 |
|
|  |  |  | 
΄Εσκασε κανόνι...
Ποιός βουλευτής κατέθεσε σε ελβετική τράπεζα ενα
εκατ.ευρώ? Και-κυρίως-που το βρήκε?
Αθήνα
Επιστολή με την οποία ζητά από τον πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής
για το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος», Παναγιώτη Νικολούδη, να σταλούν όλα
τα στοιχεία για τον βουλευτή, που φέρεται να κατέθεσε, τον Μάιο του
2011, ένα εκατομμύριο ευρώ σε ελβετική τράπεζα, απέστειλε ο πρόεδρος
της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής για το «Πόθεν έσχες» των πολιτικών,
Βαγγέλης Αργύρης.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Νικολούδης είχε αναφέρει το γεγονός με τον
βουλευτή, χωρίς να τον κατονομάσει, στην Επιτροπή Θεσμών της
Βουλής, κατά την ενημέρωση που έκανε σχετικά με τους ελέγχους της
Ανεξάρτητης Αρχής.
Παράλληλα, ο κ. Αργύρης αναμένεται να έχει και τηλεφωνική
επικοινωνία με τον κ. Νικολούδη, τον οποίον αναζήτησε προκειμένου να
αποσαφηνιστούν ορισμένες λεπτομέρειες.
«Δεν ξέρουμε αν νόμιμα ή παράνομα έγινε η κατάθεση του χρηματικού
ποσού στο εξωτερικό από τον βουλευτή, ούτε ποιος είναι, καθώς αφορά
τις φορολογικές δηλώσεις του 2011 των πολιτικών, οι οποίες είναι ακόμα
υπό διερεύνηση. Πάντως, ο κ. Νικολούδης όφειλε να είχε επικοινωνήσει
και να είχε στείλει στην Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής όλα τα στοιχεία
που προέκυψαν για τον βουλευτή, προκειμένου να γίνει διασταύρωση
στοιχείων και να διαπιστωθεί αν το έμβασμα στο εξωτερικό έχει δηλωθεί
στη φορολογική του δήλωση, το 2011», δήλωσε ο κ. Αργύρης.
Το θέμα συζητιέται , έντονα, στους διαδρόμους του
κοινοβουλίου, ενώ έξι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν από τον αντιπρόεδρο
της Βουλής, Γρηγόρη Νιώτη, να δώσει η Βουλή το όνομα του βουλευτή,
έτσι ώστε να μην αιωρούνται σκιές κατά όλων των βουλευτών.
Ο κ. Νιώτης διαβεβαίωσε τους βουλευτές που τον επισκέφθηκαν,
Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, Θανάση Οικονόμου, Μιχάλη Κατρίνη, Φραγκίσκο
Παρασύρη, Νάντια Γιαννακοπούλου και Αφροδίτη Παπαθανάση, ότι θα
κινηθούν άμεσα όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
