H κανέλα, το γαρίφαλο, το φασκόμηλο, ο μαϊντανός, ο κόλιανδρος, το
κρεμμύδι, το σκόρδο, το δενδρολίβανο, το μαύρο και το κόκκινο πιπέρι
δεν χρησιμεύουν μόνο για να νοστιμίζουν τα φαγητά και να ευφραίνουν
τον ουρανίσκο αλλά προστατεύουν και από τον καρκίνο. Περισσότερα από
3000 βότανα, που διαθέτει στη θεραπευτική της «φαρέτρα» η φύση, έχουν
κάποια, μεγαλύτερη ή μικρότερη, αντικαρκινική δράση και
χρησιμοποιούνται παγκοσμίως από τη λαϊκή παραδοσιακή ιατρική διαφόρων
λαών για τη θεραπεία του καρκίνου, επισημαίνει  ο χημικός
-υπεύθυνος του Εργαστηρίου Κυτταροκαλλιεργειών, Μοριακού Modeling και
Σχεδιασμού Φαρμάκων, του Συμεωνίδειου Ερευνητικού Κέντρου, του
Θεαγενείου, Γεώργιος Γερομιχαλός.

   «Στο οπλοστάσιο που μας παρέχει η φύση κατά των ασθενειών- και δη
κατά του καρκίνου- σημαντικότατη θέση κατέχουν τα βότανα, δηλαδή τα
φαρμακευτικά φυτά που παράγουν χημικές ενώσεις, με θεραπευτική δράση
για τον άνθρωπο. Η αντικαρκινική δράση των φαρμακευτικών φυτών της
βοτανικής εναλλακτικής ιατρικής, είναι πολλές φορές ισχυρότερη των
διάφορων κλασικών χημειοθεραπευτικών φαρμάκων που δεν έχουν φυσική
προέλευση. Για τη βοτανοθεραπεία, η ασθένεια δεν σημαίνει τίποτε άλλο
παρά την επικράτηση της ανισορροπίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο
στόχος της είναι να βοηθήσει τον οργανισμό να αναπτύξει τους
μηχανισμούς αυτοθεραπείας που διαθέτει. Χρειάζεται όμως προσοχή στη
χρήση θεραπευτικών βοτάνων, γιατί αφενός δεν θεραπεύουν όλες τις
ασθένειες και αφετέρου η αλόγιστη και χωρίς συμβουλή γιατρού χρήση
τους μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα» αναφέρει ο κ.
Γερομιχαλός.

   Στη συμβολή των βοτάνων στη θεραπευτική προσέγγιση του καρκίνου
αναφέρθηκε ο κ. Γερομιχαλός, σε ανακοίνωσή του στο 24ο Ιατρικό
Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων, επικαλούμενος αποτελέσματα πληθώρας
επιδημιολογικών αλλά και εργαστηριακών μελετών με in vitro και in vivo
πειράματα, που κατέδειξαν τη σημασία των φαρμακευτικών φυτών στη μάχη
κατά του καρκίνου.

   «Η σημασία των βοτάνων είναι ότι δεν θεραπεύουν μία μόνο πάθηση και
δεν έχουν δράση σε μία μόνο πρωτεΐνη -στόχο στον ανθρώπινο οργανισμό,
αλλά εμφανίζουν πολύπλευρη θεραπευτική δράση, στοχεύοντας σε πληθώρα
πρωτεϊνικών στόχων. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό δεδομένου ότι κάθε
βότανο αποτελείται από μερικές δεκάδες μέχρι και εκατοντάδες δραστικές
ενώσεις. Αυτή είναι και η λυδία λίθος της σύγχρονης φαρμακευτικής
επιστήμης στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου. Η σύνθεση δηλαδή
φαρμάκων που θα εμφανίζουν μια multi-target δράση, κάτι δηλαδή που μας
το προσφέρει απλόχερα η φύση μέσω των φαρμακευτικών φυτών και μάλιστα
χωρίς τις παρενέργειες των συνθετικών φαρμάκων. Στο πλαίσιο αυτό,
ευχής έργον θα ήταν να ερευνηθεί επιστημονικά ο ελληνικός βοτανικός
πλούτος, ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος του μένει ανεκμετάλλευτος»
εξηγεί ο κ. Γερομιχαλός.

   Το φυτικό βασίλειο, όπως αναφέρει, αποτέλεσε πηγή πολλών
αντικαρκινικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην κλινική πρακτική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το διτερπενικό ψευδοαλκαλοεϊδές ταξόλη
(Taxol), δευτερογενής μεταβολίτης του Ιταμου του Ειρηνικού (Taxus
brevifolia), που θεωρείται ένα από τα «όπλα» της σύγχρονης ιατρικής
για την αντιμετώπιση του

   καρκίνου του μαστού, του πνεύμονα, των ωοθηκών κ.λπ.

   Μεταξύ των φαρμακευτικών φυτών, των οποίων η χρησιμότητα έχει
αποδειχθεί στη μάχη κατά του καρκίνου, περιλαμβάνονται βότανα της
ελληνικής φύσης αλλά και άλλα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τους
Ινδιάνους της Αμερικής, από τους Ιάπωνες καθώς και από την παραδοσιακή
αγιουρβεδική ινδική ιατρική. Ως παράδειγμα, ο κ. Γερομιχαλός αναφέρει
φαρμακευτικά φυτά της ελληνικής φύσης όπως η λεβάντα, όλα τα φρούτα
της οικογένειας που περιλαμβάνουν βατόμουρα, σμέουρα, μύρτιλα, κράνα,
φράουλες κ.τλ., ο κόλιανδρος, ο μαϊντανός, το κρεμμύδι, το σκόρδο, το
πράσο, ο χυμός από φύλλα ελιάς και τσουκνίδας, ο κρόκος, το φασκόμηλο,
το δενδρολίβανο, το γαϊδουράγκαθο, η πικραγγουριά, ο κίστος, η
κολλιτσίδα.

   Αλλά υπάρχουν και άλλα που χρησιμοποιούνται από την παραδοσιακή
ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Ινδίας και από τους Ινδιάνους
θεραπευτές της Αμερικής, όπως το πράσινο και μαύρο τσάι, το
σιταρόχορτο, η κανέλλα, το γαρίφαλο (μοσχοκάρφι), ο ιξός (γκι), η
βερβερίδα, η κουρμπενία, το λάπαθο, το δρακόντι, το huang-chin , η
πιπερόριζα, ο αστράγαλος, η ραβδόσια το μοσχοκάρυδο, η εχινάκεια, η
αλόη arborescens, η αλόη, η κάνναβη, η κουρκούμη, το μαύρο πιπέρι και
το κόκκινο πιπέρι καγιέν, το τζίνσενγκ, τo gingo biloba, η αιματόριζα.

   Επίσης, αντικαρκινική δράση έχουν αγιουρβεδικά βοτανικά σκευάσματα
ΜΑΚ-4 ή Maharishi 4 και το ΜΑΚ-5 ή Maharishi 5. Το ΜΑΚ-4 περιέχει
ινδική κηκίδα, ινδικό ριβήσι, λευκό σανδαλόξυλο, ιβίσκο, γλυκόριζα,
ξηρά χλοώδη άνθη, ινδική κοτυληδόνα, κάρηκα, κλιτόρια, ξύλο αλόης,
καρδάμωμο, κανέλα, κύπειρο, χρυσόριζα, μέλι, ακατέργαστη ζάχαρη και
γκι. Το ΜΑΚ-5 περιέχει τα βότανα ασκληπιάς, μαύρο μουσάλι, μινίσπερμο,
καρδιόφυλλο, εχίνωψ των Ανατολικών Ινδιών, κλιτόρια, γλυκόριζα,
ορχιδέα βάντα, αργυρεία, και ινδικό αγριοπίπερο.

   Τα αντικαρκινικά βοτανικά σκευάσματα αμερικανικής ηπείρου είναι το
εσιάκ, που περιλαμβάνει ρίζα αρκτίου, ρίζα ινδικού ρήου, ένα είδος
λάπαθου και φλοιό φτελιάς, ενώ υπάρχουν και άλλα όπως το Pau D' Arco,
το σαπαράλ, το φυτό «νύχια γάτας» , το Ara-Larix, η σημύδα, η μιμόζα,
η διωναία και πολλά άλλα.

   «Όλες αυτές οι πληροφορίες που δίδονται για τα βότανα είναι καθαρά
ενδεικτικές και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή ή
συνταγή. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι τα βότανα δεν αποτελούν
πανάκεια ούτε μπορούν να θεραπεύσουν όλες τις ασθένειες και δεν
μπορούν να αντικαταστήσουν ολοσχερώς τα κλασικά φάρμακα. Πρέπει να
χρησιμοποιούνται με μέτρο ή κατόπιν ιατρικής συμβουλής, αφού η
αλόγιστη χρήση μπορεί να επιφέρει αντίθετα  αποτελέσματα για την υγεία
μας» υπογραμμίζει ο κ. Γερομιχαλός.