Το φυσικό περιβάλλον και το τοπίο της περιοχής μπορεί να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Ο λόγος, για το Περτούλι και το Νεραϊδοχώρι, που βρίσκονται στον ορεινό όγκο του νομού Τρικάλων και ανήκουν στο δήμο Αιθήκων, που απλώνεται στη βορειοδυτική πλευρά της οροσειράς της Πίνδου, καταλαμβάνοντας μια έκταση 279.825 στρεμμάτων. Η οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων του δήμου Αιθήκων στηρίζεται στην κτηνοτροφία και τον αγροτουρισμό και εποχιακά στην υλοτομία. Ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια ο αγροτουρισμός ακολουθεί ανοδική πορεία, γεγονός που οφείλεται στη γεωγραφική θέση και την ομορφιά του φυσικού τοπίου. Σύμφωνα με στοιχεία που περιλαμβάνει το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του νομού Τρικάλων, που αποτελεί προϊόν δουλειάς της σχολής Γεωπονικών Επιστημών του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Περτούλι είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά του Ν. Τρικάλων. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.090μ. και απέχει 50χλμ από την Πόλη των Τρικάλων.

Το Περτούλι είναι περιτριγυρισμένο από τα βουνά της Νεράιδας, τον Κόζιακα, τη Λουπάτα, Μαρόσα και το Αυγό. Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά στον κώδικα 221/8α της Μονής Βαρλαάμ, στις αρχές του 10ου αιώνα. Το όνομα Περτούλι είναι καταγεγραμμένο το 1741 σε κατάστιχο του Μεγάλου Μετεώρου και το 1841 σε αναφορά των κατοίκων του Ασπροποτάμου, στον Πασά των Τρικάλων. Η τύχη του χωριού ήταν ίδια μ' αυτή των υπολοίπων χωριών της περιοχής και έτσι καταστράφηκε και αυτό δυο φορές. Για πρώτη φορά κάηκε από τον Αρβανίτη Σελιχτάρ το 1823 για να χτιστεί από τον Χατζηγάκη (εγγονό του Χατζή Μπέρτα), το 1829. Το 1943 κάηκε για δεύτερη φορά από τις δυνάμεις κατοχής. Το δάσος του Περτουλίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο παραγωγικά ελατοδάση της Ελλάδας. Το δασικό σύμπλεγμα του Περτουλίου έχει έκταση 32.970 στρεμμάτων, ενώ η συνολική δασοσκεπής έκταση είναι 25.300 στρέμματα. Λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του επιλέχθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) για την πρακτική άσκηση των φοιτητών της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος. Η περιοχή είναι γνωστή από τα Περτουλιώτικα λιβάδια και από το χιονοδρομικό κέντρο που λειτουργεί εκεί. Στα Περτουλιώτικα λιβάδια γίνεται το ετήσιο αντάμωμα των Σαρακατσαναίων και η συνάντηση των Σαρακατσαναίων των Βαλκανίων. Το χιονοδρομικό κέντρο του Περτουλίου λειτουργεί στη θέση "Λιβάδια Περτουλίου", ενώ είναι εξοπλισμένο με σκι-λιφτ και διαθέτει τελεφερίκ. Στο χιονοδρομικό κέντρο λειτουργεί σύγχρονο σαλέ ως καφετερία και εστιατόριο.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, με υψηλής ποιότητας και αισθητικής καταλύματα, εναρμονισμένα στη φυσιογνωμία της περιοχής. Το φυσικό περιβάλλον της περιοχής είναι ιδιαίτερα όμορφο και η περιοχή διαθέτει πλούσια και σπάνια χλωρίδα και πανίδα. Το Περτούλι μπορεί να είναι πόλος έλξης τόσο τη χειμερινή όσο και τη θερινή περίοδο. Σήμερα, μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες δραστηριότητες, όπως ορειβασία, ιππασία, ποδηλασία, αποδράσεις για πικ-νικ κ.ά. Υπάρχουν διαδρομές, τις οποίες ακολουθώντας ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει στην κορυφή του Κόζιακα (τη Φουρκα ή Χατζηπέτρος ή Αστραπή, 1.901 m), στο καταφύγιο της περιοχής στα 1.738m. Το δάσος του Περτουλίου είναι από τα πιο παραγωγικά προσφέροντας δασικά προϊόντα (ξύλο, καρπούς κ.λπ.) αλλά και απασχόληση στους κατοίκους της περιοχής.

Νεραϊδοχώρι Το Νεραϊδοχώρι βρίσκεται 4χλμ από το Περτούλι (μια διαδρομή που πολλές φορές οι επισκέπτες της περιοχής επιλέγουν να την κάνουν με τα πόδια για περίπατο) σε υψόμετρο 1.140μ. Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν Βέτερνικ. Από το Νεραϊδοχώρι κατάγονταν ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, ήρωας της επανάστασης κατά των Τούρκων. Το χωριό, όπως δείχνει και το όνομά του, είναι χτισμένο κάτω από την κορυφή Νεράιδα. Το φυσικό περιβάλλον της περιοχής είναι ιδιαίτερα όμορφο και η περιοχή περιβάλλεται από μνημεία. Το Νεραϊδοχώρι καταστράφηκε πολλές φορές από τους Τούρκους, ενώ μετέπειτα και από τις δυνάμεις κατοχής. Ιδιαίτερης σημασίας είναι τα μνημεία που υπάρχουν στην περιοχή με εύκολη πρόσβαση. Σημαντικότερα είναι η τρίκλητη λιθόκτιστη Βασιλική του Αγίου Νικολάου (1763), που διαθέτει θαυμάσιες αγιογραφίες. Ακόμη, η Αγία Παρασκευή, στη θέση Τσούκα είναι συνδεδεμένη με θρύλους που θέλουν την κούφια στέγη της εκκλησίας να αποτελεί το κρυφό σχολείο της περιοχής. Σύμφωνα με στοιχεία της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Τρικάλων, το 1535 όλη η Θεσσαλία καταλαμβάνεται απ' τους Τούρκους. Την εποχή αυτή, τα ορεινά της Πίνδου γνωρίζουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη εξαιτίας της ενδυνάμωσης του πληθυσμού τους, που προκλήθηκε λόγω της μαζικής μετακίνησης των κατοίκων της πεδινής Θεσσαλίας στα ορεινά.

Την εποχή αυτή, η κτηνοτροφία, η υφαντουργία των μάλλινων ειδών αλλά και η λαϊκή αρχιτεκτονική έδωσε στα χωριά του Δήμου Αιθήκων έξοχης αρχιτεκτονικής σπίτια, εκκλησίες, μοναστήρια, και γεφύρια στα οποία είναι έντονη η επίδραση των Ηπειρωτών μαστόρων. Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, σε όλα σχεδόν τα χωριά της Νότιας Πίνδου, χτίζεται τουλάχιστον από μια νέα και λαμπρή εκκλησία. Σήμερα, αυτές οι εκκλησίες, αλλά και τα πολυάριθμα και πλούσια άλλοτε μοναστήρια της περιοχής στέκουν αδιάψευστοι μάρτυρες εκείνης της ένδοξης εποχής. Στη διάρκεια του 18ου αιώνα έχει διαμορφωθεί η κοινωνική διαστρωμάτωση: η άρχουσα τάξη, που αποτελείται αποκλειστικά από τις τάξεις των αχιτσελιγκάδων - κοτζαμπάσηδων, η δεύτερη βαθμίδα, στην οποία ανήκε το στρώμα των τεχνιτών, των υφαντών, των ραφτάδων, των χαλκωματάδων κ.ά και η τρίτη βαθμίδα, στην οποία βρισκόταν η λαϊκή τάξη των κτηνοτρόφων, που εξαρτιόταν από τα τσελιγκάτα. Σε κάποια χωριά, η βιοτεχνική παραγωγή των μάλλινων ειδών πήρε σημαντική διάσταση, όπως στο Δροσοχώρι και στο Νεραϊδοχώρι, όπου αναπτύσσουν δραστηριότητες με την εμπορία των μάλλινων, μέχρι τις Σέρρες και την Βιέννη. Στα τέλη του 18ου αιώνα, Νεραϊδοχωρίτες έμποροι μάλλινων, δραστηριοποιούνται και εγκαθίστανται στο Μοναστήρι, ενώ πολλοί κάτοικοι της Πύρρας ήταν περιφερόμενοι κασσιτερωτές, χαλκωματάδες και γανωτές.

Α. Ζώης