Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δύο εθελόντριες-ξένες στην καταγωγή-"φύλακες άγγελοι" για 300 αδέσποτα
ζώα στην Κεφαλονιά



Αθήνα.-

Κραυγή αγωνίας για το μέλλον και τη φροντίδα των αδέσποτων ζώων, που
φιλοξενεί το καταφύγιο αδέσποτων Κεφαλονιάς «Ντόρις ARK - Animal
Rescue Kefalonia», εκφράζει η δημιουργός και «φύλακας άγγελος» τού
καταφυγίου Μαρίνα Μασάδο.
Τα βήματα τής ζωής έφεραν τη Μαρίνα από την Κολομβία, την χώρα
καταγωγής της, στην Κεφαλονιά πριν πολλά χρόνια.
Όπως η ίδια διηγείται δεν άντεχε να βλέπει τα κοκαλιάρικα αδέσποτα
σκυλιά να τριγυρίζουν απελπισμένα και πεινασμένα στο Λιθόστρωτο ή στην
πλατεία τού Αργοστολίου.
Εκείνη τα τάιζε, τους έδινε ένα χάδι και λίγο νερό. Μερικοί ντόπιοι,
όπως λέει, εξαίρεση στον κανόνα, τής πετούσαν πέτρες και την έβριζαν,
όταν έτρεχε να τα σώσει από τις ρόδες των αυτοκινήτων.
 Με την βοήθεια εθελοντών και τού τότε δημάρχου Κεφαλονιάς, Αλέξανδρου
Παρίση, η Μαρίνα
μάζεψε 10 αδέσποτα σκυλιά και τα έβαλε σε ένα άτυπο καταφύγιο στη
Λαγκάδα, περιοχή λίγο έξω από το Αργοστόλι.
Μέχρι το 2011 τα αδέσποτα ζώα στο νησί είχαν γίνει πολλά, τότε η
Μαρίνα αποφάσισε να αναλάβει μεγαλύτερη δράση. Ο δήμος Αργοστολίου την
βοήθησε και τής προσέφερε 10 στρέμματα ιδιοκτησίας του στη ΒΙΠΕ, στα
όρια τής πρωτεύουσας τού νησιού. Έτσι, δημιουργήθηκε το καταφύγιο
αδέσποτων Κεφαλονιάς «Ντόρις ARK - Animal Rescue Kefalonia», το οποίο
σήμερα φιλοξενεί 220 σκυλιά, 70 γάτες, ένα άλογο, 1 κουνέλι και δύο
πάπιες.
Πολλά από αυτά τα ζώα δεν είναι υγιή, μερικά είναι ηλικιωμένα, άλλα
τυφλά και κάποια από αυτά αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και έχουν
ανάγκη από θεραπεία και φαρμακευτική
αγωγή.
Στο πλευρό τής Μαρίνας, που μόνη της πάλευε για τα αδέσποτα τού
καταφυγίου με την βοήθεια λίγων ντόπιων εθελοντών και πολλών
αλλοδαπών, πριν 8 περίπου χρόνια βρέθηκε η Τζόις Μπρούκμαν, νεαρή
βιολόγος από την Ολλανδία. Όπως  ανέφερε, η πάντα χαμογελαστή και
ακούραστη Τζόις, μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη κοντά στο Ρότερνταμ.
Σπούδασε βιολογία και στην συνέχεια έκανε δύο μεταπτυχιακά, ένα για
την συμπεριφορά και την υγεία των ζώων και το δεύτερο για την
συμπεριφορά και την ευζωία των ζώων.
 Πριν 8 χρόνια η Τζόις βρέθηκε ως εθελόντρια σε καταφύγιο ζώων σε ένα
χωριό κοντά στην πόλη Βαγιαδολίδ
στην Ισπανία. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά από μια Αγγλίδα εθελόντρια
για το ARK και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Έτσι, χωρίς να
διστάσει, βρέθηκε στην Κεφαλονιά για να προσφέρει τις υπηρεσίες της
στα αδέσποτα του καταφυγίου και έκτοτε έγινε το «δεξί χέρι» της
Μαρίνας Μασάδο.
«Θέλουμε να μας βοηθήσει ο δήμος, εγώ και η Μαρίνα
είμαστε μέρα νύχτα με τα ζώα, δεν έχουμε προσωπική ζωή, δεν έχουμε
επαγγελματικές ευκαιρίες»,  λέει η Τζόις.
«Δουλεύουμε συνεχώς επί 18 ώρες την ημέρα, δεν έχουμε προσωπική ζωή,
δεν μπορούμε να αναζητήσουμε εργασία», συμπληρώνει με παράπονο η
Μαρίνα Μασάδο, όχι γιατί την κούρασε η φροντίδα των αδέσποτων τού
καταφυγίου, αλλά επειδή αυτά τα πλάσματα χρειάζονται και αξίζουν πολλά
περισσότερα. Έρχονται εθελοντές για να βοηθούν τις δύο γυναίκες με την
φροντίδα των ζώων από όλα τα μέρη της γης.
 «Το καλοκαίρι μάς επισκέπτονται και μάς ξεκουράζουν, εθελοντές από
την Αγγλία, την
Αυστρία, την Ολλανδία, την Γερμανία, την Αυστραλία, έρχονται ολόκληρες
οικογένειες να μας βοηθήσουν, εργάζονται μαζί μας, δίνουν χρήματα για
την σίτιση και τα φάρμακα των αδέσποτων και μας έχουν κάνει γνωστούς
σε όλη την υφήλιο», δηλώνει η Μαρίνα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία