκεία, τη συγγραφή της Αποκάλυψης και με τη Μονή του Ευαγγελιστή Ιωάννη που λειτουργεί συνεχώς από το 1088 έως τις μέρες μας. Θα επισκεφτούμε και το αντρικό μοναστήρι που ίδρυσε ο όσιος Χριστόδουλος ο Λατρηνός και την παλαιότερη γυναικεία Μονή της Ζωοδόχου Πηγής στο κέντρο του οικισμού της Χώρας» λένε με ενθουσιασμό. «Ερχόμαστε ως προσκυνητές στην Ελλάδα για τρίτη συνεχή φορά», δηλώνουν οι πολύτεκνοι Μοσχοβίτες, οι οποίοι μόλις έφτασαν στο λιμάνι της Πάτμου, πήγαν απευθείας στη Σπηλιά της Αποκαλύψεως για να παρακολουθήσουν τη θεία λειτουργία. "Θέλουμε να επισκεφτούμε όλους τους ’γιους Τόπους της Ελλάδας, της μοναδικής χώρας, που φέρει το φως της χριστιανοσύνης» λένε. Σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού, Γρηγόρη Σάικο, φέτος όπως και πέρσι, αναμένεται αύξηση της προσέλευσης των τουριστών στο νησί της τάξης του περίπου 20%.

«Αυτά τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν βάσει των κρατήσεων δωματίων και των εισιτηρίων στα πλοία. Είμαστε αισιόδοξοι», τονίζει ο δήμαρχος. Ο διευθυντής της τουριστικής εταιρείας “Beleon”, με έδρα τη Ρόδο, Λεωνίδας Δημητριάδης, παραπονιέται πως δεν υπάρχει τακτική γραμμή από τη Χίο έως την Πάτμο, για να μπορέσει να «πλημμυρίσει» το νησί της Αποκαλύψεως με Ρώσους προσκυνητές και τουρίστες. «Ένα καταμαράν και ένα ταχύπλοο σκάφος, που κάνει καθημερινά δρομολόγια, δεν επαρκούν για τις καλοκαιρινές μεταφορές των τουριστών προς την Πάτμο, γιατί η εταιρεία μας θα φέρει φέτος στην Ελλάδα, κυρίως σε Ρόδο, Χίο, Κρήτη και Χαλκιδική, περισσότερους από 300.000 Ρώσους τουρίστες» επισημαίνει ο κ. Δημητριάδης. Ο δήμαρχος της Πάτμου, όμως, πιστεύει πως η συγκοινωνία που υπάρχει με τα κοντινά νησιά είναι καλή. Ο ίδιος δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σύνδεση του νησιού με τη Βόρεια Ελλάδα. «Η αποκατάσταση της θαλάσσιας γραμμής Θεσσαλονίκης – Πάτμου θα συνέβαλλε στην αύξηση της επισκεψιμότητας του νησιού και θα ενίσχυε τις εμπορικές συναλλαγές. Αν το καταφέρουμε αυτό, θα είμαστε πολύ καλά» λέει ο κ. Σάικος.

Το μυστήριο του νησιού

«Η ιερή Πάτμος είναι ένα νησί στεφανωμένο με το φως Του Χριστού. Είναι δεκαπέντε χρόνια τώρα που μένω εδώ» λέει ο Βίκτωρ Στρελτσόβ, που ασχολείται με ξεναγήσεις Ρώσων τουριστών στο νησί. «Στη Ρωσία ήμουν ιστορικός και σήμερα νιώθω πως η ζωή μου είναι πραγματικά ωραία γιατί όλα τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν σε αυτό το νησί. Οι ξεναγήσεις μου είναι έντονα φορτισμένες συναισθηματικά, γιατί τις πραγματοποιώ με την ιδιότητα ενός πιστού χριστιανού και λάτρη του νησιού» προσθέτει. Παρατηρεί: «Στην Πάτμο δεν φτάσαμε ακόμη να μιλάμε για μαζικό θρησκευτικό τουρισμό, γιατί ναι μεν έρχονται πολλοί και όλο και περισσότεροι προσκυνητές και τουρίστες από τη Ρωσία, αλλά το νησί πρέπει να διατηρεί χαμηλό προφίλ, λόγω της ιερότητάς του». Το νησί φέρνει στον άνθρωπο μια αίσθηση γαλήνης και αγάπης, φέρνει τύχη. Έτσι λένε και έτσι πιστεύουν οι επισκέπτες της Πάτμου. Η Μαρία αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας. «Ήρθα στην Πάτμο πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια. Προσκύνησα και οι άγιοι της ορθόδοξης εκκλησίας με πήραν "αγκαλιά" και με έφεραν πίσω στη ζωή» λέει. Φέτος, η ευχή της είναι να «πάρει» αγάπη. «Να βρω την αγάπη, γιατί μόνο όταν αγαπάμε, είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι» λέει. Ο Γιούρι είναι ένας από τους περίπου 300 μετανάστες που ζουν στο νησί και εργάζονται σε όλους τους τομείς τουρισμού. Ήρθε πριν από 10 χρόνια από την Ουκρανία και δεν σκοπεύει να γυρίσει πίσω. «Είμαι εργάτης - οικοδόμος, νιώθω πως είμαι πλέον μέλος της κοινότητας του νησιού» λέει με περηφάνια, σαν να είναι το νησί η ιδιαίτερη πατρίδα του.