Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αναξιοποίητος ο ζεόλιθος του Έβρου, εξαιτίας νομικών στρεβλώσεων, με αποτέλεσμα την απώλεια δισεκατομμυρίων ευρώ



Αλεξανδρούπολη - (Ανταπόκριση)

Περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ μπορεί να προσθέσει στην περιφερειακή οικονομία ο ζεόλιθος ως πρώτη ύλη και δεκάδες δισεκατομμύρια μεταποιημένος, εκτιμά ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης (ΑΜ-Θ), Γιώργος Παυλίδης, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι μέχρι σήμερα η περιφέρεια δεν έχει εισπράξει απολύτως τίποτα, παρά το γεγονός ότι στον Έβρο εμφανίζεται το πλέον αξιοποιήσιμο και πλούσιο κοίτασμα της χώρας.

Ο περιφερειάρχης ΑΜ-Θ, στο περιθώριο ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη με θέμα την αξιοποίηση του ζεολίθου του Έβρου, τόνισε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη απελευθέρωσης της νομοθεσίας των εξορύξεων καθώς «μέσα από διαδικασίες σχεδόν αποικιοκρατικές, μέσα από γραφειοκρατία η οποία πολλές φορές είναι ανυπέρβλητη, μας δημιουργούνται τεράστια προβλήματα».

Στις στρεβλώσεις του ισχύοντος νομικού πλαισίου αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα και στην αναγκαιότητα αλλαγής στο μεταλλευτικό κώδικα και τη μεταλλευτική νομοθεσία, αναφέρθηκε στην εισήγησή του και ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής ανάπτυξης της ΠΑΜ-Θ, Δημήτρης Μανανάς. «Η περιπέτεια του ζεολίθου στα Πετρωτά του βορείου Έβρου, κρατάει αισίως 10 χρόνια. Δηλαδή, από την αρχική αίτηση μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία έχουν περάσει 10 χρόνια και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Αυτό οφείλεται σε στρεβλώσεις του νομικού πλαισίου, στο διαχωρισμό του ορυκτού πλούτου σε πολλές κατηγορίες στη χώρα μας. Είναι στα μεταλλεύματα και στα βιομηχανικά ή λατομικά ορυκτά. Μοιάζουν οι νομοθεσίες, δεν είναι εντελώς διαφορετικές, δυστυχώς όμως έχουν τις ίδιες στρεβλώσεις που οδηγούν σε καθυστερήσεις και σε πολλά άλλα».

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΤΕΕ Θράκης, Νίκος Παπαθανασίου έκανε λόγο για ολιγωρία των εκάστοτε κυβερνήσεων «οι οποίες κωφεύουν και κρατούν στάσιμη την εξόρυξη» του πολύτιμου ορυκτού. Μάλιστα προχώρησε σε αντιπαραβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εξόρυξης χρυσού και ζεολίθου επισημαίνοντας ότι «δεν υπάρχει καμία σύγκριση όσον αφορά τις ποσότητες, τα επικίνδυνα για την υγεία και το περιβάλλον αντιδραστήρια που χρησιμοποιούνται για την εξόρυξη του χρυσού. Για να πάρουμε κάποια εκατομμυριοστά χρυσού απαιτούνται τεράστιες ποσότητες εξόρυξης, αντίθετα λόγω της πλούσιας περιεκτικότητας των πετρωμάτων σε ζεόλιθο η εξόρυξη είναι κυρίως επιφανειακή και όχι εκτεταμένη».

Επίσης, στο πλαίσιο της ημερίδας, διακεκριμένοι επιστήμονες αναφέρθηκαν στις βιομηχανικές εφαρμογές του ζεολίθου με έμφαση στη δυνατότητα που έχει για να αποθηκεύει θερμική ενέργεια (ηλιακή), τη χρησιμότητά του στη γεωργία, στην περιβαλλοντική διάσταση της εξόρυξης και της κατεργασίας καθώς και τη χρήση του ζεολίθου για την επεξεργασία υγρών αποβλήτων



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία