Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διπλασίασε την εξαγωγική της επίδοση σε σχέση με το 2009 η Ελλάδα 



Θεσσαλονίκη

 Διπλάσια -σχεδόν- εξαγωγική επίδοση, σε σχέση με το 2009 και το
2010, παρουσιάζει στο πρώτο εξάμηνο του 2012 η Ελλάδα, καίτοι
παραμένει προτελευταία στη λίστα των 27 κρατών-μελών της ΕΕ, σε ό,τι
αφορά τον συγκεκριμένο δείκτη, ο οποίος αποτυπώνει τις εξαγωγές ως
ποσοστό επί του ΑΕΠ (σ.σ. δεν δημοσιοποιήθηκαν στοιχεία για τις χώρες
Ιρλανδία, Πορτογαλία και Λουξεμβούργο).

Συγκεκριμένα, στο πρώτο μισό του έτους, η εξαγωγική επίδοση της
χώρας μας διαμορφώθηκε στο 12,4%, έναντι μέσου ευρωπαϊκού όρου 35,6%
στο ίδιο διάστημα, σύμφωνα με επεξεργασία, που πραγματοποίησε σε
στοιχεία της Eurostat το Ινστιτούτο Εξαγωγικών Ερευνών και Σπουδών
(ΙΕΕΣ) του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ).

Το 2009 και το 2010, οι ελληνικές εξαγωγές αντιστοιχούσαν σε μόλις
6,5% και 6,7% του ΑΕΠ αντίστοιχα. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο ΣΕΒΕ, η
σημαντική βελτίωση της εξαγωγικής επίδοσης της Ελλάδας την τελευταία
διετία, δεν σχετίζεται μόνο με την αύξηση της αξίας των εξαγωγών, αλλά
και με τη μείωση του ΑΕΠ.

«Ρεζερβέ» για τους Νότιους οι τελευταίες θέσεις της λίστας...

Κατά τον ΣΕΒΕ, το γεγονός ότι στις τελευταίες θέσεις
εξαγωγικής επίδοσης μαζί με την Ελλάδα βρίσκονται διαχρονικά οι
υπόλοιπες χώρες του Νότου που αντιμετωπίζουν έντονα δημοσιονομικά
προβλήματα (Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία), αναδεικνύει την επίδραση
των εξαγωγών στην ευημερία και την ανάπτυξη κάθε οικονομίας.

Επιπρόσθετα, στον δείκτη που αποτυπώνει πόσο ανοικτή είναι
μια οικονομία στις διεθνείς εμπορευματικές συναλλαγές, η Ελλάδα
κατατάσσεται για το α' εξάμηνο του 2012 τελευταία στην ΕΕ των 27, με
ποσοστό 33,3%, όταν ο αντίστοιχος Ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε
71,3%.

«Η επίδοση αυτή της χώρας μας ωστόσο, από το 2009 δείχνει να
βελτιώνεται σταθερά και ιδιαίτερα θετικό είναι το γεγονός ότι η
βελτίωση αυτή προέρχεται πρωτίστως από την αύξηση των ελληνικών
εξαγωγών (αφού οι ελληνικές εισαγωγές σταθερά μειώνονται)»,
υπογραμμίζεται.

Από το 2009 μέχρι σήμερα, οι εισαγωγές ξένων προϊόντων στην
Ελλάδα μειώθηκαν κατά 11% ή κατά 2,7 δισ. ευρώ σε απόλυτες τιμές.
Πρόκειται γα την υψηλότερη μείωση εισαγωγών στην ΕΕ-27 στο εν λόγω
διάστημα.

Η υψηλότερη αύξηση εξαγωγών στην ΕΕ των 27!

Παρόλα αυτά, οι ελληνικές εξαγωγές ακολουθούν την ανιούσα,
έχοντας σημειώσει τη μεγαλύτερη αύξηση στην ΕΕ για το πρώτο εξάμηνο
του 2012 (συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών). Συγκεκριμένα, οι
εξαγωγές αγαθών συνολικά της ΕΕ των 27 κρατών μελών αυξήθηκαν κατά
3,7% και των χωρών της ευρωζώνης κατά 4,1%, ενώ οι ελληνικές
διευρύνθηκαν κατά 15%. Ωστόσο, παρά την αξιόλογη άνοδο, η Ελλάδα
καταλαμβάνει σταθερά την 20η θέση μεταξύ των 27 σε επίπεδο εξαγωγών. Η
συμμετοχή του συνόλου των εμπορευματικών συναλλαγών της Ελλάδας
(εισαγωγές και εξαγωγές) στο σύνολο της ΕΕ-27 να παραμένει σε αρκετά
χαμηλά επίπεδα, καθώς δεν ξεπερνάει το 0,7% για το α' εξάμηνο του
2012._



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία