Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κόντρα στην οικονομική κρίση

Αστεγοι - Μια πρωτότυπη λύση



Θεσσαλονίκη

  Μαζική κατασκευή φθηνών κατοικιών με τη μέθοδο της φυσικής δόμησης
και ενεργειακή θωράκισή τους με παθητικά ηλιακά συστήματα που δεν
κοστίζουν απολύτως τίποτα, είναι η πρωτότυπη πρόταση του cob, του
δικτύου για την προώθηση της φυσικής δόμησης, για το πρόβλημα των
αστέγων, που εντείνεται με ραγδαίους ρυθμούς λόγω της οικονομικής
κρίσης.

Σύμφωνα με έναν από τους δημιουργούς του δικτύου για την προώθηση
της φυσικής δόμησης,τον Κώστα Κοντομάνο, το μόνο που χρειάζεται για να
εφαρμοστεί μια τέτοια λύση είναι καλή πρόθεση, καθώς, όπως λέει, με
δεδομένο το ελάχιστο κόστος για τα υλικά (χώμα, άχυρα, λάσπη, ξύλα),
υπάρχουν εκτάσεις που θα μπορούσαν να διατεθούν για τη δημιουργία ενός
τέτοιου οικισμού, αλλά και εθελοντές που μπορούν να βοηθήσουν για την
κατασκευή του.

«Δουλεύουμε πάνω σε μια ιδέα για το πώς μπορεί κανείς να στεγάσει
άστεγους ή άτομα με οικονομικά προβλήματα ή μέλη ευπαθών ομάδων.
Υπάρχει τρόπος να δημιουργηθούν μαζικά φθηνές κατοικίες, με τη μέθοδο
της φυσικής δόμησης, έναν τρόπο οικοδόμησης σπιτιών που όχι μόνο δεν
χρησιμοποιεί βιομηχανικά υλικά, αλλά δεν απαιτεί μεταφορές και δεν
συνεπάγεται κανένα περιβαλλοντικό κόστος. Μοναδικά υλικά κατασκευής
είναι το χώμα, το νερό, οι πέτρες και τα άχυρα, ενώ απαραίτητα
εργαλεία, τα ανθρώπινα χέρια» αναφέρει ο οικονομολόγος
κ. Κοντομάνος, ο οποίος το 2004, μαζί με τον φίλο του Στέλιο Γκαγκάρα,
αστυνομικό από τη Λάρισα, έφτιαξαν μια ιστοσελίδα με σχετικές
πληροφορίες.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι εκτός από την κατασκευή, στην οποία θα
μπορούσαν να βοηθήσουν και οι μελλοντικοί κάτοικοι εφόσον εκπαιδευτούν
σωστά από την ομάδα του cob, υπάρχουν τρόποι ώστε ένας οικισμός που θα
δημιουργηθεί με φυσική δόμηση να είναι και ενεργειακά αυτόνομος,
δηλαδή να μπορεί να ζεσταίνεται το χειμώνα και να δροσίζεται το
καλοκαίρι με συστήματα που μπορούν να κατασκευαστούν απλά και δεν
απαιτούν χρήματα.

«Τέτοια συστήματα περιγράφονται από τον όρο ʽπαθητικά ηλιακά
συστήματαʼ και είναι σε θέση, με το σωστό βιοκλιματικό και
αρχιτεκτονικό σχεδιασμό μιας οικίας, να παρέχουν ενεργειακή αυτονομία
και να εξασφαλίζουν ένα χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα, δαπανώντας το ένα
τέταρτο της ενέργειας ενός συμβατικού σπιτιού» τονίζει.

Όπως εξηγεί, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα
παθητικό ηλιακό σύστημα, τοποθετώντας ένα τζάμι που να κοιτά προς στο
νότο, όπου υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια και χτίζοντας έναν τοίχο πίσω από
το τζάμι. Ο τοίχος αυτός, με τον αγγλικό όρο trompe, θα λειτουργεί ως
θερμοσυσσωρευτής. «Αυτό δεν είναι ούτε κρυφό και ούτε μυστικό και θα
μπορούσε να γίνει για να ανακουφίσει τους άστεγους, αντί να τους
στοιβάζουμε σε παραγκουπόλεις» λέει χαρακτηριστικά.

Το θέμα έχει, μάλιστα, προχωρήσει τόσο πολύ που στο διαδίκτυο
υπάρχουν διαθέσιμοι πίνακες στους οποίους αναφέρεται πώς μπορεί κανείς
να ζεστάνει ένα σπίτι σε κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος του κόσμου.

Σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές, τα παθητικά ηλιακά συστήματα
είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να ζεσταίνουν ένα σπίτι χωρίς σόμπα, ακόμη
και σε θερμοκρασίες χειμώνα, με την προϋπόθεση να υπάρχει ηλιοφάνεια.

Επιπλέον, εκτός από τα παραπάνω συστήματα που αποδίδουν την
ενέργεια που παίρνουν από τον ήλιο, υπάρχουν και εκείνα που την
αποθηκεύουν για κάποιο δεδομένο χρονικό διάστημα που δεν υπάρχει
ηλιοφάνεια. Εκείνα, βέβαια, απαιτούν κάποια χρήματα για την
εγκατάστασή τους, διατηρούν όμως και πάλι το χαρακτήρα του χαμηλού
ενεργειακού αποτυπώματος.

Αυτή τη στιγμή, η ελληνική ομάδα του cob βρίσκεται σε επικοινωνία
με γαλλική μη κυβερνητική οργάνωση για τη δημιουργία ενός τέτοιου
οικισμού σε ένα αφρικανικό χωριό, προκειμένου να στεγαστεί ένα
σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού.

Οι ανησυχίες και η δημιουργικότητά της, όμως, δεν σταματά εκεί,
καθώς πρόσφατα άρχισε να ασχολείται με νέα εγχειρήματα, όπως η
αυτονομία στη διαχείριση της τροφής και η προώθηση της φυσικής
καλλιέργειας. Το σκεπτικό είναι ότι οποιοσδήποτε μπορεί να καλλιεργεί
τη γη με φυσικές μεθόδους, όπως παλιά, αλλά και να διαχειρίζεται την
παραγωγή του, καταναλώνοντας τα φρέσκα προϊόντα αρχικά και προχωρώντας
στην αποθήκευσή τους και την αποξήρανσή τους στη συνέχεια. Ζυμαρικά,
μαρμελάδες, κομπόστες και κονσέρβες είναι κάποια από τα ενδεδειγμένα
παραδείγματα. Η όλη λογική είναι εφαρμόσιμη και από τα μέλη των
οικισμών που ενδεχομένως θα δημιουργηθούν για να στεγάσουν αστέγους,
ώστε να έχουν εκτός από εξασφαλισμένη στέγη και εξασφαλισμένη σε
κάποιο βαθμό διατροφή.

Από το 2004 που δημιουργήθηκε το cob.gr, έχει αποκτήσει
εκατοντάδες οπαδούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς η
επισκεψιμότητά του «αγγίζει» τα επίπεδα μιας αντίστοιχης αμερικανικής
ιστοσελίδας, που απευθύνεται σε εκατομμύρια ανθρώπους. Οι
εκπαιδευτικές δραστηριότητες που διοργανώνει σε μια ποικιλία θεμάτων
είναι υπερπλήρεις και το ενδιαφέρον του κόσμου είναι τεράστιο-
ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια- λόγω της οικονομικής κρίσης.

Παράλληλα, στόχος του cob παραμένει και η υλοποίηση του αρχικού
της σχεδίου: της δημιουργίας ενός πρότυπου οικισμού, ενεργειακά
αυτόνομου με τα χαρακτηριστικά του οικοτουρισμού και με νέες θέσεις
εργασίας για όσους επιθυμούν να παράγουν, να καταναλώνουν οι ίδιοι και
να διαθέτουν στην αγορά τα προϊόντα που τους περισσεύουν.

«Έχουμε απευθυνθεί για το σκοπό αυτό στο δήμο της περιοχής, την
Περιφέρεια, ακόμη και το υπουργείο Περιβάλλοντος. Μέχρι στιγμής δεν
υπήρξε ανταπόκριση, όμως το εγχείρημα είναι απλό στην εκτέλεσή του,
μπορεί να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα και το μόνο που προϋποθέτει
είναι μια πολιτική απόφαση» καταλήγει ο κ. Κοντομάνος.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία