Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




To κατασκευασαν φοιτητές τού Πολυτεχνείου Κοζάνης

Το πρώτο ελληνικό αγωνιστικό Moto GP-3



Κοζάνη.-(Κείμενο Σπύρος Κουταβάς)

Την πρώτη αγωνιστική μοτοσικλέτα, που έχει φτιαχθεί σε μεγάλο μέρος της από ελληνικά χέρια, κατασκεύασε η ομάδα Tyφoon Motoracing UoWM, που αποτελείται από 11 φοιτητές του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Εδώ και καιρό, στα υπόγεια εργαστήρια του τμήματος επικρατούσε έντονη κινητικότητα, αφού η ομάδα σχεδίαζε και κατασκεύαζε πυρετωδώς το αγωνιστικό δίκυκλο 250cc (κυβικών) τύπου Moto GP-3.

Πλέον, οι 11 φοιτητές βάζουν στο δημιούργημά τους τις τελευταίες πινελιές, καθότι σε δύο βδομάδες η ομάδα, με το ειδικό βαν της, θα αναχωρήσει για την Ισπανία, προκειμένου να λάβει μέρος στον διεθνή διαγωνισμό "MotoStudent", ο οποίος πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Μηχανικής Μοτοσικλετών (Moto Engineering Foundation-MEF) στην πίστα της Αραγονίας στην Ισπανία.

Ο πήχης του ανταγωνισμού στη συγκεκριμένη διοργάνωση τοποθετείται ψηλά, καθότι η ελληνική αποστολή θα κληθεί να "κονταροχτυπηθεί" με 35 ομάδες από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, ορισμένες εκ των ποίων έχουν μεγάλη εμπειρία από συμμετοχές σε προηγούμενες διοργανώσεις, ενώ διαθέτουν ισχυρή παράδοση στη βιομηχανική παραγωγή διθέσιων. Οι διοργανωτές διέθεσαν σε όλους τους διαγωνιζόμενους τον κινητήρα, τις ρόδες και τις ζάντες και η ομάδα Tyφoon Motoracing σχεδίασε και κατασκεύασε όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα της μηχανής από το μηδέν.

1.000 ώρες χρειάστηκαν για να εκτυπωθεί το πλαίσιο της μηχανής

Μια από τις καινοτομίες της ομάδας είναι ότι κατασκεύασε το πλαίσιο της μηχανής με την μέθοδο της ταχείας πρωτοτυποποίησης μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης. Με άλλα λόγια, το πλαίσιο του MotoGP3 δημιουργήθηκε σε κλίμακα 1:1 με τη χρήση 3D εκτυπωτή. Όπως αναφέρει ο φοιτητής Γιώργος Κουτσάκης, «χρειάστηκαν περίπου 1.000 ώρες στο εργαστήριο για να καταφέρουμε να εκτυπώσουμε το πλαίσιο, αλλά έτσι εξοικονομήσαμε πολύ χρόνο και χρήματα από το να προβαίναμε στη μοντελοποίηση με πραγματικά υλικά».

Κάποια μέρη της μηχανής έχουν κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου στον 3D εκτυπωτή του εργαστηρίου. Επίσης, οι μήτρες πολλών εξαρτημάτων της μηχανής δημιουργήθηκαν με την χρήση 3D εκτυπωτή, ώστε στη συνέχεια, με βάση τα καλούπια αυτά, να κατασκευαστεί το εξάρτημα από ελληνικές επιχειρήσεις που συνεργάζονται και στηρίζουν αφιλοκερδώς το εγχείρημα της ομάδας. «Υπήρξαν ελάχιστοι οικονομικοί πόροι από το πανεπιστήμιο για την υποστήριξη της ομάδας Tyφoon αλλά ευτυχώς πολλές ελληνικές επιχειρήσεις βοήθησαν, μας πρόσφεραν δωρεάν υλικά ή άλλες διέθεσαν το μεράκι τους, δηλαδή υπηρεσία στην κατασκευή εξαρτημάτων» αναφέρει ο πρόεδρος του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, καθηγητής Γιάννης Μπακούρος.

Η ομάδα ολοκληρώνει τις τελευταίες της δοκιμές στην αγωνιστική πίστα των Σερρών με πιλότο έμπειρο μοτοσικλετιστή αγώνων, ο οποίος έχει αναλάβει να τρέξει το αγωνιστικό Moto GP-3 στην πίστα της Αραγονίας.

Τα αποκαλυπτήρια της μηχανής έγιναν στη διάρκεια της 32ης Εμποροβιοτεχνικής έκθεσης στην Κοζάνη από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου καθηγητή Αντώνη Τουρλιδάκη και τα μέλη της ομάδας με επικεφαλή τον επίκουρο καθηγητή Δημήτρη Γιαγκόπουλο.

Η αισιοδοξία στην ομάδα για την αναμέτρηση της Αραγονίας είναι μεγάλη και όπως αναφέρει ο επιστημονικός υπεύθυνός της, επίκουρος καθηγητής Δημήτρης Γιαγκόπουλος, «η Ελλάδα μέσω ενός περιφερειακού πανεπιστημίου εισέρχεται για πρώτη φορά στη λέσχη των ισχυρών των μηχανοκίνητων κατασκευών στον παγκόσμιο διαγωνισμό του Motostudent, υιοθετώντας καινοτομίες και ιδέες που ελπίζουμε ότι θα ενθουσιάσουν τους κριτές». 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία