Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρευξείνιο Επιχειρηματικό Φόρουμ

Η Αλουμύλ "ανοίγεται" στην Κ. Αφρική, ενώ η Kleemann διαπρέπει στην Τουρκία 



Θεσσαλονίκη

  Με την ενεργοποίηση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, που δεν
περιλαμβάνει επενδύσεις, επεκτείνει την παρουσία του στις αγορές της
«Μαύρης Ηπείρου» ο όμιλος Αλουμύλ. Συγκεκριμένα, εντός του 2012
αναμένεται να «κλείσει» συμφωνίες για τη μεταφορά τεχνογνωσίας και την
προσωρινή ανάληψη του μάνατζμεντ εργοστασίων συστημάτων αλουμινίου, σε
χώρες της Κεντρικής Αφρικής, όπως το Κονγκό και σε δεύτερη φάση το
Καμερούν.

Το νέο άνοιγμα του ομίλου στις αφρικανικές αγορές δεν θα είναι
-όπως προαναφέρθηκε- επενδυτικό, αλλά θα αφορά σε συνεργασία με
κυβερνήσεις και ενώσεις της περιοχής, για την «καθοδήγησή» τους στη
δημιουργία και λειτουργία των εργοστασίων αλουμινίου. Η συνεργασία θα
αναπτύσσεται στη βάση συμφωνιών για την ανάληψη του μάνατζμεντ επί
πενταετία, τη μεταφορά know how και την καταβολή στην Αλουμύλ των
πνευματικών δικαιωμάτων (royalties) χρήσης των προϊόντων της.

Τα παραπάνω γνωστοποίησε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του
ομίλου, Γεώργιος Μυλωνάς, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο του
Παρευξείνιου Επχειρηματικού Φόρουμ, που διοργάνωσαν στη Θεσσαλονίκη οι
σύνδεσμοι Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Βιομηχανιών Β.Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και
Εξαγωγέων Β.Ελλάδος (ΣΕΒΕ). Ο ίδιος επισήμανε ότι το ύψος των
επενδύσεων του είδους στις χώρες της περιοχής ξεκινά συνήθως από 20
εκατ. ευρώ και φτάνει μέχρι τα 60 εκατ.

Εν αναμονή των εξελίξεων, η δραστηριότητα του ομίλου, που
εκτιμάται ότι διατήρησε κύκλο εργασιών άνω των 200 εκατ. ευρώ το 2011,
εξακολουθεί να επηρεάζεται από τα γεγονότα της αραβικής άνοιξης στη
Βόρεια Αφρική.

«Στην Αίγυπτο δεν δουλεύουμε ούτε στο 1/4 τού πώς δουλεύαμε πριν»,
είπε χαρακτηριστικά ο κ.Μυλωνάς, ενώ πρόσθεσε ότι οι αγορές Αλγερίας
και Τυνησίας άρχισαν δειλά-δειλά να «κινούνται» ξανά και η
δραστηριότητα στη Λιβύη αναμένεται να ξεκινήσει από την άνοιξη ή
αμέσως μετά.



Το παράδειγμα της Kleemann στην Τουρκία

Μιλώντας στο ίδιο φόρουμ, ο Ιωάννης Χαραμαλής, διευθυντικό
στέλεχος της Kleemann Hellas, αναφέρθηκε στις επιχειρηματικές
ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην Τουρκία, όπου η εταιρεία ίδρυσε το
2001 τη θυγατρική Kleemann Asansor.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η εταιρεία κέρδισε μια θέση ανάμεσα στους
μεγαλύτερους «παίκτες» του κλάδου στην Τουρκία , με μερίδιο 12% της
συνολικής αγοράς ανελκυστήρων και 50% στα υδραυλικά ασανσέρ.
Παράλληλα, μέσω Τουρκίας, άνοιξε εμπορικές οδούς προς Ιράν,
Αζερμπαϊτζάν και Γεωργία.

«Παρότι είμαστε στη μέση της κρίσης, εξακολουθούμε να επενδύουμε»,
είπε και ανέφερε ενδεικτικά ότι πέρυσι η εταιρεία εγκαινίασε, στις
εγκαταστάσεις της στο Κιλκίς, τον πρώτο πύργο δοκιμών ανελκυστήρων
στην Ελλάδα και τον τέταρτο μεγαλύτερο (ιδιωτικό) στην Ευρώπη, ύψους
61 μέτρων._
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία